«Γιατί δεν γράφεις ένα τραγούδι που να λέγεται “Βιτσιόζος” (Vicious);» ρώτησε κάποτε ο Αντι Γουόρχολ τον Λου Ριντ.
«Τι είδους βιτσιόζος;» ρώτησε ο Λου Ριντ. «Ω, ξέρεις τώρα», είπε ο Γουόρχολ, «ένας βιτσιόζος που σε χτυπάει με λουλούδι».
Ο Λου Ριντ κάθισε και έγραψε τον πρώτο στίχο. «Βιτσιόζε –ή βιτσιόζα–, με χτυπάς με ένα λουλούδι».
Το «Vicious» συμπεριλήφθηκε το 1972 στο «Transformer», ένα από τα πιο σημαντικά μουσικά άλμπουμ, διαχρονικά και παγκοσμίως.
Ο κύριος Γκρι το ανακάλυψε το 1983, στα δεκατρία του, γνωρίζοντας όμως ήδη το πιο διάσημο τραγούδι του, το «Walk on the Wild Side», στο οποίο τον είχε μυήσει ο μεγάλος του αδελφός το 1981, επιστρέφοντας από τις σπουδές του στην Αμερική.
Κάπου στο Λονγκ Αϊλαντ, ο μεγάλος αδελφός ηχογραφούσε κασέτες ακούγοντας συνέχεια τον ίδιο σταθμό, τον WBLI – ανάμεσα στα κομμάτια, ο κύριος Γκρι άκουγε και τις ανακοινώσεις των Αμερικανών μουσικών παραγωγών.
Οταν άκουσε το άλμπουμ, άκουσε και την πρωτότυπη εκδοχή του «Vicious», την οποία βρήκε ελαφρώς αδιάφορη. Μπροστά στο «Walk on the Wild Side», το «Perfect Day», το «Andy’s Chest», το «Hangin’ Around», το «Goodnight ladies» και το «Satellite of Love», το πρωτότυπο «Vicious» δεν φτουρούσε.
Το «Vicious», όμως, το ήξερε και αυτό από πολύ πιο μικρός, και πάλι χάρη στον μεγάλο αδελφό, ο οποίος είχε κουβαλήσει κάποια χρόνια πριν ένα βινύλιο στο σπίτι, που είχε στο εξώφυλλο έναν τύπο με μαύρα γυαλιά και καπέλο – θα μπορούσε να είναι ο «βιτσιόζος» του τραγουδιού. Ηταν βέβαια ο ίδιος ο Λου Ριντ. Και ήταν το άλμπουμ «Lou Reed Live», που είχε κυκλοφορήσει το 1975.
Το άλμπουμ αυτό ξεκινούσε με ένα «Vicious» κάποιας άλλης, εξωτικής διάστασης, σε μια ερμηνεία αξεπέραστη, κατά πολύ εκτενέστερη εκείνης της πρωτότυπης στο «Transformer» (έξι λεπτά αντί για τρία). Επρόκειτο για ένα μικρό έπος του βίτσιου.
Να και μια φορά, ίσως, όπου η πρωτότυπη εκδοχή ενός τραγουδιού ωχριά μπροστά στη live διασκευή του: μια επιθετική, ρυθμική ερμηνεία που ξεσηκώνει από τις πρώτες νότες έως την τελευταία. Τα δε κιθαριστικά σόλο είναι απαράμιλλα, όπως και η ερμηνεία του ίδιου του Λου Ριντ. Θα μπορούσε να είναι κάτι σαν άτυπη συνέχεια στο έξοχο «I just wanna be your dog», που ο Ιγκι Ποπ είχε ηχογραφήσει το 1969.
Είναι λες και το «Vicious» να γράφτηκε ξανά από την αρχή. Η ειρωνεία είναι ότι η εκδοχή του «Walk on the Wild Side» στο ίδιο συναυλιακό άλμπουμ του ’75 ωχριά μπροστά στην αριστουργηματική αυθεντική του «Transformer» – ίσως το καλύτερο τραγούδι που έγραψε ποτέ ο Λου Ριντ.
Αλλά ο κύριος Γκρι στέκεται τώρα στα έξι φορτισμένα λεπτά του συναυλιακού «Vicious». Κάθε καλοκαίρι να ξεκινά με ένα ωραίο λουλούδι που έχει πολλά αγκάθια.