08.30-10.30
Ξύπνημα ανάλογα με την ώρα της πρόβας, συνήθως, ή άλλες υποχρεώσεις. Οποια ώρα και να σηκωθώ θα μου λείπει ύπνος. Αν η πρόβα είναι μια λογική ώρα, θα σηκωθώ και θα φτιάξω το πρωινό μου τσάι. Με χρονόμετρο, εννοείται. Το πράσινο τσάι δεν πρέπει ποτέ να μένει στο νερό πάνω από τρία λεπτά! Δεν είναι ψυχαναγκασμός, όπως ισχυρίζονται η κοπέλα μου και η πλειονότητα των φίλων μου, είναι απλώς ο κανόνας για να μην πικρίσει το τσάι. Φτιάχνω πρωινό. Δηλαδή δεν φτιάχνω, απλώς παίρνω μια φέτα γαλοπούλα απ’ το ψυγείο και δυο φέτες τυρί. Και μια γκοφρέτα. Κάθομαι στο λάπτοπ και διαβάζω εφημερίδες και τα νέα από διάφορα σάιτ. Επειτα αρχίζει η μάχη με τον εαυτό μου. Προσπαθώ να αναβάλλω το ξεκίνημα της ημέρας. Πάντα αποτυγχάνω και κερδίζει ο ψυχαναγκαστικός εαυτός μου. Αρχίζω ήδη να αγχώνομαι με αυτά που πρέπει να γίνουν και αποφασίζω να σηκωθώ και να ξεκινήσω.
11.00-15.00
Αν έχω πρόβα βρίσκομαι στη Λυρική είτε για σκηνικές (αν έχουν ξεκινήσει) είτε για μουσικές (υπάρχουν σχεδόν πάντα) πρόβες. Αυτό το διάστημα έχω μουσικές πρόβες για το «Πνευματικό εμβατήριο» του Θεοδωράκη, τα «Παραμύθια του Χόφμαν» του Οφενμπαχ και για το «Κάστρο του Κυανοπώγωνα» του Μπάρτοκ. Αν δεν έχω πρόβα είμαι στο σπίτι και είτε περιμένω έναν-δυο μαθητές, είτε έχω πέσει με τα μούτρα στη μελέτη. Ασκήσεις, ένα πρώτο ζέσταμα κ.λπ.
15.00-17.00
Ωρες κοινής ησυχίας. Οι εξαιρετικά υπομονετικοί γείτονες πρέπει να ξεκουραστούν. Δεν μπορώ να τραγουδάω άλλο στο σπίτι. Είναι η ώρα του «διαλείμματός» μου. Θα κατέβω στο καφέ της γειτονιάς, έχοντας πάρει μαζί μου βιβλία και παρτιτούρες που πρέπει να διαβαστούν ή για να κάνω κάποιο επαγγελματικό ραντεβού ή να συναντήσω ένα φίλο. Λίγη πλάκα, λίγη σοβαρή κουβέντα και πάμε παρακάτω.
«Προσπαθώ να αναβάλλω το ξεκίνημα της ημέρας. Πάντα αποτυγχάνω και κερδίζει ο ψυχαναγκαστικός εαυτός μου».
17.00-22.30
Αν δεν έχω απογευματινή πρόβα, θα έχω σίγουρα άλλο ένα μάθημα με κάποιον μαθητή. Μετά, επειδή πια το άγχος έχει φτάσει στην κορύφωσή του, αρχίζω τη δουλειά. Πρώτα ζέσταμα και ασκήσεις φωνητικής και μετά διάβασμα πάνω στα έργα που έρχονται και στο ρεπερτόριο. Αν η φωνή είναι στα καλά της και αν καταφέρω να δουλέψω όσο είχα σχεδιάσει, το υπόλοιπο βράδυ θα κυλήσει ευχάριστα. Κάτι καινούργιο θα βρω. Μια νέα ερμηνευτική ιδέα, μια άλλη τεχνική λύση, ένα βαθύτερο νόημα, μια πιο κοντινή αντιστοιχία με εμένα. Μια άλλη πηγή ηδονής. Αν για κάποιο λόγο η φωνή δεν είναι στα καλύτερά της ή κάτι μου χαλάσει τον προγραμματισμό (πολλά τηλέφωνα, κάτι επείγον, κάτι απρόοπτο, κάποια ηλίθια υποχρέωση και πολλά άλλα) η βραδιά δεν θα κυλήσει καλά, δεν θα δουλέψω όσο θα ήθελα και θα έχω τύψεις. Οι φίλοι μου το βρίσκουν και αυτό ψυχαναγκαστικό. Πιστεύω πως έχουν άδικο. Είναι οι κανόνες που πρέπει να τηρείς εάν θέλεις να είσαι ένας σοβαρός επαγγελματίας σε αυτόν τον χώρο. Καλά, ίσως είναι και λίγο ψυχαναγκαστικό.
22.30-24.00
Αν ο καιρός το επιτρέπει, βγαίνω για περπάτημα. Μόνος ή με την κοπέλα μου. Προσπαθώ να περπατάω μία ώρα κάθε μέρα, βάζω τις σκέψεις μου σε σειρά, χαλαρώνω, ηρεμώ, ονειρεύομαι. Πολλές φορές υποκύπτω στον πειρασμό να κάνω μια στάση στο μπαρ της γειτονιάς για ένα ποτήρι κρασί. Μετά βαριέμαι να συνεχίσω το περπάτημα και γυρίζω σπίτι.
00.00 και μετά
Αρχίζει ο αγώνας να πείσω τον εαυτό μου να πέσει για ύπνο. Αν το καταφέρω σχετικά νωρίς, μετά το μπάνιο, θα ξαπλώσω και θα διαβάσω, είτε υπόλοιπα της ημέρας είτε τα «εξωσχολικά» βιβλία μου. Συνήθως διαβάζω τρία-τέσσερα ταυτόχρονα (και έχω και ένα-δύο στο αυτοκίνητο για περίπτωση ανάγκης). Μετά προσπαθώ να ηρεμήσω και να κοιμηθώ, αν και είναι σίγουρο πως και κατά τη διάρκεια του ύπνου θα σκέφτομαι νότες και λόγια. Τελευταίο «απόκτημα» ύπνου είναι διάσπαρτες ουγγρικές λέξεις από το «Κάστρο του Κυανοπώγωνα». Ajtό, csillag, aszszonyokat… Αγχώθηκα. Μόλις τελειώσω αυτό το κείμενο πρέπει να πάω να μελετήσω!
Την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου,ο Τάσος Αποστόλου μαζίμε τη Μαρία Φαραντούρηκαι τον Θοδωρή Βουτσικάκη ερμηνεύουν το «Πνευματικό εμβατήριο» του Μίκη Θεοδωράκη και τραγούδια του μεγάλου συνθέτη, στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (7.30 μ.μ.).