Λίγες ημέρες μετά την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ, ο αρχηγός του κεντροαριστερού κόμματος Yesh Atid της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Ισραήλ και πρώην πρωθυπουργός, Γιαΐρ Λαπίντ, σε άρθρο του στους Times of Israel με τίτλο «Τρεις ερωτήσεις για την παγκόσμια άκρα Αριστερά», έγραφε μεταξύ άλλων: «Γνωρίζετε ότι η Χαμάς δεν υποστηρίζει μια λύση δύο κρατών; Δεν θέλουν καν να ελευθερώσουν την Παλαιστίνη. Δεν είναι αυτό το είδος κινήματος. Η Χαμάς δεν είναι ένα παλαιστινιακό εθνικό κίνημα, την μπερδεύετε με την Παλαιστινιακή Αρχή. Οι δύο οργανώσεις είναι σκληροί αντίπαλοι. Η Χαμάς είναι μια ριζοσπαστική ισλαμιστική οργάνωση, όπως το ISIS. Στόχος τους είναι ένα ισλαμικό χαλιφάτο σε όλη τη Μέση Ανατολή χωρίς Εβραίους, χωρίς LGBT άτομα, χωρίς χριστιανούς, ακόμη και χωρίς μετριοπαθείς μουσουλμάνους. Και τι γίνεται με τα LGBT άτομα; Δεν σας νοιάζει πραγματικά που οι άνθρωποι που υποστηρίζετε κρεμούν ομοφυλόφιλους; Δεν ενδιαφέρονται οι “Queers for Palestine” για τον Αχμέντ Αμπού Μαρακχία, έναν νεαρό ομοφυλόφιλο Παλαιστίνιο, που κατάφερε να διαφύγει στο Ισραήλ, αλλά απήχθη από τη Χαμάς, δολοφονήθηκε και το σώμα του ακρωτηριάστηκε;».
Ο διεθνής Τύπος βρίθει από άρθρα, αναφορές και ανοιχτές επιστολές επωνύμων, όπου με έντονη έκπληξη αντιμετωπίζονται ως μια βαθιά, υπαρξιακή σύγχυση τα αντίστοιχα άρθρα και οι ανοιχτές επιστολές, που δεν αφορούν πλέον την «παραδοσιακή» υπεράσπιση του παλαιστινιακού ζητήματος αλλά, αποσιωπώντας ή και δικαιολογώντας τις αποτροπιαστικές σφαγές της Χαμάς, καταδικάζουν όλες τις ενέργειες του Ισραήλ. Τη μεγαλύτερη έκπληξη βιώνουν οι αριστεροί του Ισραήλ και τα ΜΜΕ που τους εκπροσωπούν, όπως για παράδειγμα η εφημερίδα Haaretz. Αυτοί που προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στη σκληρή κριτική που ασκούσαν και συνεχίζουν να ασκούν στην εν πολλοίς ακροδεξιά πολιτική του Νετανιάχου και στη διεθνή χιονοστιβάδα είτε της «παράλογης» υπεράσπισης μιας τρομοκρατικής κτηνώδους επίθεσης είτε της αποσιώπησής της με επιχείρημα τα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Δικαιώματα που οι ίδιοι υπερασπίζονταν επί σειράν ετών και συνεχίζουν να υπερασπίζονται.
Ο τίτλος του άρθρου του Λαπίντ αντανακλά τη δική του και τη δική τους σύγχυση: απευθύνεται στην παγκόσμια άκρα Αριστερά, τη στιγμή που σχεδόν σύνολη η Αριστερά κρατάει την ίδια στάση, και στα φιλοπαλαιστινιακά συλλαλητήρια βρίσκονται να φωνάζουν τα ίδια συνθήματα με τους λευκούς εθνικιστές της Δύσης. Οπως γράφει η ειδική επί του θέματος Λίντσεϊ Σούμπινερ, «οι προσπάθειες των Αμερικανών λευκών εθνικιστών να οικειοποιηθούν τα φιλοπαλαιστινιακά κινήματα, με στόχο την ενσωμάτωση του αντισημιτισμού και την αύξηση των εσωτερικών συγκρούσεων, επιδιώκοντας τη συνάφεια και τη στρατολόγηση νέων υποστηρικτών, είναι εμφανέστατη. Ο Μάικ Πεϊνόβιτς, ένας από τους διοργανωτές της φονικής συγκέντρωσης Unite the Right του 2017 στη Σάρλοτσβιλ, έφερε 40 λευκούς εθνικιστές στον Λευκό Οίκο για να διαμαρτυρηθούν για τις ενέργειες του Ισραήλ. Χρησιμοποιώντας κλασικά αντισημιτικά τροπάρια, ο Πεϊνόβιτς ανέπτυξε την “επιχειρηματολογία” στους παρευρισκομένους: Εμείς οι Αμερικανοί έχουμε εξαπατηθεί για να υποστηρίξουμε (το Ισραήλ) εξαιτίας του ελέγχου των τραπεζών μας, των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των πολιτικών μας από τους Εβραίους, αλλά πρέπει να πούμε “Ως εδώ” και να ξεσηκωθούμε ως λαός».
Φοιτητικοί σύλλογοι σε αξιοσέβαστα αμερικανικά πανεπιστήμια, όπως το Κολούμπια και το Χάρβαρντ, υπογράφουν επιστολές εναντίον του Ισραήλ, σαν να μη συνέβησαν σφαγές νηπίων, αποκεφαλισμοί, βιασμοί, αποτροπιαστικές κακοποιήσεις γυναικείων νεκρών σωμάτων την 7η Οκτωβρίου του 2023, ενώ αντισημιτικές απειλές θανάτου προκαλούν φόβο και ανασφάλεια στους Εβραίους φοιτητές, της πανεπιστημιούπολης του Κορνέλ μεταξύ άλλων.
Στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης ΤikΤok, που αν και πλέον υπάρχουν χρήστες όλων των ηλικιών, το νεαρό κοινό παραμένει το μεγαλύτερο, γίνεται viral το διαβόητο «Γράμμα του Μπιν Λάντεν στην Αμερική», στο οποίο εξηγούσε γιατί επιτέθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 11 Σεπτεμβρίου 2001. Ο Guardian είχε αναρτήσει επίσης το «Γράμμα προς την Αμερική», αλλά το κατέβασε, γεγονός που οδήγησε μόνο σε μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την επιστολή και σε αντικαπιταλιστικό παραλήρημα από τους TikTokers που υποστηρίζουν ότι πρόκειται για αντίδραση των μέσων ενημέρωσης και των δυνάμεων που τα ελέγχουν προσπαθώντας να φιμώσουν την αλήθεια.
Αυτή η κατάσταση, «ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη και η παρθένα με τον Σατανά», πιθανώς υποδεικνύει ότι ο ισλαμικός φονταμενταλισμός που εκπροσωπείται και από τη Χαμάς, έχει ήδη αρχίσει να εκφράζει ή να επιλέγεται ως δημόσια έκφραση οποιασδήποτε «προοδευτικής αντίρρησης» απέναντι σε «οποιοδήποτε κατεστημένο». Να βρίσκει συνοδοιπόρους στα μηνύματά του εντός ομάδων που θα έπρεπε αναφανδόν να στέκονται απέναντι, αφού η ύπαρξη και η ταυτότητά τους θα εξαφανίζονταν εν μια νυκτί σε περίπτωση επικράτησης των αρχών και των ιδεολογημάτων του.
Οπως έγραψε η Σώτη Τριανταφύλλου, ο ισλαμικός φονταμενταλισμός εμφανίζεται «όχι μόνο ως ιδεολογία των ιστορικών θυμάτων αλλά και ως μορφή αντικαπιταλισμού, ως εναλλακτική για τους “αδυνάτους” ολόκληρου του κόσμου». Χρησιμοποιώντας επίσης τον όρο του Ολιβιέ Ρουά από το βιβλίο του «Η Τζιχάντ και ο Θάνατος» μπορούμε ίσως να μιλήσουμε για «ισλαμοποίηση του ριζοσπαστισμού», που, στον δυτικό κόσμο, κινητοποιεί δυνάμεις αντιφατικές και οδηγεί λογικές εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους –λευκούς εθνικιστές (white supremacist), μαύρους, LGBT, υπερασπιστές των μεταναστών, προβληματισμένους φοιτητές και τελικώς… υπερασπιστές των Παλαιστινίων– να αλληλεπιδράσουν, έχοντας ή χρησιμοποιώντας κακόβουλα ως υπόβαθρο ταύτισης ό,τι πιο σκοταδιστικό έχει αναδειχθεί στον σύγχρονο κόσμο βγαίνοντας και πάλι από την τρύπα του: τον ισλαμικό φονταμενταλισμό.