Η αγάπη για το Παρίσι, τα πάρκα και τους κήπους του
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Μία από τις αστικές επαναστάσεις, που συχνά δεν υπολογίζουμε πόσο σημαντική υπήρξε, ήταν το πρασίνισμα των δυτικών μεγαλουπόλεων στη διάρκεια του οικονομικού μπουμ τον 19ο αιώνα. Φαίνονται όλα αυτά λίγο μακρινά, ενώ δεν είναι και τόσο, καθώς ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε και σήμερα τις πόλεις είναι το εξελικτικό στάδιο των βασικών ιδεών του 18ου και 19ου αιώνα. Το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης έχει προγραμματίσει μία πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση που θα εγκαινιαστεί στις 12 Μαρτίου, με θέμα «Δημόσια πάρκα, ιδιωτικοί κήποι. Από το Παρίσι στην Προβηγκία». Πίσω από τον τίτλο κρύβονται σπουδαία έργα τέχνης και μεγάλες ιδέες που άλλαξαν τον κόσμο. Το Μητροπολιτικό Μουσείο φέρνει κοντά σε αυτήν την έκθεση 150 έργα Γάλλων ρεαλιστών, ιμπρεσιονιστών και μετα-ιμπρεσιονιστών από τον Κορό έως τον Ματίς, όλα από τις πλούσιες συλλογές του, και τα παρουσιάζει ως εμβλήματα μιας νέας εποχής. Η έκθεση εστιάζει στην ανθοκομική έκρηξη που μετέβαλε το τοπίο των γαλλικών πόλεων στη διάρκεια του 19ου αιώνα, όταν ολόκληρα φορτία από εξωτικά βοτανικά είδη έφθαναν στα λιμάνια της Γαλλίας. Οι Γάλλοι γεωπόνοι ανέλαβαν τότε την αναπαραγωγή, την καλλιέργεια και τη διάθεση στο εμπόριο νέων ποικιλιών που εξήπταν τη φαντασία και δημιουργούσαν νέο κοινό. Αυτή η αλλαγή συνέβαινε παράλληλα με τον θεαματικό εκσυγχρονισμό του Παρισιού στα χρόνια της Β΄ Γαλλικής Αυτοκρατορίας επί Ναπολέοντος Γ΄. Οταν ο Haussmann άλλαξε το Παρίσι, η πόλη γέμισε με δενδροστοιχίες. Πάρκα, άλλοτε κλειστά στο κοινό, άνοιξαν προς απόλαυση όλων. Επαύλεις σε κοντινές εξοχές συναγωνίζονταν για τον ωραιότερο κήπο και πλούσιοι αστοί περηφανεύονταν για τα είδη που καλλιεργούσαν. Η τρέλα για τη γεωπονία, τη βοτανολογία, τους κήπους, τα πάρκα, τα λουλούδια και τα δέντρα ακολουθούσε την αισθητική της εποχής, όπως αποτυπωνόταν στα φορέματα των γυναικών, στην επιστολογραφία, στα διακοσμητικά μοτίβα στην αρχιτεκτονική, στην καλλιγραφία και στις πορσελάνες. Ενας ολόκληρος κόσμος που μοιάζει ρομαντικός ήταν απόλυτα μοντέρνος για τα μέτρα της εποχής. Αυτή η αστική επανάσταση πέρασε έντονα στη ζωγραφική των Γάλλων εκείνων των δεκαετιών και μία επιλογή από εκείνη την έκρηξη θα μας παρουσιάσει το Μητροπολιτικό Μουσείο.
ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η Χρυσή Αρκτος
Μια υπάλληλος είναι προσηλωμένη στην εργασία κατασκευής ενός αγαλματιδίου με τη μορφή της Αρκτου, εμβλήματος και σήματος της Berlinale, του κινηματογραφικού φεστιβάλ του Βερολίνου που φέτος θα διεξαχθεί για 68η χρονιά από τις 15 έως τις 25 Φεβρουαρίου. Οι Αρκτοι, χρυσές και αργυρές, είναι ταυτόσημες με τη μεγάλη ιστορία της διοργάνωσης και κατασκευάζονται από την εταιρεία παραγωγής καλλιτεχνικών ειδών Hermann Noack, με έδρα το Βερολίνο και με έμφαση σε αντικείμενα τέχνης από ορείχαλκο.
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ
Οι Ινδιάνοι, ιστορία ενός έθνους
Εικόνες των Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής παρουσιάζονται στη νέα έκθεση με τίτλο «Αμερικανοί» στο Εθνικό Μουσείο των Αμερικανών Ινδιάνων στην Ουάσιγκτον. Η έκθεση έχει συγκεντρώσει έναν μεγάλο αριθμό εικόνων, με εντυπωσιακή ποικιλία και με διάφορες μορφές και μέσα, που έγιναν σταδιακά μέρος της ιστορίας του έθνους (πριν ακόμη από τη συγκρότηση των Ηνωμένων Πολιτειών), της εθνικής ταυτότητας και της ποπ κουλτούρας. Η έκθεση θα παραμείνει ανοικτή επί τέσσερα χρόνια.
ΛΕΙΨΙΑ
Εικονική κανονικότητα
Δύο επισκέπτες περιεργάζονται το έργο της 20χρονης Γιαπωνέζας φωτογράφου Ιζούμι Μιγιαζάκι στη νέα έκθεση που άνοιξε στη Λειψία, στο Μουσείο Καλών Τεχνών (Museum der bildenden Kuenste). Η έκθεση με τίτλο «Εικονική κανονικότητα – Γυναίκες καλλιτέχνες στο Διαδίκτυο 2.0» (έως 8 Απριλίου) διερευνά τις δυνατότητες και τις δεσμεύσεις των κοινωνικών δικτύων κυρίως σε σχέση με τη διάχυση της εικόνας, των συμβόλων και της επιρροής τους σε ένα διεθνές και εναλλασσόμενο κοινό.
ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ
Το Εθνικό Μουσείο της Σερβίας
Στην πρόσοψη του Εθνικού Μουσείου στο Βελιγράδι, οι Καρυάτιδες συμβολίζουν μια περασμένη αίγλη. Επειτα από χρόνια διακοπής, το Εθνικό Μουσείο της χώρας θα ανοίξει μέσα στον χρόνο, καθώς προχωρούν οι εργασίας αποκατάστασης και ανακαίνισης. Το μουσείο ιδρύθηκε το 1844 και έκλεισε για το κοινό το 2003, διότι το κτίριο που το στεγάζει ήταν σε κακή κατάσταση. Τα 400.000 εκθέματα μεταφέρθηκαν έκτοτε σε άλλες ασφαλείς τοποθεσίες και οι εργασίες επισκευής ξεκίνησαν μόλις το 2016.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Η ιστορία της Μετροπόλιταν
Σε αυτήν τη φωτογραφία του 2017, η θρυλική υψίφωνος Λέοντιν Πράις μιλάει στη διάρκειας μιας συνέντευξης για τη μεταστέγαση της Μετροπόλιταν Οπερας στο Λίνκολν Σέντερ το 1966, όταν εγκατέλειψε την πρώτη στέγη της στο Μπρόντγουεϊ (η παλιά Μet τελικά κατεδαφίστηκε το 1967). Η συνέντευξη είναι μέρος ενός νέου ντοκιμαντέρ, παραγωγής της Μετροπόλιταν Οπερας, με θέμα τις ιστορικές κορυφώσεις από την ίδρυσή της το 1880 έως σήμερα με χρήση αρχειακού υλικού και συνεντεύξεις.