Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 μένει στην Ιστορία και ως ημερομηνία λήξης του εικοστού αιώνα. Μαζί με την πτώση των Δίδυμων Πύργων, ο κόσμος εισήλθε στην αστάθεια του 21ου αιώνα με έναν τρόπο που κανείς από τις προηγούμενες γενιές δεν μπορούσε να διανοηθεί. Το 2001 μας οδηγεί επίσης σε πολλαπλές αναγνώσεις συμβολικής αρχής και λήξης των πρόσφατων αιώνων ως ιστορικών ενοτήτων.
Κάποιοι είχαν βιαστεί να μιλήσουν για τον σύντομο εικοστό αιώνα (1914-1989), άλλοι είχαν μιλήσει παλαιότερα για τον μεγάλο 19ο αιώνα (1815, λήξη ναπολεόντειων πολέμων – 1914, έναρξη Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου) και άλλοι σύγχρονοί μας αναζητούν τη συμβολική αρχή του 21ου αιώνα. Το 2001 είναι η επικρατέστερη, αλλά και ο Πόλεμος του Κόλπου (1991) ως προάγγελος ή η οικονομική κρίση του 2008 ως προέκταση, διεκδικούν μέρος του συμβολισμού.
Σε κάθε περίπτωση, η 11η Σεπτεμβρίου 2001 έχει μια προϊστορία που είναι σχετικά ανέφελη (παρά τα διάφορα συμβάντα με πυρκαγιές, εκρήξεις και ληστείες) και συνδεδεμένη με την ευφορία των μεταπολεμικών χρόνων. Σήμερα, 22 χρόνια μετά την τρομοκρατική επίθεση, οι σιλουέτες των Δίδυμων Πύργων στο οικοδομικό συγκρότημα του World Trade Center στο Μανχάταν προκαλούν γλυκόπικρα συναισθήματα και κύματα νοσταλγίας.
Οι Δίδυμοι Πύργοι ήταν κάποτε ένα κοινό θέμα φωτογραφιών και καρτ ποστάλ, όπως και λοιπών τουριστικών σουβενίρ, για τους ταξιδιώτες της περιόδου 1973-2001. Ηταν ένα θέμα τόσο κοινότοπο όσο και ελκυστικό, καθώς οι σιλουέτες των Πύργων στην κορυφογραμμή του Λόουερ Μανχάταν είχαν επενδυθεί με μανδύες αφοσίωσης για όσα μπορεί να εκπροσωπεί η θέα της Νέας Υόρκης.
Κατά μια άλλη, σχεδόν ειρωνική στροφή της Ιστορίας, οι Δίδυμοι Πύργοι εγκαινιάστηκαν το 1973, το έτος της πρώτης πετρελαϊκής κρίσης και στην αρχή της αστάθειας με την έξαρση του πληθωρισμού. Παρ’ όλα αυτά, η αυτοπεποίθηση της αρχιτεκτονικής τους φόρμας και η διπλή παρουσία τους, κάνοντας χρήση του διπλού συμβόλου των αρχαγγέλων ή των Ηρακλειδών φρουρών, ενέπνεε τα πλήθη και γρήγορα ενσωματώθηκε στο φαντασιακό της Νέας Υόρκης.
Σήμερα, τα εκατομμύρια των καρτ ποστάλ που είχαν τυπώσει τόσοι εκδότες στις δεκαετίες του ’70, του ’80 και του ’90 βρίσκουν θέση σε συλλογές ανάμεσα σε άλλα συλλεκτικά είδη με αντικείμενο αρχιτεκτονήματα που έχουν διά παντός χαθεί. Δεδομένης της τεράστιας γεωπολιτικής και ψυχολογικής επίπτωσης της τρομοκρατικής επίθεσης του 2001, τα σουβενίρ της ανέφελης εποχής του Μανχάταν έχουν αποκτήσει ένα ειδικό κοινό. Με λίγα δολάρια ή ευρώ μπορεί κανείς να διαλέξει ένα τέτοιο συλλεκτικό τεκμήριο εκείνης της κοντινής – μακρινής εποχής στα συλλεκτικά φόρουμ του Διαδικτύου.
Ταυτόχρονα, αυτές οι νοσταλγικές καρτ ποστάλ μάς θυμίζουν τον 20ό αιώνα στην ορμή του και μαζί μας μιλούν για την ταξιδιωτική κουλτούρα εκείνων των δεκαετιών που έχει και αυτή οριστικά παρέλθει.