Με εντυπωσιακή συνέπεια πραγματοποιήθηκαν και φέτος οι «Νύχτες κλασικής μουσικής στη Γεννάδειο», από τις 29 Σεπτεμβρίου έως και την 1η Οκτωβρίου. Χάρη στο πρόγραμμα «Curtis on tour» επισκέφθηκαν την Αθήνα νέοι ταλαντούχοι μουσικοί, ορισμένοι για πρώτη φορά και άλλοι επιστρέφοντας μετά από παλαιότερες επιτυχημένες εμφανίσεις. Στους δεύτερους ανήκαν η πιανίστρια Παλάβι Μαχιντάρα και ο βαρύτονος Ντένις Τσμελένσκι, που άνοιξαν τον κύκλο συναυλιών.
Η Μαχιντάρα ξεδίπλωσε για ακόμη μία φορά το πολύπλευρο ταλέντο της. Γνώριμα στοιχεία είναι η δεξιοτεχνική άνεση και η ακρίβεια της Ινδοαμερικανίδας πιανίστριας. Ωστόσο, η Μαχιντάρα δεν σταματά εκεί. Δεν περιορίζεται σε τεχνικά και δεξιοτεχνικά άρτιες αναγνώσεις, αλλά ασχολείται με την ερμηνεία του περιεχομένου και την απόδοση του ύφους κάθε έργου, είτε πρόκειται για Μπαχ μεταγραμμένο από τον Μπραμς, όπως η «Σακόν» από την «Παρτίτα» σε ρε ελάσσονα για βιολί, με την οποία άνοιξε το πρόγραμμα, είτε για δύο «Πιανιστικά κομμάτια» έργο 14 του Μαξ Μπρουχ, που ακούγονται σπάνια. Το βαθύτερο ενδιαφέρον της για τα πράγματα φαίνεται εξίσου από τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνει τις μουσικές φράσεις και τις παραγράφους κάθε κομματιού, αναδεικνύοντας τον ειρμό και συμβάλλοντας στην αποκάλυψη του νοήματος κάθε έργου.
Κι ενώ φανέρωσε για ακόμη μία φορά με τρόπο που δεν χωρούσε αμφισβήτηση ότι διαθέτει το μεγαλόπρεπο ύφος και τον δυναμισμό για έργα όπως το «Σκέρτσο» σε μι ύφεση ελάσσονα, έργο 4, του Μπραμς, περιορίστηκε με την ίδια επιτυχία στον ρόλο της συνοδού, αφήνοντας τον απαραίτητο χώρο για έκφραση στον Τσμελένσκι. Με φωνή ανοιχτόχρωμη και ισχυρή, ο Γερμανός βαρύτονος απέδωσε τραγούδια του Σούμαν, του Τσαϊκόφσκι και, εκτός προγράμματος, του Σούμπερτ. Η συναισθηματική του αμεσότητα προσέθεσε φως σε ένα ρεπερτόριο του οποίου βασικά στοιχεία είναι η νοσταλγία και η μελαγχολία.
Η δεύτερη βραδιά κινήθηκε πέρα από το γερμανικό ρεπερτόριο. Η Μαχιντάρα αποκάλυψε μία ακόμη πτυχή του ταλέντου της, καθώς απέδωσε με λεπτότητα και ευαισθησία τον «Ισπανικό χορό» αρ. 2 του Ενρίκε Γρανάδος. Συνόδεψε επίσης τον Αμερικανοεβραίο τσελίστα Τζόσουα Χάλπερν σε μια εκφραστική ερμηνεία του έργου «Κολ Νίντρεϊ» του Μπρουχ. Στα αραμαϊκά, ο τίτλος σημαίνει «Oλα τα τάματα», λόγια με τα οποία ξεκινά προσευχή που ψάλλεται κατά την παραμονή της μεγάλης ιουδαϊκής εορτής της «Ημέρας του Εξιλασμού».
Νωρίτερα, η ασιατικής καταγωγής Καναδογερμανίδα βιολονίστρια Eμα Μάινρεκεν είχε ανοίξει τη βραδιά, ερμηνεύοντας με ακρίβεια την άκρως δεξιοτεχνική τετραμερή Σονάτα για βιολί, αρ. 2 του Βέλγου βιολονίστα Εζέν Ιζαΐ, αφιερωμένη στον συνάδελφό του Ζακ Τιμπό. Τους τρεις αυτούς μουσικούς μονολόγους ακολούθησε το εξωστρεφές Κουαρτέτο για πιάνο σε σι ύφεση μείζονα του Καμίγ Σεν-Σανς. Για το έργο αυτό, με τους τρεις προαναφερθέντες μουσικούς ένωσε τις δυνάμεις της η επίσης ασιατικής καταγωγής Καναδή βιολίστρια Γκρέις Τακέδα. Οι τέσσερίς τους ανταποκρίθηκαν με επιτυχία κυρίως στην ιδιαίτερα απαιτητική δεξιοτεχνική πλευρά του έργου, ολοκληρώνοντας με επιτυχία τη δεύτερη βραδιά.
