Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο φτάνουν στο τέλος τους. Οι περισσότεροι αθλητές και αθλήτριες έχουν χειροκροτηθεί ήδη για τα μετάλλιά τους ή για την προσπάθειά τους. Κάποιοι μπορεί να γίνουν παράδειγμα προς μίμηση, άλλοι σχολιάζονται ακόμα για τις δηλώσεις και τις προσωπικές τους ιστορίες ή έχουν μια θέση στη συναισθηματική μνήμη του κοινού. Κυρίως για όσα επέδειξαν στο τερέν, στην πισίνα, στο ταπί. Τι ακριβώς γίνεται όμως με όσα πέρασαν το προηγούμενο διάστημα; Πόσα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τελικά για την προετοιμασία τους;
Μια απάντηση δίνει ο φωτογράφος Νίκος Ζήκος. «Στους αγώνες είναι όλα “όμορφα”», λέει στην «Κ» με μια αδιόρατη πικρία. «Τα στάδια είναι περιποιημένα, οι αθλητές είναι ντυμένοι πολύ καλά και η προσπάθειά τους διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα. Δεν μπορούμε να αναλογιστούμε όμως ότι για αυτές τις λίγες στιγμές κάποιος έχει περάσει ατελείωτες ώρες πόνου και δυσκολίας. Το σώμα του αθλητή έχει πληγές. Τα χέρια ενός ιστιοπλόου έχουν κάλους που δεν φαίνονται στην τηλεόραση». Από τον περασμένο Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούλιο, ο Νίκος Ζήκος βρέθηκε στο «φυσικό περιβάλλον» 25 κορυφαίων εν ενεργεία Ελλήνων αθλητών: στους χώρους προπόνησής τους. Διακριτικά, σαν αόρατος σχεδόν και με τον δέοντα σεβασμό, αποτύπωσε τις δυσκολίες της προετοιμασίας τους και τα συναισθήματα που τη συνοδεύουν, σε ένα ασπρόμαυρο φωτογραφικό ντοκιμαντέρ, που δημιουργήθηκε με τη στήριξη της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και με τη βοήθεια της πρωταθλήτριας της ενόργανης γυμναστικής Βασιλικής Μιλλούση. Ο τίτλος του, «Behind the flame».
Είχε τους λόγους του ο Νίκος Ζήκος για να ξεκινήσει ένα τέτοιο εγχείρημα. «Εχω υπάρξει αθλητής της εθνικής ομάδας τάε κβον ντο, με διακρίσεις και στο εξωτερικό», εξηγεί και συνεχίζει: «Οταν σταμάτησα και μπήκε στη ζωή μου η φωτογραφία, αναρωτήθηκα πώς θα παντρέψω τις δύο μου αγάπες. Με απασχολούσε ότι κανείς δεν αναγνωρίζει τις δυσκολίες που συνοδεύουν έναν αθλητή. Τον κρίνουμε μόνο από το αποτέλεσμα: λέμε “μπράβο, πήγε καλά” ή “κρίμα, δεν πήγε καλά”, χωρίς να αναλογιστούμε την προετοιμασία του. Εκτός από τους γονείς του ή έναν-δύο κοντινούς ανθρώπους. Πολλές φορές, ούτε οι φίλοι σου δεν μπορούν να καταλάβουν πόσο δύσκολο είναι. Είχα ανάγκη να αναδείξω αυτή την ιστορία πίσω από τον αθλητή, πίσω από την Ολυμπιακή Φλόγα». Η σειρά «Behind the flame» παρουσιάζεται με τη μορφή έκθεσης στο Ολυμπιακό Μουσείο Αθήνας στο Golden Hall μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου, με δωρεάν είσοδο. Το κοινό μπορεί να δει φωτογραφίες από την προετοιμασία του Λευτέρη Πετρούνια, της Κατερίνας Στεφανίδη, του Χρήστου Βολικάκη, του Παναγιώτη Γκιώνη, της Μαρίας Κυρίδου, του Βύρωνα Κοκκαλάνη και τόσων ακόμα. Οι φωτογραφίες της έκθεσης διατίθενται και στο ομώνυμο λεύκωμα που πωλείται ηλεκτρονικά στο behindtheflame.gr και τα έσοδα θα προσφερθούν ως υποτροφία σε αθλητές που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο χωρίς να υποστηρίζονται από οποιαδήποτε χορηγία ή άλλου είδους οικονομική ενίσχυση.
«Ο αθλητής για τον αθλητή»
Ηθελε μήπως ο Νίκος Ζήκος να στείλει κάποιο μήνυμα με αυτή την κίνηση; «Ηταν ιδιαίτερο το γεγονός ότι αποφασίσαμε να δοθούν τα έσοδα σε αθλητές χωρίς στήριξη και λίγο αργότερα προέκυψε το θέμα με τον Θοδωρή Ιακωβίδη», λέει αναφερόμενος στον αρσιβαρίστα που μίλησε ανοιχτά για τα ανυπέρβλητα εμπόδια της προετοιμασίας του. «Δεν ήθελα τόσο να στείλω κάποιο μήνυμα, όσο να δείξω στο κοινό τις δυσκολίες ενός αθλητή υψηλού επιπέδου», καταλήγει. «Ηθελα επίσης να κινητοποιήσω τους μεγάλους αθλητές, ώστε να υποστηρίξουν τους μικρότερους. Γνωρίζω εκ των έσω ότι κάποιοι αγωνίζονται χωρίς έσοδα, χορηγούς, βοήθεια. Είναι σημαντικό για εμένα το μότο “ο άνθρωπος για τον άνθρωπο”. Εδώ γίνεται “ο αθλητής για τον αθλητή”».