ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «Κ»
Η επανίδρυση της Κυριακής
ΘΕΑΤΡΟ
Αειθαλή εθνικά χαρακτηριστικά
Συναισθηματική υπόμνηση
Αστεία υποταγή σε τραγικό τέλος
Παράσταση με ιδέες και στέρεες απόψεις, αλλά χωρίς σκηνοθετικές δοκιμασίες.
Αναμέτρηση με ιδιωματικό λόγο
Ο Δήμος Αβδελιώδης έχει από το ’93 τουλάχιστον ανοιχτούς λογαριασμούς με τον Βιζυηνό, όταν σκηνοθέτησε (μαζί με τη Μίρκα Γεμεντζάκη) τη δαιμόνια Αννα Κοκκίνου στο έργο «Μορφές από το έργο του Βιζυηνού» στο θέατρο Σφενδόνη
«Μήδειας» αναψηλάφηση
Τέσσερις προσεγγίσεις σε ένα έξοχο μείγμα από τον Δημήτρη Καραντζά.
Τραγωδία σε ραπ αφήγηση
Οι «Πέρσες» του Αισχύλου από τον ΘΟΚ, σε σκηνοθεσία Αρη Μπινιάρη.
Μήδεια, ή Ευριπίδης προς Αθηναίους
Μια παράσταση με δομικές αστοχίες και απληστία σώρευσης ιδεών.
ΒΙΒΛΙΟ
Σκοτεινό, ποιητικό κομψοτέχνημα
Ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ σε ένα θαυμαστής ακρίβειας και εκφραστικότητας χορευτικό μεγαλείο.
Η κατάρα του οίκου των Χάνσεν
Μια σπουδαία ώρα του ανθούντος Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
Ροκ παράσταση για αντι-ροκ έργο
Το ξεκαθάρισμα του λογαριασμού με τον μοντέρνο άνθρωπο και τα «επιτεύγματα» της Δύσης.
Προθέσεις που δεν καρποφόρησαν
Αυτοσαρκαστικές αρπαχτές και προγραμματικές αποδραματοποιήσεις.
ΜΟΥΣΙΚΗ
Συνταρακτική «Αυτοκρατορία»
Ο Μίλο Ράου κατέδειξε την τέχνη ως τον πιο έγκυρο σύνδεσμο πολιτικού και προσωπικού.
Γεφύρια και αγεφύρωτα
Ενα μυθιστόρημα του Ιβο Αντριτς και τέσσερα μονόπρακτα του Χάρολντ Πίντερ.
Χορταστικό ελισαβετιανό δράμα
Συναρπαστικές μικρογραφίες των απάντων του Σαίξπηρ και ένας ευρηματικός Μάρλοου.
