Το «ντόμινο» επενδύσεων που εξελίσσεται την τελευταία εξαετία στο τουρκικό μπάσκετ, με πρωταγωνίστριες τις τέσσερις ομάδες της Ευρωλίγκας, έχει επεκταθεί και στην ανάληψη κορυφαίων διοργανώσεων σε συλλογικό αλλά και εθνικό επίπεδο. Οι γείτονες εξ ανατολών έχουν επιδοθεί σε «σπριντ» δαπανών για το τουρκικό μπάσκετ, με συνεπή προσπάθεια και επιμονή, ώστε να δημιουργήσουν όλες τις απαραίτητες εξωαγωνιστικές προϋποθέσεις για να πετύχουν και το ανάλογο αποτέλεσμα εντός των γηπέδων. Ιδιαίτερα, η Κωνσταντινούπολη έχει μετατραπεί σε «αμφιτρύωνα» του ευρωπαϊκού μπάσκετ, καθώς είναι η έδρα της Φενέρμπαχτσε, της Γκαλατάσαραϊ, της Εφές Αναντόλου και της Νταρουσάφακα, ενώ αποτέλεσε την οικοδέσποινα του φάιναλ φορ του 2012. Θα συμβεί το ίδιο, τον Μάιο του 2017 και θα φιλοξενήσει τον έναν όμιλο του επόμενου Ευρωμπάσκετ, αλλά κυρίως την τελική φάση της διοργάνωσης τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Η Πόλη είναι η ευρωπαϊκή «βιτρίνα» της Τουρκίας, συγκαταλέγεται στις πέντε κορυφαίες τουριστικού ενδιαφέροντος πόλεις της Ευρώπης και σε αντιδιαστολή με τον δικαιολογημένο φόβο που καλλιεργείται σε κάθε επισκέπτη, λόγω των έκρηξης βομβών και άλλων τρομοκρατικών ενεργειών, οι διοργανώσεις του μπάσκετ έχουν αναχθεί σε «μαγνήτες» προσέλευσης και διαμονής όσων θέλουν να συνδυάσουν το θέαμα των αγώνων του μπάσκετ και τις βόλτες στον Βόσπορο.
Η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, τον προηγούμενο Ιούλιο, πέραν της μεγάλης ζημιάς που προκάλεσε στον τουρισμό, ειδικά στην Κωνσταντινούπολη και στις παραλιακές πόλεις της Μικράς Ασίας, ανέβαλε για πέντε μήνες τη διεξαγωγή του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Εφήβων (U18), το οποίο θα φιλοξενηθεί στη Σαμψούντα, στα μέσα Δεκεμβρίου. Η αντίδραση των Τούρκων ήρθε μέσω του μπάσκετ, το οποίο τείνει να γίνει ο «κυματοθραύστης» των συνεπειών που προκάλεσαν οι εσωτερικές εξελίξεις και έφτασαν στα όρια φοβικού συνδρόμου για κάθε τουρίστα. Η χορηγική συνεργασία των τουρκικών αερογραμμών με την Ευρωλίγκα απέφερε την ανάληψη διοργάνωσης του επόμενου φάιναλ φορ στην Kωνσταντινούπολη και ενώ δεν είχε παρατηρηθεί ζωηρό ενδιαφέρον από άλλες πόλεις της Ευρώπης για την κάλυψη των εξόδων.
Η ειδοποιός διαφορά, όμως, από τις άλλες τουρκικές πόλεις, είναι η ύπαρξη υπερπολυτελών γηπέδων στα πρότυπα του ΝΒΑ, όπως είναι η έδρα της Φενέρμπαχτσε στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης, το «Σινάν Ερντέν» που φιλοξένησε την τελική φάση του παγκοσμίου πρωταθλήματος Ανδρών του 2010, το ανακαινισμένο «Αμπντί Ιπεκτσί» που είναι η κοινή έδρα της Εφές Αναντόλου και της Γκαλατάσαραϊ και η «Volkswagen Αrena» που είναι το γήπεδο της Νταρουσάφακα.
Οι Τούρκοι επιχειρούν, μέσω της ανάληψης διοργανώσεων του μπάσκετ, να προβάλλουν τουριστικά και πολιτιστικά και άλλες πόλεις, εκτός της Κωνσταντινούπολης, αλλά η αρμόδια ομοσπονδία έχει διαπιστώσει ότι δεν δημιουργείται και η ανάλογη ανταπόκριση ενδιαφέροντος από τους φιλάθλους που αρέσκονται, κατά κόρον, στο ποδόσφαιρο. Παράλληλα, όμως, οι διοικήσεις των τουρκικών ομάδων έχουν αντιληφθεί ότι ο βαθμός ευκολίας για τη δημιουργία ανταγωνιστικών ομάδων που θα έχουν πολλές πιθανότητες να φτάσουν και στην κατάκτηση ευρωπαϊκού τίτλου, είναι μεγαλύτερος απ’ αυτόν που υπάρχει στο ποδόσφαιρο και αυξάνουν κάθε χρόνο τον εσωτερικό ανταγωνισμό τους. Το «όνειρο» των τουρκικών ομάδων είναι η κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τίτλου. Η Φενέρμπαχτσε έγινε η δεύτερη τουρκική ομάδα που συμμετείχε στο φάιναλ φορ του 2015, ενώ πέρυσι έφτασε στον τελικό του φάιναλ φορ και το απωθημένο της κατάκτησης παραμένει τεράστιο για την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αλλά και των άλλων συμπολιτισσών της.
Στο επίπεδο των εθνικών ομάδων, όμως, η Τουρκία διανύει παρατεταμένη κάμψη. Συχνά τα ΜΜΕ κάνουν συγκρίσεις, λόγω γειτονίας, με την εθνική Ελλάδας για την πορεία που έχει διαγράψει τα τελευταία χρόνια, αλλά προχωρούν σε ρεαλιστική αυτοκριτική, επισημαίνοντας ότι η μέγιστη αδυναμία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος είναι η έλλειψη ταλαντούχων και καταξιωμένων παικτών. Μπορεί οι κορυφαίες τουρκικές ομάδες να υπογράφουν συμβόλαια εκατομμυρίων δολαρίων με ξένους παίκτες, αλλά υστερούν σημαντικά σε γηγενείς παίκτες, ενώ έχει παρέλθει και η γενιά των Τούρκων παικτών που έπαιξαν στο ΝΒΑ, όπως ο νέος πρόεδρος της ομοσπονδίας, Χινταγέτ Τούρκογλου.