ΒΕΝΕΤΙΑ – ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Λένε ότι μετά το πρώτο Σαββατοκύριακο ενός φεστιβάλ, μπορείς να καταλάβεις περίπου πού πηγαίνουν τα πράγματα. Με 14 από τις 23 ταινίες του φετινού διαγωνιστικού τμήματος να έχουν ήδη προβληθεί εδώ στη Βενετία, πλέον έχουμε μια αρκετά καλή εικόνα τόσο της φετινής «σοδειάς», όσο και των μέχρι στιγμής φαβορί για τα βραβεία. Και μπορεί το «Poor Things» του Γιώργου Λάνθιμου να παραμένει ακόμα, κατά κοινή ομολογία, η καλύτερη ταινία που έχει κάνει πρεμιέρα στη Μόστρα, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει σοβαρό ανταγωνισμό ή δεν πρόκειται να απειληθεί από όσα έρχονται τις επόμενες μέρες.
Τι (άλλο) αξιοσημείωτο είδαμε μέχρι τώρα; Αρχικά το μεγαλύτερο όνομα του διαγωνιστικού, τον Ντέιβιντ Φίντσερ, να φέρνει στο φεστιβάλ ένα ταχύτατο, καλοφτιαγμένο φιλμ («The Killer») με τον Μάικλ Φασμπέντερ σε ρόλο επαγγελματία εκτελεστή που ζητάει εκδίκηση. Στυλάτο σίγουρα, με σάουντρακ γεμάτο από τους ύμνους των Stone Roses, αλλά και αρκετά ψυχρό και «μικρό» για το βεληνεκές του δημιουργού του. Δύσκολο να αποσπάσει κάποιο σημαντικό βραβείο. Το ίδιο πάνω κάτω ισχύει και για το «Maestro», την άλλη πολυαναμενόμενη ταινία του Netflix και του Μπράντλεϊ Κούπερ, ο οποίος ενσαρκώνει τον Λέοναρντ Μπερνστάιν, σε μια αρκετά επίπεδη βιογραφία που επικεντρώνεται περισσότερο στην προσωπική ζωή του σπουδαίου μουσικού και λιγότερο στην τέχνη του. Από την άλλη δεν περνάει απαρατήρητη η εξαιρετική, χαμηλότονη ερμηνεία της Κάρεϊ Μάλιγκαν, στον ρόλο της συζύγου του Μπερνστάιν, Φελίτσια.
Η επόμενη βιογραφία, που έκανε την πρεμιέρα της μόλις χθες, είναι αυτή της Πρισίλα Πρίσλεϊ, διά χειρός Σοφία Κόπολα. Η Αμερικανίδα κινηματογραφίστρια φιλοτεχνεί ένα γεμάτο ευαισθησία αλλά και τόλμη πορτρέτο της συζύγου του Ελβις Πρίσλεϊ, η οποία μάλιστα συνυπογράφει το σενάριο. Η ανερχόμενη Κάιλι Σπέινι αναλαμβάνει τον κεντρικό ρόλο, ενώ δίπλα της έχει τον Τζέικομπ Ελόρντι του τηλεοπτικού «Euphoria» σε εκείνον του βασιλιά του ροκ εν ρολ. Ο τελευταίος δεν περιγράφεται εδώ ακριβώς κολακευτικά, σε ένα φιλμ που σίγουρα κερδίζει πόντους και με τον σύγχρονο χαρακτήρα του ως αντιπαράδειγμα μιας τοξικής σχέσης.
Οι σχέσεις και οι ισορροπίες μεταξύ ανδρών και γυναικών έχουν σίγουρα την τιμητική τους στο φετινό Φεστιβάλ Βενετίας. Μια πολύ ξεχωριστή προσέγγιση στο θέμα δίνει σίγουρα το «La Bete» του Μπερτράν Μπονελό. Ο Γάλλος σκηνοθέτης παρουσίασε ένα φιλόδοξο φιλμ, διάρκειας δυόμισι ωρών, το οποίο αφηγείται μια επική ιστορία αγάπης που διατρέχει παρόν, παρελθόν και μέλλον. Η Λεά Σεϊντού είναι (ξανά) υπέροχη στον ρόλο μιας νεαρής γυναίκας, η οποία μέσω φουτουριστικής τεχνολογίας ταξιδεύει πίσω σε προηγούμενες ζωές της, όπου συναντά ξανά και ξανά έναν μεγάλο όσο και καταδικασμένο έρωτα (Τζορτζ Μακέι). Η «meta» διάσταση της ταινίας, μαζί με τις αναφορές στην τεχνητή νοημοσύνη, τη σύγχρονη κρίση ανθρωπιάς και τη μαγνητική παρουσία της Σεϊντού, έχουν οδηγήσει αρκετούς –και εμάς– να τη συγκαταλέξουν ανάμεσα στα μεγάλα φαβορί.
Εξαιρετική υποδοχή επιφύλαξε το κοινό στο «Coup de Chance» του Γούντι Αλεν, με τον 88χρονο κινηματογραφιστή να φτάνει αισίως τις 50 ταινίες.
Καλύτερο σενάριο
Σε αυτή την κατηγορία μάλλον δεν χωράει το «Adagio» του Στέφανο Σολίμα. Ο έμπειρος δημιουργός του «Suburra» ενορχηστρώνει πάντως άλλο ένα γεμάτο ένταση μαφιόζικο θρίλερ, έχοντας στη διάθεσή του και μια ντριμ τιμ (Τόνι Σερβίλο, Πιερφρανσέσκο Φαβίνο, Βαλέριο Μασταντρέα) σύγχρονων Ιταλών ηθοποιών. Το βραβείο σεναρίου θα μπορούσε να είναι δικό του. Περισσότερο μίνιμαλ αλλά όχι λιγότερο αξιόλογο είναι το «Evil does not exist» του Ιάπωνα δεξιοτέχνη Ριουσούκε Χαμαγκούτσι. Μετά το οσκαρικό «Drive my Car», ο Χαμαγκούτσι υπογράφει ένα πιο μινιμαλιστικό φιλμ με θέμα τον σεβασμό για το φυσικό περιβάλλον και την ισορροπία σε σχέση με την ανθρώπινη δραστηριότητα. Μια εξαιρετικά απλή ιστορία μετατρέπεται σε γαλήνιο ύμνο στη φυσική αρμονία, καταφέρνοντας στην πορεία να γαληνέψει και τις ψυχές των θεατών. Θα του δίναμε το βραβείο κοινού.
Εξαιρετική υποδοχή επιφύλαξε το τελευταίο και στο (εκτός συναγωνισμού) «Coup de Chance» του Γούντι Αλεν. Ο 88χρονος κινηματογραφιστής έφτασε αισίως τις 50 ταινίες, με ένα απροσδόκητα καλό φιλμ, γυρισμένο εξ ολοκλήρου στα γαλλικά. Πρωταγωνίστρια είναι μια νεαρή παντρεμένη γυναίκα, η οποία συναντά τυχαία ξανά και ερωτεύεται έναν παλιό συμμαθητή της από το σχολείο. Ο απατημένος –και βαθιά τοξικός– σύζυγος ωστόσο θα ανακαλύψει σύντομα την αλήθεια και θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Αντλώντας από τη ρίζα του αριστουργηματικού «Match Point», ο Αλεν φτιάχνει εδώ άλλο ένα φιλμ με θέμα την τυχαιότητα, όχι φυσικά του ίδιου επιπέδου, αλλά σίγουρα αντάξιου μιας επικής φιλμογραφίας.
Και η αστυνομική είδηση της ημέρας: ο Ισπανός ηθοποιός Γκαμπριέλ Γκεβάρα συνελήφθη στη Βενετία με κατηγορίες για σεξουαλική επίθεση. Σύμφωνα με το φεστιβάλ πάντως, ο συλληφθείς δεν βρισκόταν στο Λίντο, ούτε συμμετείχε σε κάποια εκδήλωση της διοργάνωσης.
