Η Βάσω Τρίγκα είναι εικαστικός που έχει γεννήσει ένα δικό της σύμπαν, αναγνωρίσιμο με όλες εκείνες τις εγγενείς συγγένειες ενός ιδιότυπου μεσογειακού εξπρεσιονισμού. Στη νέα έκθεσή της, στην γκαλερί Iris της Μαρίζας Φασιανού στο Παγκράτι (Αντήνορος 12, έως 3/6), η Βάσω Τρίγκα παρουσιάζει έργα της τελευταίας τριετίας, καμβάδες αλλά και κεραμικά, με τα οποία έχει καλλιεργήσει τα τελευταία χρόνια μια διευρυμένη εικαστική ταυτότητα. Σε αυτήν τη συγκατοίκηση ζωγραφικής και κεραμικής είναι σαφές το νήμα που συνδέει τις αναζητήσεις της στο χρώμα, στο εννοιολογικό υπόβαθρο και στην κοσμολογική αναζήτηση. Ο κόσμος της Βάσως Τρίγκα έχει ως ιδρυτική βάση τη ροή, το φως, την ευτυχία ως επιθυμία, προσδοκία και δικαίωμα.
Στα έργα που βλέπουμε σε αυτήν την έκθεση, θα συναντήσουμε τα γνώριμα μοτίβα της: το χρυσό του Βαν Γκογκ, το μπλε του Ματίς, τις δίνες και τους έλικες στα έργα που πηγαίνουν στην κυτταρική αρχή, το μονοχρωματικό αντίστοιχο στις εκρήξεις του φωτός, στις οάσεις του πνεύματος. «Οασις» τιτλοφορείται η έκθεση. Περισσότερο και από μια ανασκαφή σε λιβάδια του υποσυνείδητου, τα έργα της ζωγράφου δοξάζουν τη ζωή. Προσφέρουν ένα ολιστικό, αισθητηριακό βίωμα. Προχωρώντας ακόμη περισσότερο, η Βάσω Τρίγκα επιχειρεί ακόμη περισσότερο αφαιρετικές συνθέσεις, όπως στο μεγάλων διαστάσεων έργο της «Ζωή» (2021) παράλληλα με την απόλυτη και αναγνωρίσιμη ταυτότητά της, όπως στο έργο «Οασις» (2023). Στο δίπτυχο με τα περίπτερα (θέμα επίσης δικό της), το πολύχρωμο κιόσκι συνομιλεί με το μαυρόασπρο, σε συνθέσεις κατάγραφες με σλόγκαν, λανθάνουσες φιγούρες και σχόλια για την αστική κουλτούρα.
Περισσότερο και από μια ανασκαφή σε λιβάδια του υποσυνειδήτου, τα έργα της ζωγράφου δοξάζουν τη ζωή.
Αλλά, αυτή η ζωγραφική, με τις διαφυγές σε απολύτως εξπρεσιονιστικές συνθέσεις, όπως τα κύτταρα και οι οάσεις, εν μέσω πυκνότατων εκρήξεων χρωμάτων και σχημάτων, συμπλέει με τον βραχίονά της στα κεραμικά που παρατίθενται. Υπάρχει συνομιλία ανάμεσα στον πηλό και στον καμβά.
Η Βάσω Τρίγκα φτιάχνει μεγάλα κεραμικά βάζα (ή και ανθοδοχεία) διπλής χρήσης (ανάποδα γίνονται πιατέλες ή φρουτιέρες), φτιάχνει ξεχωριστές σειρές κεραμικών με αντίστοιχο σχήμα και χρήση, φτιάχνει κομμάτια ιδανικά για art de la table. Στα κεραμικά της δοξάζει αυτήν την πανάρχαια τέχνη και τη συνδέει με τα κεραμικά του Μοντερνισμού έτσι όπως άνθησε στη Μεσόγειο. Μνήμες από Γαλλική Ριβιέρα, Μάλαγα, Κυκλάδες, Ιταλία… Δίνες χρωμάτων. Τα κεραμικά (όπως και τα περισσότερα ζωγραφικά της έργα) είναι κατάγραφα, και στις εσωτερικές ή αθέατες επιφάνειες.
Είναι ένας κόσμος που γεννήθηκε από ένα αρχέγονο big bang. Και που διαρκώς εκτοξεύει φως, χρώμα, νερό, στιλπνό σκοτάδι και χρυσό ήλιο. Η Βάσω Τρίγκα, δουλεύοντας πυρετωδώς, με εξαιρετικό χέρι και στο σχέδιο, μοιράζεται αυτήν την περίοδο μια νέα σοδειά, σαν ανακεφαλαίωση και εφαλτήριο.