Θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερα: ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις της να ξεπηδούν και να διαφημίζονται ως η πεμπτουσία της καλλιτεχνικής της υπόστασης, τηλεοπτικά αφιερώματα να ερευνούν εξονυχιστικά άλλο ένα κομμάτι του δυσεπίλυτου προσωπικού της παζλ και πάει λέγοντας. Και όμως, τα δεκάχρονα από τον θάνατο της Εϊμι Γουάινχαουζ, που συμπληρώθηκαν στις 23 Ιουλίου, έχουν μέχρι στιγμής εορταστεί κάπως διακριτικά. Ισως γιατί οι γονείς της, ο Μιτς και η Τζάνις Γουάινχαουζ, ελέγχουν την κληρονομιά της κόρης τους σαν εγκρατείς επιχειρηματίες. Ισως πάλι το κοινό δεν διαθέτει πια την αντοχή (ή την αδημονία) που απαιτεί το κρυφοκοίταγμα στη ζωή μιας ταλαντούχας αλλά βασανισμένης ψυχής.
Για να είμαστε ακριβείς, ένα τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ μικρού μήκους προβλήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα από το BBC (και πλέον διατίθεται διαδικτυακά), υπό τον υπαινικτικό τίτλο «Reclaiming Amy» (Ανακτώντας την Εϊμι). Σκηνοθέτις του είναι η Μαρίνα Πάρκερ, βασικές πηγές του ο πατέρας, η μητέρα και κάποιοι φίλοι της Εϊμι Γουάινχαουζ και στόχος του, να αντιπαρατεθεί στο «Amy: Το κορίτσι πίσω από το όνομα» (2015) του Ασίφ Καπάντια, ένα ντοκιμαντέρ που δεν είχε ρίξει και λίγο φταίξιμο στην οικογένεια της τραγουδίστριας για όσα την ταλαιπωρούσαν.
Αν πάλι κάποιος προτιμά ένα εγχείρημα που δεν ευνοεί τόσο την αντιπαράθεση γύρω από τη ζωή της Εϊμι Γουάινχαουζ όσο τη διαφύλαξη και των πιο φωτεινών πτυχών της, τότε μια ματιά –έστω ψηφιακή– αξίζει η έκθεση «Amy in the light», που άνοιξε χθες στην γκαλερί Bronsworth Hepworth του Λονδίνου και περιλαμβάνει φωτογραφίες της Γουάινχαουζ τραβηγμένες από τον φίλο και συνεργάτη της Φιλ Γκρίφιν. Πρόκειται για εικόνες ελαφρώς «πειραγμένες» με διάθεση ποιητική, τρυφερή ενδεχομένως, με τις προθέσεις της έκθεσης να διαφαίνονται ακόμα και από τις δηλώσεις του Φιλ Γκρίφιν, ο οποίος δεν μοιάζει να αγαπά τις υπερβολές οποιουδήποτε είδους. «Η σχέση μου με την Εϊμι ήταν ευγενική, όχι “ροκ εν ρολ”, ούτε δραματική ή χαοτική», έλεγε ο φωτογράφος στο περιοδικό Dazed. «Ηταν απλή, ένιωθα πάντα προστατευτικός μαζί της, ένιωθα εγγύτητα ακόμα και όταν υπήρχε απόσταση».