Ανάμεσα στους μεγάλους του ευρωπαϊκού αλλά και του παγκόσμιου σινεμά, ο Φεντερίκο Φελίνι έχει ελάχιστους ισάξιους. Γεννημένος ακριβώς έναν αιώνα πριν, σε μια χώρα που περνούσε τη μετάβαση από την αγροτική ζωή στο αστικό περιβάλλον, ο Φελίνι έζησε το τραύμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και γοητεύτηκε από την κινηματογραφική γλώσσα του νεορεαλισμού που γεννήθηκε ακολούθως στην Ιταλία. Ο ίδιος ωστόσο ακολούθησε κάπως διαφορετικό μονοπάτι, ενσωματώνοντας πλήθος άλλων επιρροών και δημιουργώντας τελικά μια σειρά από αριστουργήματα, τα οποία από την προσεχή Δευτέρα θα απολαύσουμε στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.
Η τελευταία συνεργάζεται με την πρεσβεία της γειτονικής χώρας και το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών προκειμένου να παρουσιάσει ένα μεγάλο αφιέρωμα (11-19/10) στον Φεντερίκο Φελίνι, προβάλλοντας συνολικά 17 από τις σπουδαιότερες ταινίες του. Η πρόεδρος της Ταινιοθήκης, Μαρία Κομνηνού, σημειώνει σχετικά με τη διοργάνωση: «Με την επιλογή 17 ταινιών, όσοι αγαπάμε το σινεμά θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τον ονειρικό και μοναδικό κόσμο του Φελίνι. Παιγνιώδης, στοχαστικός και εκρηκτικά δημιουργικός, μας οδήγησε από την καταγραφή μιας φτωχικής Ιταλίας που μόλις έκλεινε τις πληγές της στην εκρηκτική ανάπτυξη της δεκαετίας του ’60, μιας ανάπτυξης που μέσα από το πικρό βλέμμα του Μαρτσέλο Μαστρογιάνι σηματοδοτούσε απανωτά αδιέξοδα»
Η πρεσβεία και το Μορφωτικό Ινστιτούτο της Ιταλίας συνεργάζονται με την Ταινιοθήκη για να παρουσιάσουν 17 ται-νίες του δημιουργού.
Αντάξια του περιεχομένου θα είναι φυσικά και η πρεμιέρα, στην οποία θα προβληθεί το αριστουργηματικό ڶ½» με τον Μαστρογιάνι να γίνεται alter ego του μαέστρου προκειμένου να εκφράσει την υπαρξιακή και καλλιτεχνική αγωνία του. Την ταινία θα προλογίσει η πρέσβειρα της Ιταλίας στην Ελλάδα, Πατρίτσια Φαλτσινέλι.
Ο Φελίνι έχει ωστόσο κι άλλους πρωταγωνιστές: την Τζουλιέτα Μασίνα στο «a Strada»και στις «Νύχτες της Καμπίρια» την Ανίτα Εκμπεργκ στην «olce Vita» την Αννα Μανιάνι στο «oma» την Κλαούντια Καρντινάλε στο ڶ½» Ολους θα τους απολαύσουμε στο αφιέρωμα της Ταινιοθήκης σε φιλμ που, όπως σημείωνε ο ίδιος, «δεν είναι φιλοσοφικά δοκίμια» αλλά βγαλμένα μέσα από την κοινωνική ζωή, τη δική του προσωπική εμπειρία, αλλά και τα όνειρα. «Το να δημιουργώ ταινίες και το να ονειρεύομαι, για εμένα, είναι το ένα και το αυτό» συνήθιζε άλλωστε να λέει.