Ηταν, κατά γενική ομολογία, μία από τις πιο επιτυχημένες χρονιές για την ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού. Κατάκτηση του πρωταθλήματος έπειτα από τρία χρόνια και συμμετοχή στον τελικό της Ευρωλίγκας και, μάλιστα, αποκλείοντας συλλόγους με τριπλάσιους και τετραπλάσιους προϋπολογισμούς. Τι πιο σώφρον λοιπόν να εντοπιστούν τα όποια κενά στο ρόστερ και να ενισχυθεί το σύνολο εκεί όπου χρειαζόταν. Οταν μάλιστα ήταν σίγουρος ο «ελληνικός κορμός», ασχέτως του σίριαλ που ξεκίνησε με την παραμονή ή όχι του Κώστα Σλούκα.
Αντ’ αυτού, όμως, ήδη οι ξένοι παίκτες όπως οι Πέτγουεϊ, Ντάνστον, Ντάρντεν, Λαφαγιέτ αποτελούν ή θα αποτελέσουν παρελθόν, με τη διοίκηση και το προπονητικό τιμ να αναζητούν τους αντικαταστάτες τους. Δεν είμαι εγώ αυτός που θα κρίνει εκ των προτέρων αν θα είναι καλύτεροί τους ή όχι. Εξάλλου, στον αθλητισμό, όπως και παντού, εκ του αποτελέσματος κρίνεται αν οι επιλογές ήταν σωστές ή όχι.
Το θέμα είναι πως, όταν έσβησαν τα φώτα από τους πανηγυρισμούς, όλοι στο «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο μιλούσαν για παραμονή σχεδόν όλων των παικτών στο λιμάνι. Μήπως η πρώτη «φυγή» του Ντάνστον άλλαξε ολοκληρωτικά τα σχέδια; Πιθανόν. Ομως ακόμη κι αυτό δεν δικαιολογεί πλήρως τους αρμοδίους της ΚΑΕ, γιατί θα έπρεπε να προβλέψουν μια τέτοια κίνηση από τους ανταγωνιστές τους. Οπως ακριβώς συνέβη και με τις προσφορές που είχε μετά την ολοκλήρωση της περιόδου ο Κώστας Σλούκας.
«Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν», λέει η παροιμία. Ομως στον Πειραιά, μάλλον δεν τη γνώριζαν ή πίστεψαν πως ο τίτλος και η πορεία στην Ευρώπη θα είχαν περισσότερη αξία από τα λεφτά που θα… έρρεαν στα χέρια των παικτών, έπειτα από τις τόσο επιτυχημένες εμφανίσεις τους. Και αυτό έγινε. Ειδικά από ομάδες που έχουν τα χρήματα και δεν διστάζουν να τα προσφέρουν απλόχερα για να κατακτήσουν ή να επανέλθουν στην κορυφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Αυτό που συνέβη με τον Ολυμπιακό, μπορεί να μην είναι σπάνιο και για άλλες ευρωπαϊκές ομάδες, αφού, στο μπάσκετ, πολύ πιο εύκολα δημιουργείς ένα σύνολο από την αρχή σε σχέση με το ποδόσφαιρο, που είναι, αν όχι αδύνατο, πολύ πιο δύσκολο και χρειάζεται πολύ περισσότερος χρόνος και υπομονή. Ομως το πρόβλημα είναι τα λεφτά. Και τα τελευταία χρόνια, και ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός υπολείπονται κατά πολλά εκατομμύρια ευρώ των ανταγωνιστών τους. Γι’ αυτό θεωρώ πολύ δύσκολο, με τα χρήματα που έπαιρναν αυτοί που έφυγαν, να πετύχει αγωνιστικά η αντικατάστασή τους.
Η αναγκαστική, πλέον, αλλαγή πορείας στον σχεδιασμό του νέου Ολυμπιακού για την επόμενη περίοδο είναι απόρροια του ότι, παρά τον πλήρη επαγγελματισμό του αθλήματος, παραμένουμε, εδώ στην Ελλάδα, σε οργανωτικό επίπεδο, ερασιτέχνες. Οχι απαραίτητα οι διοικούντες τις ΚΑΕ, οι οποίοι πάντως κάνουν ένα βασικό λάθος. Πιστεύουν πως επειδή έχουν και βάζουν τα λεφτά, έμαθαν και το άθλημα. Και αυτό συμβαίνει από το μπάσκετ μέχρι το… κρίκετ!