Υγρός θάνατος, υγρός οργασμός…

Συνεχίζουμε με το «Ψευδοεπιστήμες και θεωρίες συνωμοσίας. Ενας οδηγός πλοήγησης» που εξέδωσαν οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης σε επιστημονική επιμέλεια του αστροφυσικού Μανώλη Πλειώνη

2' 5" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Συνεχίζουμε με το «Ψευδοεπιστήμες και θεωρίες συνωμοσίας. Ενας οδηγός πλοήγησης» που εξέδωσαν οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης σε επιστημονική επιμέλεια του αστροφυσικού Μανώλη Πλειώνη.

Την προηγούμενη Κυριακή, ο κύριος Γκρι στάθηκε στο κεφάλαιο περί του Moon Hoax, ότι η προσσελήνωση το 1969 ήταν μια απάτη της NASA.

Eνα άλλο κεφάλαιο ασχολείται με τις «Εμφανίσεις Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενων Αντικειμένων», το οποίο υπογράφει ο αστροφυσικός Σταύρος Ακρας.

Τα «ούφο» είναι ίσως η πιο δημοφιλής θεωρία συνωμοσίας (τα κράτη –και βασικά η Αμερική– κρατούν μυστικό ότι έχουμε έρθει σε επαφή με εξωγήινους κτλ.).

«Το έχω απορία», λέει ο κύριος Γκρι. «Γιατί ποτέ δεν έχει εμφανιστεί ιπτάμενος δίσκος πάνω από την πλατεία Συντάγματος στις δώδεκα το μεσημέρι παρά μόνον νύχτα σε ερημικές περιοχές;».

Με όσους έρχεται σε σεξουαλική επαφή η Μάργκαρετ (και δεν είναι λίγοι…) πεθαίνουν τη στιγμή του οργασμού.

Κι όμως. Το 1982 γυρίστηκε η απόλυτα λοξή (cult σήμερα) ταινία επιστημονικής φαντασίας, όπου ένας ιπτάμενος δίσκος προσγειώνεται στην ταράτσα πολυκατοικίας της Νέας Υόρκης.

Ο τίτλος, «Υγρός ουρανός» (Liquid Sky, ανεξάρτητο αμερικανικό σινεμά, σε σκηνοθεσία της Σλάβα Τσούκερμαν), είναι εύλογος: η σύνδεση των εξωγήινων εδώ με τον σεξουαλικό οργασμό των γήινων βρίσκεται στο επίκεντρο της πλοκής: οι αθέατοι εξωγήινοι παρακολουθούν τη Μάργκαρετ, μια αμφισεξουαλική party animal και αρχετυπικό δείγμα του New Wave των αρχών της δεκαετίας του ’80, σε μια φαντασμαγορική, αλλά και σκοτεινή, μητρόπολη, με άφθονα ντραγκς, φωτογραφίσεις μόδας και την εκστατική ατμόσφαιρα μιας μάλλον εναλλακτικής νυχτερινής ζωής στο Μανχάταν.

Οι εξωγήινοι έχουν προσγειωθεί πάνω απ’ το διαμέρισμα της Μάργκαρετ και αυτό που πετυχαίνουν είναι το εξής: με όσους έρχεται σε σεξουαλική επαφή η Μάργκαρετ (και δεν είναι λίγοι…), πεθαίνουν τη στιγμή του οργασμού. Κάτι σαν κρύσταλλος βγαίνει μέσα από το κεφάλι τους: οι εξωγήινοι κλέβουν την ενδορφίνη που παράγει ο ανθρώπινος εγκέφαλος τη στιγμή του οργασμού.

Για τη Μάργκαρετ αυτό γίνεται όπλο: όταν κάποιος αποπειράται να τη βιάσει, σε μια ομοφοβική μανία επειδή έμαθε ότι είναι αμφισεξουαλική, η Μάργκαρετ όχι μόνο ενδίδει μα τον ωθεί στο να έχει οργασμό για να τον σκοτώσει.

Γιατί όμως δεν πεθαίνει και η Μάργκαρετ; Διότι, απλούστατα, είναι η μόνη που δεν μπορεί να έρθει σε οργασμό. Το φινάλε της ταινίας είναι μάλλον απρόσμενο, με έναν οργασμό-αυτοκτονία και μια αναχώρηση-λύτρωση από τη Γη παρέα με τους εξωγήινους…

Δεν ξέρουμε αν ο Μόλντερ του «X-Files» αυτό είχε στον νου του όταν καμιά δεκαριά χρόνια μετά θα επέμενε ότι «η αλήθεια είναι εκεί έξω», πάντως στον «Υγρό ουρανό» η αλήθεια είναι κάπου στο ενδιάμεσο: κρύβεται κάπου ψηλά στον ουρανό και κάπου βαθιά μέσα μας, στα άδυτα της ερωτικής επιθυμίας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT