«Θα είμαστε με τα πινέλα στο χέρι μέχρι το πρωί της Τρίτης, αλλά όλα θα είναι έτοιμα», μας λέει η Κατερίνα Ευαγγελάτου λίγες ημέρες πριν από την πρεμιέρα του Φεστιβάλ Αθηνών την 1η Ιουνίου.
Πράγματι, κουβάδες με μπογιές είναι παραταγμένοι έξω από τις αποθήκες της Πειραιώς 260, κλαρκ και ανυψωτικά μηχανήματα πηγαινοέρχονται κάτω από ήλιο, σκηνικά στήνονται, τραπέζια και καρέκλες μεταφέρονται στις τελικές θέσεις τους, το εκδοτήριο εισιτηρίων πήρε το ζωηρό πορτοκαλί του χρώμα, η κίνηση και η ζωή φαίνεται να έχουν επιστρέψει στην καρδιά του φεστιβάλ.
Σήμερα συμπληρώνονται τρεις εβδομάδες από τότε που η επιτροπή λοιμωξιολόγων έδωσε το πράσινο φως για την άρση των περιορισμών στα ζωντανά θεάματα και στην πραγματικότητα επέτρεψε τη διεξαγωγή του φετινού φεστιβάλ. Μέχρι τότε υπήρχαν εκτιμήσεις αλλά όχι βεβαιότητες, με αποτέλεσμα ολόκληρη η διοργάνωση και οι διαδικασίες που περιλαμβάνει (προσλήψεις, διαγωνισμοί, φιλοξενία καλλιτεχνών) να είναι σε ένα ιδιότυπο καθεστώς αναμονής. Ισως θα ήταν χρήσιμη, μας λέει, η συμμετοχή στην επιτροπή των ειδικών ατόμων από άλλους χώρους (όπως των τεχνών για την προκειμένη περίπτωση) που γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητές τους.
«Μεσολάβησαν ελάχιστες εβδομάδες από τότε που πήραμε το πράσινο φως και η προετοιμασία ήταν μια μεγάλη πρόκληση για όλους, όμως έχω εμπιστοσύνη στην ομάδα μας. Ο κόσμος ήδη ανταποκρίνεται καλά, φαίνεται η ανάγκη επιστροφής στο ζωντανό θέαμα. Εχει λείψει σε όλους πολύ και είμαστε αισιόδοξοι», σημειώνει η κ. Ευαγγελάτου, «νομίζω δεν αντέχεται πια η συνθήκη να είσαι μόνος στο σπίτι και να βλέπεις μια παράσταση από το λάπτοπ. Θέλουμε τον καλό λόγο, τον προβληματισμό, την αντίρρηση αλλά εδώ, ζωντανά».
Με την καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ καθόμαστε σε μια σκιερή γωνιά της Πειραιώς, δίπλα από το παροπλισμένο μεν, τεθωρακισμένο δε, αυτοκίνητο που ανήκε στην οικογένεια Τσαούσογλου, τους παλιούς ιδιοκτήτες του πρώην βιομηχανικού χώρου που εδώ και χρόνια είναι συνώνυμος του φεστιβάλ. Το άνοιγμα της Πειραιώς ήταν ένα στοίχημα, υπογραμμίζει η κ. Ευαγγελάτου, και μία από τις προσωπικές της αγωνίες για φέτος. Η άλλη μεγάλη αγωνία της είναι, όπως είναι φυσιολογικό, ο αστάθμητος παράγοντας της πανδημίας. Το φεστιβάλ, μας λέει, έχει από πέρυσι την εμπειρία της διοργάνωσης των παραστάσεων σε συνθήκες πανδημίας και έχει λάβει όλα τα μέτρα προστασίας και ασφάλειας για το κοινό.
«Οπως και πέρυσι έτσι και φέτος έχουμε πολύ αυστηρά πρωτόκολλα από την ώρα που πατάει κάποιος το πόδι του στην είσοδο των χώρων. Εχουμε υπολογίσει ποια μέτρα θα διανύει, πώς θα πηγαίνει στα ταμεία, στις τουαλέτες, πώς μπαίνει και πώς βγαίνει, έχουμε αυξημένο προσωπικό για να βοηθήσει στην τήρηση των αποστάσεων, στη ροή, στην ταξιθεσία. Πέρυσι είχαμε 50.000 θεατές και νομίζω ότι αποδείξαμε πως τα πράγματα είναι ασφαλή. Θεωρώ επίσης ότι ένα μεγάλο μέρος του κοινού θα είναι εμβολιασμένο και θα έχει την αυτοπεποίθηση να έρθει», μας λέει.
80 εκδηλώσεις
Το φετινό πρόγραμμα, το πρώτο που θα παρουσιάσει η Κατερίνα Ευαγγελάτου ολοκληρωμένο, περιλαμβάνει συνολικά 80 εκδηλώσεις μέχρι το φθινόπωρο, με παραγωγές που αναβλήθηκαν στην περυσινή διοργάνωση και νέες που προστέθηκαν αργότερα. Η ποικιλομορφία καλλιτεχνών ρευμάτων και εκφραστικών γλωσσών ήταν από την αρχή επιδίωξη της καλλιτεχνικής διευθύντριας. «Οφείλω να έχω μια μεγάλη ποικιλία επειδή πρόκειται για φεστιβάλ. Οταν κάνω μια παράσταση έχω την απόλυτη ευθύνη της κατεύθυνσης. Εδώ η κάθε παράσταση είναι μια διαφορετική ψηφίδα. Αν όλες οι παραστάσεις με εξέφραζαν το ίδιο, δεν θα ήταν ένα καλό φεστιβάλ. Ενα φεστιβάλ πρέπει να έχει πολυφωνία, ο καθένας πρέπει να μπορεί να βρει κάτι, μέσα στο πλαίσιο του καλού γούστου, της καλλιτεχνικής έρευνας και όχι μόνον».
Υπάρχει ωστόσο προβληματισμός κατά πόσον τα έξοδα της διοργάνωσης μπορούν να καλυφθούν, με την πληρότητα των αιθουσών και των ανοιχτών χώρων να έχει οριστεί στο μισό της δυναμικής τους. «Το 50% στην πληρότητα είναι πολύ σκληρό για κάθε πολιτιστικό οργανισμό και για κάθε παραγωγό. Είναι αδύνατον να βγούμε οικονομικά. Ο στόχος είναι ποσοστό τουλάχιστον 80%. Εδώ η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και ελπίζουμε ότι η πληρότητα θα αυξηθεί όσο περνάει ο καιρός», σημειώνει η κ. Ευαγγελάτου. Τώρα, πάντως, η έμφαση δίνεται σε μια καλή αρχή που έχει ανάγκη τόσο το φεστιβάλ, όσο και οι καλλιτέχνες που τον φετινό χειμώνα τέθηκαν σχεδόν εκτός μάχης λόγω της πανδημίας και των απανωτών lockdowns. Το άγχος της Κατερίνας Ευαγγελάτου είναι «σαν να έχω πρεμιέρα και χειρότερα». Το ίδιο μεγάλη είναι, όμως, και η προσμονή. «Είναι τόση η λαχτάρα να ξαναβρεθούμε όλοι μαζί, που θέλω να βάλω ένα ράντσο εδώ στην Πειραιώς και να μη φύγω».