Από χθες έχουμε κανονικό φεστιβάλ. Πέντε κινηματογραφικές αίθουσες της Αθήνας –συν το Μέγαρο Μουσικής και το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά για κάποιες ειδικές προβολές– γεμίζουν σινεμά από όλο τον κόσμο, υποδεχόμενες το κοινό στην 29η διοργάνωση του κινηματογραφικού φεστιβάλ «Νύχτες Πρεμιέρας».
Η πανηγυρική έναρξη κηρύχθηκε το βράδυ της Τετάρτης στο Παλλάς, εκεί όπου ο κινηματογραφικός κόσμος της πόλης συγκεντρώθηκε για να γιορτάσει, αλλά και να παρακολουθήσει δύο από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες της φετινής σεζόν: το μικρού μήκους «Strange way of Life» του Πέδρο Αλμοδόβαρ και το εντυπωσιακό ντεμπούτο «Περασμένες ζωές» της Σελίν Σονγκ.
Πριν από όλα αυτά, ωστόσο –και μετά κάποια ταλαιπωρία λόγω του μικρού χαμού στην είσοδο του θεάτρου– στη σκηνή ανέβηκε, ως συνήθως, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ, Λουκάς Κατσίκας, προκειμένου να καλωσορίσει τους καλεσμένους, να επισημάνει κάποια highlights της φετινής διοργάνωσης, αλλά και να μιλήσει συγκινημένος για μια απώλεια. «Μέχρι το τέλος του χρόνου ο ιστορικός κινηματογράφος Ιντεάλ δεν θα βρίσκεται πια μαζί μας. Οπως δεν είναι εδώ και χρόνια το Αττικόν και το Απόλλων», σημείωσε μεταξύ άλλων, αναφερόμενος στη γνωστή υπόθεση του κεντρικού σινεμά, το οποίο αποτελεί και αυτό σταθερή έδρα των «Νυχτών Πρεμιέρας» επί πολλά χρόνια.
Οπως είπαμε, βέβαια, η έναρξη είχε και αξιοσημείωτες πρεμιέρες. Αρχικά εκείνη του τελευταίου φιλμ του Πέδρο Αλμοδόβαρ, ο οποίος έστειλε και ένα αρκετά αναλυτικό βιντεοσκοπημένο μήνυμα για να μας το προαναγγείλει. «Απολαύστε τις ερμηνείες τους», είπε ο σπουδαίος Ισπανός, αναφερόμενος στους πρωταγωνιστές, Ιθαν Χοκ και Πέντρο Πασκάλ, οι οποίοι υποδύονται ένα σερίφη και έναν καουμπόη αντίστοιχα, σε μια στυλιζαρισμένη εκδοχή της Αγριας Δύσης. Ο Αλμοδόβαρ δίνει κουίρ διάσταση στο κλασικό είδος του γουέστερν, ενώ οι δύο δημοφιλείς ηθοποιοί γοητεύουν και μόνο με την παρουσία τους, σε μια κομψή μισάωρη βινιέτα, ό,τι πρέπει για κινηματογραφικό… ορεκτικό.
«Μέχρι το τέλος του χρόνου, ο ιστορικός κινηματογράφος Ιντεάλ δεν θα βρίσκεται πια μαζί μας», είπε ο διευθυντής του φεστιβάλ, Λουκάς Κατσίκας.
Συμπαραγωγή Κορέας – ΗΠΑ
Το κυρίως πιάτο μάς ήρθε από το Φεστιβάλ Βερολίνου, όπου οι «Περασμένες ζωές» μπορεί να μην κέρδισαν κάποιο βραβείο, ωστόσο συζητήθηκαν πολύ, ξεκινώντας μια πορεία που σημαδεύει ήδη την τελετή των Οσκαρ. Αλλωστε, η συμπαραγωγή Κορέας και Ηνωμένων Πολιτειών αποτελεί τα τελευταία χρόνια σχεδόν εχέγγυο επιτυχίας, ειδικά όταν, όπως εδώ, υπάρχει και η παρουσία της «καυτής» εταιρείας παραγωγής Α24.
Οσο για την υπόθεση, έχουμε ιστορία αγάπης και μάλιστα επικής, αφού οι δύο πρωταγωνιστές από τη Σεούλ χάνονται και ξαναβρίσκονται επί 25 χρόνια, με τις αποστάσεις και την ίδια τη ζωή να μπαίνουν ανάμεσά τους, μέχρι να συναντηθούν ξανά στη Νέα Υόρκη.
Αν και πρωτάρα, η Σελίν Σονγκ καταφέρνει να βάλει τον θεατή σε ένα πολύ ιδιαίτερο συναισθηματικό σύμπαν, οικείο και ταυτόχρονα πρωτότυπο σε σχέση με όσα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στο συγκεκριμένο είδος από το δυτικό σινεμά. Απολαυστικά μεταιχμιακό και βαθιά συγκινητικό όσο πλησιάζει προς το φινάλε, το φιλμ της Σονγκ είναι από εκείνα που λένε πολλά ακόμη και με τη σιωπή και τελικά σε αφήνουν με τα ματιά υγρά, όπως συνέβη με πολλούς και στην πρεμιέρα της Τετάρτης.