Αν δεχτούμε πως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, τότε ο Παναθηναϊκός έκανε ένα μεγάλο άλμα, ώστε να διατηρήσει τα κεκτημένα από την κανονική περίοδο του πρωταθλήματος και στα πλέι οφ. Την κατάκτηση της πρώτης θέσης ύστερα από έξι αγωνιστικές και το δικαίωμα διεκδίκησης της συμμετοχής στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Το «ηχηρό» 4-0 επί του Αστέρα στην Τρίπολη αποτελεί τονωτική ένεση για τη συνέχεια. Αρκεί φυσικά να γίνει η σωστή του διαχείριση, χωρίς τυμπανοκρουσίες και πανηγυρικά σχόλια. Ο… κατήφορος που άρχισε έπειτα από τη νίκη επί του Ολυμπιακού, στη Λεωφόρο, θα πρέπει να έχει γίνει μάθημα σε όλους.
Φυσικά, ο ενθουσιασμός που υπάρχει στις τάξεις των παναθηναϊκών, είναι δικαιολογημένος. Και θα πρέπει να εκφραστεί μάλιστα με την προσέλευση του κόσμου του, στον αυριανό αγώνα με τον Ατρόμητο στη Λεωφόρο. Γιατί μία βαθμολογική απώλεια θα ισοδυναμεί με κλωτσιά στην καρδάρα με το γάλα που μάζεψαν οι παίκτες του Γιάννη Αναστασίου, στο «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης».
Διότι είναι βέβαιο, παρά τις όποιες αδυναμίες είχε φέτος, πως η ομάδα του Περιστερίου παραμένει ένας αντίπαλος που μπορεί να κάνει τη ζημιά. Και αυτό αποδείχτηκε στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Πήρε τον βαθμό, έστω κι αν ουσιαστικά δεν έχει βλέψεις για κάτι περισσότερο από αυτή τη διαδικασία.
Αντιθέτως, οι Θεσσαλονικείς, παρά την απώλεια που είχαν, παραμένουν στον χορό για την πρώτη θέση. Ελπίζοντας πως αφού ξεπεράσουν εύκολα, στην Τούμπα, τον απογοητευμένο Αστέρα, θα υποδεχτούν τον Παναθηναϊκό με στόχο τη νίκη και την ανατροπή στον βαθμολογικό πίνακα.
Το αγωνιστικό ενδιαφέρον, όμως, δεν «μονοπωλείται» μόνο από τα πλέι οφ, αφού απόψε, στο ΟΑΚΑ, θα διεξαχθεί και ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος. Το ζευγάρι Ολυμπιακός – Ξάνθη, με τους «ερυθρόλευκους» να θέλουν, μετά το πρωτάθλημα, να κατακτήσουν και το Κύπελλο και τους «ακρίτες» να γράψουν ιστορία.
Στα… χαρτιά υπάρχει φαβορί, και αυτό είναι ο Ολυμπιακός. Ομως είναι σίγουρο πως οι τελευταίες εμφανίσεις των παικτών του Περέιρα δεν τον καθιστά και ακλόνητο. Οταν μάλιστα απέναντί του θα βρεθεί μια ομάδα με έναν ικανότατο προπονητή και ποδοσφαιριστές, που στο ταλέντο τους θα έχει προστεθεί και η «δίψα» για ένα τρόπαιο. Το «θέλω» σε τέτοια ματς παίζει βασικό ρόλο.
Ο τελικός έχει προαναγγελθεί από την ΕΠΟ ως μια γιορτή του ποδοσφαίρου, όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Δυστυχώς, στη χώρα μας, σπάνια βιώσαμε κάτι ανάλογο. Τα περισσότερα παιχνίδια τα θυμόμαστε λόγω επεισοδίων ή απαράδεκτων διαιτητικών αποφάσεων.
Επειδή οι ευχές των φιλάθλων, αλλά και του υπογράφοντος, δεν αρκούν, να ελπίζουμε όλοι πως παίκτες, προπονητές και διαιτητές, αναλογιζόμενοι τις ευθύνες και υποχρεώσεις τους, θα σταθούν στο ύψος που αρμόζει σε ένα τέτοιον αγώνα.