Η συναυλία του Θοδωρή Βουτσικάκη την Κυριακή δεν θα είναι η πρώτη του χωρίς κοινό. Το ίδιο χαρακτηριστικό είχαν πολλές μαγνητοσκοπημένες εμφανίσεις του για την τηλεόραση. Είναι όμως η πρώτη του συναυλία μέσω live streaming. «Να σου πω την αλήθεια, έχω μια μικρή αγωνία», λέει στην «Κ» αναφερόμενος στην αδυναμία επέμβασης στο τελικό αποτέλεσμα. Είναι όμως και κάτι ακόμα, που κανένα τηλεοπτικό πλατό δεν μπορεί να του μάθει: «Η απουσία του σώματος, του προσώπου, του βλέμματος, στο οποίο απευθύνεται ο ερμηνευτής, δεν συνηθίζεται», λέει. «Ελπίζω να μην εξοικειωθούμε απόλυτα με το να μεταφέρουμε το συναίσθημα των τραγουδιών μέσω Διαδικτύου».
Δίπλα του πάντως, στον Φάρο του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, θα βρίσκονται δύο παλιοί συνεργάτες του, ο Αντώνης Σουσάμογλου στο βιολί και ο Γρηγόρης Σημαδόπουλος στο πιάνο. Μαζί τους έπαιζε ως φοιτητής Νομικής στη γενέτειρά του, τη Θεσσαλονίκη. Τη θυμάται καλά εκείνη την εποχή, θυμάται ακόμα και την πρώτη του εμφάνιση, ως μέλος μιας παιδικής χορωδίας, στο «Παλατάκι» της Καλαμαριάς. Οταν επέστρεψε στον ίδιο χώρο δεκαετίες αργότερα, για να παρουσιάσει τον τελευταίο του δίσκο «Ομορφη ζωή», σε μουσική του Νικόλα Πιοβάνι και στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου, αισθάνθηκε κάτι μαγικό: «Αισθάνθηκα να συνδέεται το πριν με το τώρα», λέει. «Αντίστοιχα, όταν ξεκινούσαμε τις εμφανίσεις μας με τον Αντώνη Σουσάμογλου και τον Γρηγόρη Σημαδόπουλο, είχαμε ήδη αρχίσει να εμβαθύνουμε στον κόσμο του Πιοβάνι. Είναι λες και όλα συνδέονται με τρόπο συμπαντικό».
Στην πορεία του έχει κι άλλες σημαντικές συνεργασίες: με τους Σταύρο Ξαρχάκο, Χρήστο Λεοντή, Νίκο Ξυδάκη, Νίκο Κυπουργό, Ντούλτσε Πόντες, Μαρία Φαραντούρη κ.ά., χώρια οι ρόλοι του στον «Ερωτόκριτο» του Δημήτρη Μαραμή (ο οποίος έγραψε και τη μουσική στο ντεμπούτο του, την «Αισθηματική ηλικία») και στον «Μόμπι Ντικ» του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Τέτοια εγχειρήματα εμπεριείχαν τη σχέση δασκάλου και μαθητή, όμως ο Θοδωρής Βουτσικάκης στέκεται αλλού: «Ξεχωρίζω τις συνεργασίες που δημιούργησαν σχέσεις αγάπης, που εξελίχθηκαν και ωρίμασαν», λέει. Οχι ότι δεν αισθάνεται θαυμασμό για τους καταξιωμένους δημιουργούς.
Η συνάντηση με τον Νικόλα Πιοβάνι, που έχει βραβευτεί με Οσκαρ για τη μουσική της ταινίας «Η ζωή είναι ωραία» του Ρομπέρτο Μπενίνι, ήταν μεγάλο όνειρο. «Οταν είδα τη Λίνα Νικολακοπούλου μαζί του στο ίδιο τραπέζι, όταν τους είδα να συμφωνούν ότι θα εμπιστευθούν εννέα τραγούδια σε έναν νεαρό καλλιτέχνη, ένιωσα δέος», εξηγεί. «Αυτό που μου έδωσαν ήταν ένα μεγάλο δώρο».
Γραμμένα με το κινηματογραφικό και θεατρικό στυλ του Πιοβάνι, αλλά και με τα χαρακτηριστικά ενός ελληνικού ιδιώματος που θα μπορούσε να περιγραφεί ως «σύγχρονο ελαφρύ», τα τραγούδια της «Ομορφης ζωής» έχουν τη «ναυαρχίδα» τους: το ομώνυμο, εξόχως επιτυχημένο κομμάτι. Ο Θοδωρής Βουτσικάκης ξέρει ότι η δημοφιλία του ενίοτε αδικεί τον υπόλοιπο δίσκο, όμως εμπιστεύεται το υλικό του. «Η σιγουριά χρειάζεται όταν σου ζητάνε την “Ομορφη ζωή” για εικοστή φορά, όταν εσύ λες “εμπιστευτείτε με, θα πω και κάτι άλλο και οι ακροατές θα ζεσταθούν” και τελικά γίνεται έτσι ακριβώς», εξηγεί.
Αυτό για το οποίο δεν μπορεί να μιλήσει με σιγουριά είναι ο ρόλος του ερμηνευτή σε μια εποχή σαν τη σημερινή. «Τα χαρακτηριστικά της δημιουργούν αστάθεια, αβεβαιότητα», καταλήγει. «Δεν ξέρουμε τι υπάρχει μετά τη στροφή. Το να παραμένουμε όμως κοντά στην αλήθεια μας, ως άνθρωποι, δημιουργοί, καλλιτέχνες, είναι αυτό που θα δώσει τη λύση».
Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, 31.1, 9 μ.μ. snfcc.org.