Πώς είναι να σε κυνηγούν και να φεύγεις από την πατρίδα σου αφήνοντας πίσω σου τα πάντα; Μπορεί μια άγνωστη χώρα, με ανθρώπους που στην πλειονότητά τους σε εχθρεύονται, να γίνει δεύτερη πατρίδα σου; Πώς είναι να περνάς χρόνια εγκλωβισμένος σε έναν προσφυγικό καταυλισμό; Τι σημαίνει εθνική ταυτότητα; Τι προκαλεί ο φόβος της ετερότητας; Ποιο είναι το νόημα της αλληλεγγύης στον 21ο αιώνα;
Μέσω της βιντεοεγκατάστασης που φιλοξενείται στο Goethe-Institut της Αθήνας θα μεταφερθείτε σε έναν ψηφιακό τόπο μνήμης για τη φυγή και τη μετανάστευση στη Γερμανία τον 20ό και τον 21ο αιώνα. Θα μπείτε στο «Αρχείο Φυγής», θα παρακολουθήσετε μερικές από τις σαράντα δύο ιστορίες προσφύγων τις οποίες περιλαμβάνει, και οι απαντήσεις –τουλάχιστον στις περισσότερες ερωτήσεις– θα προκύψουν μέσα από τις αφηγήσεις τους.
Το «Αρχείο Φυγής» (Archiv der Flucht), που παρουσιάζεται στο Haus der Kulturen der Welt, στον Οίκο των Πολιτισμών του Κόσμου δηλαδή, στο Βερολίνο, σε συνεργασία με τα παραρτήματα του Goethe-Institut σε Αθήνα, Βελιγράδι, Βουκουρέστι, Κωνσταντινούπολη, Σεράγεβο, Τίρανα και Ζάγκρεμπ, είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πρότζεκτ προφορικής ιστορίας, με κινηματογραφημένες –με τη σκηνοθετική επιμέλεια της Χάιντι Σπεκόνια– συνεντεύξεις 42 ανθρώπων οι οποίοι κατάγονται από 28 χώρες της Νότιας Αμερικής, της Αφρικής και της Ασίας και έφτασαν στη Γερμανία μεταξύ 1945 και 2016. Ξεκίνησε από μια ιδέα της φιλοσόφου, συγγραφέως και δημοσιογράφου Κάρολιν Εμκε, η οποία το επιμελήθηκε με τη Μανουέλα Μπογιαντζίγιεβ, καθηγήτρια στο Ινστιτούτο Ευρωπαϊκής Εθνολογίας. Πέντε χρόνια διήρκεσε η προετοιμασία τους, καθώς, μαζί με τους σχεδόν εκατό συνεργάτες τους, αναζητούσαν τον κατάλληλο τρόπο ώστε να εκπροσωπηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα κοινωνικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα, θρησκεύματα, σεξουαλικοί προσανατολισμοί και κοινωνικές τάξεις.
«Αρχείο Φυγής», ένα μεγάλο πρότζεκτ προφορικής ιστορίας στο Goethe-Institut της Αθήνας.
Στα βίντεο τα οποία περιλαμβάνει το πρότζεκτ, η Ζεϊνέπ Κιλβιτσίμ από την Τουρκία, ο Αμπντουλκαντίρ Σουμά από το Συριακό Κουρδιστάν, η Φάτιμα Γιουσούφ από το Τσαντ, η Εύα Ανταμ από την Ουγγαρία, ο Χαγιάν Αλ Γιουσούφ από τη Συρία, ο Ιμπραΐμο Αλμπέρτο από τη Μοζαμβίκη, η Λουτσία Μουριέλ από το Εκουαδόρ και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές –19 γυναίκες και 23 άνδρες, ηλικίας 19 έως 87 ετών– αφηγούνται την Οδύσσειά τους. Οι περισσότεροι έζησαν επί χρόνια σε μια γκρίζα ζώνη, χωρίς να έχουν δικαίωμα να δουλέψουν, χωρίς τα παιδιά τους, αν και γεννημένα στη Γερμανία, να θεωρούνται πολίτες της…
Στο Goethe-Institut Athen μέχρι τις 22/12 παρουσιάζονται δέκα συνεντεύξεις από το «Αρχείο Φυγής». Παράλληλα, θα πραγματοποιηθoύν διάφορες δράσεις: περίπατοι μνήμης με τον δημοσιογράφο Νίκο Βατόπουλο, συζητήσεις και ομιλίες, performances, σεμινάρια κινηματογράφου και εκπαιδευτικά προγράμματα. Στόχος τους,η κατανόηση της Αθήνας σε ένα ευρύτερο πλαίσιο πληθυσμιακών μετατοπίσεων και κοινωνικών αλλαγών. Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ.