Χριστιάνα: Το οικείο και το ασύγκριτο ενός μικρού ονόματος

Χριστιάνα: Το οικείο και το ασύγκριτο ενός μικρού ονόματος

Μοιάζουν να έχουν κάτι το ιδιαίτερο, το ασύγκριτο, αλλά ταυτόχρονα προσιτό και οικείο, οι καλλιτέχνες που σε παλιότερες δεκαετίες έκαναν καριέρα αποκλειστικά με το μικρό τους όνομα.

1' 38" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μοιάζουν να έχουν κάτι το ιδιαίτερο, το ασύγκριτο, αλλά ταυτόχρονα προσιτό και οικείο, οι καλλιτέχνες που σε παλιότερες δεκαετίες έκαναν καριέρα αποκλειστικά με το μικρό τους όνομα. Ειδικά η Χριστιάνα, που την Κυριακή έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 68 ετών έχοντας αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα με την υγεία της τα τελευταία χρόνια, θα έλεγε κανείς ότι μένει στη μνήμη του κοινού για πολλούς λόγους μεν, αλλά και γιατί τραγούδησε επιτυχίες δημοφιλείς, με μια φωνή και μια παρουσία φινετσάτη, λαμπερή, «αρχοντική».

Σίγουρα καταγόταν από μουσική οικογένεια. Η κατά κόσμον Χριστιάνα Λαβίδα ήταν ανιψιά του συνθέτη και δεξιοτέχνη στο σαντούρι Τάκη Λαβίδα, πατέρα της Ελένης Βιτάλη, ενώ αδελφή της είναι η ερμηνεύτρια Βασιλική Λαβίνα, σύζυγος του Γιάννη Μαρκόπουλου. Η Χριστιάνα εμφανίστηκε στη δισκογραφία στις αρχές της δεκαετίας του ’70, συμμετέχοντας στο «Κι απόψε» του Νίκου Ξανθόπουλου, όπου έκανε τα δεύτερα φωνητικά, ενώ σύντομα ήρθε το ντουέτο της με τον Δημήτρη Μητροπάνο στο περίφημο «Τα Κύθηρα ποτέ δεν θα τα βρούμε» του 1973.

Τα προσωπικά άλμπουμ που ακολούθησαν (δύο από αυτά με τίτλο επίσης το μικρό της όνομα και μόνο) σηματοδοτούσαν μια στροφή σε πιο ελαφρολαϊκούς δρόμους, χωρίς ωστόσο να αποκλείονται οι πιο καινοτόμες επιλογές. Κάπως έτσι, οι ερμηνείες της θα περιλάμβαναν τραγούδια όπως «Μίλα μου» με τον Δάκη, «Τελειώσαμε λοιπόν» με τον Γιάννη Πάριο, «Τα μάτια σου» και «Τι να μας κάνει η νύχτα», αλλά και δίσκους σαν το «Σαριμπιντάμ, θα πει τρελαίνομαι» του 1982, με τις υπογραφές των Σταμάτη Κραουνάκη και Λίνας Νικολακοπούλου. Και ενώ είχε κατακτήσει τις μεγάλες πίστες έχοντας εντάξει στο πρόγραμμά της και στην ερμηνεία της πρωτοποριακά για την εποχή χορογραφικά και θεατρικά στοιχεία, εκείνη επέλεγε να εμφανιστεί στη «Μέδουσα» και στο «Νοτούρνο», παρουσιάζοντας ένα είδος θεάματος που θύμιζε μιούζικαλ ή καμπαρέ.

Από το 2000 περίπου κι έπειτα στράφηκε στην οικογένειά της, όμως το πλήθος των ανθρώπων του χώρου που την αποχαιρέτισαν διαδικτυακά επιβεβαιώνει εκείνο το ιδιαίτερο καλλιτεχνικό της στίγμα. Η κηδεία της, σύμφωνα με τον γιο της, Γιώργο Σταμάτη, θα τελεστεί σε στενό κύκλο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή