ΣΤΑΜΟΣ ΖΟΥΛΑΣ

Κ​​αθώς έβλεπα και άκουγα τους πανηγυρισμούς των κυβερνώντων, για το «αποτέλεσμα» του Eurogroup της Δευτέρας, ειλικρινά δεν μπορούσα να πιστέψω ούτε τα μάτια μου ούτε τα αυτιά μου.

H ​​φράση του τίτλου, που μας έμεινε από τη δίκη του Ανδρέα Παπανδρέου, ταιριάζει απολύτως στον τρόπο με τον οποίο ο κ. Τσίπρας «πρωθυπουργεύει».

Δ​​​​εν μπορεί να δέσει ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών του». Με τη φράση αυτή ο λαός μας χαρακτηρίζει εκείνους που είναι ανίκανοι να κάνουν και την πιο απλή εργασία. Η διαπίστωση δεν είναι μόνον δηλωτική της απόλυτης ανικανότητος ενός ή περισσοτέρων ατόμων.

Μ​​ε μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθώ την «περιπέτεια» του Γάλλου υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών για την προεδρία της Δημοκρατίας, Φρανσουά Φιγιόν, μετά το «μικροσκάνδαλο» (για τα ελληνικά δεδομένα) να διορίσει τη σύζυγό του και τα δύο του παιδιά ως έμμισθους βοηθούς του, την περίοδο 2005 και 2007, που ήταν γερουσιαστής. 

Ν​​αι, δεν έχει ξαναγίνει να απαιτείται για μια χώρα η άμεση θεσμοθέτηση μέτρων που θα εφαρμοσθούν ύστερα από δύο χρόνια. 

Α​​νέκαθεν οι κυβερνήσεις επιζητούσαν την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων, με βασικό προτέρημα την κήρυξη πρόωρων εκλογών, όταν και όποτε νόμιζαν πως τους συνέφερε.

Η​​θελα να ’ξερα. Υπάρχουν συνέλληνες, που περίμεναν με ανυπομονησία, που χάρηκαν ή και ενθουσιάστηκαν, από τον νέο πολιτικό γάμο του κ. Γ. Παπανδρέου και της κ. Φώφης Γεννηματά; 

Δ​​εδομένου ότι οι κυβερνώντες είναι αρχάριοι και εν πολλοίς άσχετοι με την άσκηση της εξουσίας, ας θυμίσουμε τους βασικούς κανόνες λειτουργίας των ΜΜΕ.

​Επί δεκαετίες η Αριστερά μιλάει μόνο για «θυσίες». Εννοεί, αποκλειστικά, τις δικές της, πασχίζοντας να επιβάλει την ιδεολογία της στη χώρα μας.

Α​​ς παρακάμψουμε τον (ας μου επιτραπεί η έκφραση) σκυλοκαβγά, που ξέσπασε γύρω από το θέμα των χριστουγεννιάτικων παροχών, που εξήγγειλε ο κ. Τσίπρας. Και ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε την αλήθεια και την ουσία.

Τ​​ι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν πως το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης αποτελεί μονόδρομο για τον κ. Τσίπρα, ο οποίος βλέπει ότι το ποσοστό της εκλογικής του δύναμης συρρικνώνεται συνεχώς, φθάνοντας μόλις στο μισό, έναντι του ποσοστού επιρροής της Ν.Δ. (τελευταία δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας).