«Το χρώμα είναι η ευλογία μου. Βρίσκεται διάχυτο σε όλη μου την ύπαρξη. Κυλάει στο αίμα μου σε κάθε απόχρωση. Ακόμη και στην πιο παραμικρή», λέει ο ζωγράφος και γλύπτης Κωστής Γεωργίου.
Η συνομιλία μας γίνεται με αφορμή την έκθεσή του «Enigma 2», η οποία εγκαινιάζεται την πρώτη ημέρα του Σεπτέμβρη στον «Ελληνικό Κόσμο» του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού. Η έκθεση έχει αναδρομικό χαρακτήρα και είναι εμπλουτισμένη με έργα από όλες τις περιόδους της μακρόχρονης πορείας του δημιουργού, ενώ παρουσιάζεται επίσης πρόσφατη δουλειά ζωγραφικής και γλυπτικής. Συνολικά φιλοξενούνται 160 πίνακες ζωγραφικής μεγάλων και μικρότερων διαστάσεων καθώς και 40 γλυπτά. Σε όλα τα έργα, το χρώμα –έντονο, βίαιο, συχνά προκλητικό– χαρακτηρίζει τη δουλειά του εικαστικού.
«Θα σας έλεγα, για να είμαι ακριβής, ότι το χρώμα ορίζει τα πεδία μου και κυριεύει ιμπεριαλιστικά το τελάρο μου», σχολιάζει ο ίδιος. «Είναι ένας γίγαντας που ζει και υπάρχει στα χρωματιστά λιβάδια αλλά και στα έγκατα της γης. Βγάζει δεσμίδες φωτός από το στόμα και από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να μεταμορφωθεί σε γοργόνα, σε πολεμιστή, σε άγιο. Στη δική μου ζωγραφική το χρώμα καθορίζει το σχήμα και μοιράζει εντολές στον χώρο του. Είναι ο άρχων που οπλίζει το χέρι μου και το οδηγεί με μαεστρία στα αλλεπάλληλα κύματα που πρέπει να τιθασευθούν για να υπάρξει η πολυπόθητη αρμονία, το πάθος, το δράμα, η ευφορία. Τότε μόνο ησυχάζει, μέχρις ότου να έρθει πάλι η κατάλληλη στιγμή που θα με οπλίσει ξανά».
Ο Κωστής Γεωργίου είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνη. Καθιερώθηκε με τα «καθαρόαιμα ζωγραφικά έργα», όπως γράφει στο κεντρικό κριτικό σημείωμα του λευκώματος που συνοδεύει την έκθεση ο τεχνοκριτικός-σημειολόγος Χάρης Καμπουρίδης, αλλά το καλλιτεχνικό του έργο εκτείνεται εικαστικά και αισθητικά πέραν της ζωγραφικής. «Είναι όμως και οι πλαστικές του συνθέσεις που προεκτείνουν τις δύο διαστάσεις του πίνακα στον τρισδιάστατο χώρο, και η “πλαστική χειρονομία” ως παράγωγο εμπράγματων φυσικών υποστάσεων», προσθέτει ο κ. Καμπουρίδης, ο οποίος αναφέρεται, επίσης, στις «εγκαταστάσεις» (installations) που διεκδικούν όλο τον διαθέσιμο χώρο, εκθεσιακό και ευρύτερο.
Τρεις διαστάσεις
«Η συνύπαρξη της ζωγραφικής μου με τη γλυπτική αποτελεί πεδίο ενός συνταρακτικού άξονα δράσης με αμφίδρομες συναρτήσεις», λέει ο εικαστικός σχολιάζοντας τον τρόπο που μοιράζεται το έργο του ανάμεσα στις δύο τέχνες. «Μπορούν και λειτουργούν σε αγαστή συνεργασία αλλά και μεμονωμένα. Ο κώδικας είναι κοινός. Το μόνο που αλλάζει είναι το μέσο. Το ενδιαφέρον στη ζωγραφική είναι ότι ενώ υπάρχουν μόνο οι δύο διαστάσεις, δημιουργείς την τρίτη ως ψευδαίσθηση, σε αντίθεση με τη γλυπτική που εκεί λειτουργείς και με τις τρεις πραγματικές διαστάσεις», εξηγεί.
Στην έκθεση, που έχει αναδρομικό χαρακτήρα, φιλοξενούνται 160 πίνακες ζωγραφικής μεγάλων και μικρότερων διαστάσεων, καθώς και 40 γλυπτά.
Και προσθέτει απαντώντας στην ερώτησή μας για το πώς επιλέγει κάθε φορά το μέσο της έκφρασής του. «Η γλυπτική σε σχέση με τη ζωγραφική έχουν διαφορετικό λόγο, μολονότι έχουν κοινό κώδικα ύπαρξης, που είναι η δημιουργία. Η καθεμιά από τις δυο τους διαθέτει διαφορετικά προνόμια καθώς και διαφορετικές αντηχήσεις. Ετσι λοιπόν η ζωγραφική, ως πιο εσωστρεφής και κλεισμένη στον εαυτό της, σε οδηγεί σε έργα που της ταιριάζουν. Πολλές φορές όμως σε σπρώχνει και στην αγκαλιά της γλυπτικής γιατί ίσως κάποια στοιχεία εντός της πιέζουν για να δραπετεύσουν από το τελάρο της και να αποκτήσουν τρισδιάστατη ύπαρξη».
Τα γλυπτά του, μνημειακών διαστάσεων, είναι εγκατεστημένα στο Βέλγιο (St. Elizabeth Hospital-Brussels), στην Κίνα (Vanke Mall, Yia Yuan Gardens etc), στον Καναδά, στο Μαϊάμι, σε πολλά σημεία στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Αλεξανδρούπολη και αλλού. Ο ίδιος μάς περιγράφει την εμπειρία του από τη δημιουργία γλυπτών εγκαταστάσεων για τον δημόσιο χώρο: «Η γλυπτική είναι πολύ σπουδαία πράξη. Επιβάλλεται με τον όγκο της και δρα ιμπεριαλιστικά στο τοπίο που την περιβάλλει. Στο γλυπτό δεν χωρούν αστεία όπως γίνεται πολλές φορές στη ζωγραφική με τους χομπίστες. Χρειάζεται γνώση και πολύς χρόνος από τη δημιουργία του πρωτοτύπου στον πηλό μέχρι το τελικό αποτέλεσμα. Χύνεται πολύς ιδρώτας από την αρχή μέχρι το τέλος», σχολιάζει.
Ανάμεσα στα γλυπτά που θα παρουσιαστούν στην έκθεση, υπάρχουν και γλυπτικές εγκαταστάσεις με τους γνωστούς κόκκινους ακροβάτες-χορευτές όπως αυτοί του έργου «Meteoron» που εγκαταστάθηκε πρόσφατα στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Επίσης, για πρώτη φορά θα παρουσιαστεί στην Αθήνα η μεγάλη του γλυπτική εγκατάσταση «9 Μούσες» εμπνευσμένη από την ελληνική μυθολογία. Στον χώρο του μουσείου θα εκτεθεί και η εγκατάστασή του «Birds in Dreamland», ένα πολύπτυχο έργο μήκους 10 μέτρων που αποτελείται από 6 ζωγραφικά έργα.
Σε ειδικό χώρο του μουσείου θα προβάλλεται ένα ντοκιμαντέρ που καταγράφει την πορεία του Κωστή Γεωργίου τα τελευταία 35 χρόνια.
«Enigma 2», Ελληνικός Κόσμος, έως 20 Σεπτεμβρίου.
