«Σάκες, μπαγκάζια και μπούρσες με καπολαβόρο σκέδια από πανιά ουζάτα από μπατέλα, λατίνια, ιστιοφόρα, παπόρια». Καταλαβαίνετε τίποτε; Οχι; Ε, τότε δεν μιλάτε κερκυραϊκά. Τα μιλάει, όμως, απταίστως ο ιστότοπος της Salty Bag, της εταιρείας που ίδρυσαν στην Κέρκυρα τέσσερα φρέσκα μυαλά, ο Πάνος Βαρουχάς, ο Σπύρος Ντάικος, η Χρύσα Χαλικιοπούλου και ο Στρατής Ανδρεάδης, με στόχο να εφαρμόσουν στην πράξη τις αρχές της κυκλικής οικονομίας και να δώσουν σε παλιά ιστιοπλοϊκά πανιά δεύτερη ζωή, μετατρέποντάς τα σε τσάντες. Κάθε προϊόν τους έχει μια καρτέλα που ενημερώνει τους αγοραστές για το όνομα του σκάφους από το οποίο προέρχεται το πανί, τα ναυτικά μίλια που άντεξε στον άνεμο και τις θάλασσες όπου ταξίδεψε.
Οι τρεις από τους τέσσερις συνιδρυτές έχουν μακροχρόνια σχέση με τη θάλασσα, με προεξάρχοντα τον Στρατή Ανδρεάδη, ο οποίος κρατάει πια το τιμόνι της εταιρείας, ως δεινός ιστιοπλόος που παλεύει με τα κύματα από τεσσάρων ετών. Ομως, η καινοτομία που έφερε η Salty Bag με την επανάχρηση ιστίων δεν ήταν η μόνη. Ο Στρατής, μόνιμος κάτοικος πλέον των «Κορυφών» (Κέρκυρας), ομολογεί την ιδιαίτερη έλξη που του άσκησε το νησί και η πολύχρωμη ντοπιολαλιά του. Η στιγμή που συνειδητοποίησε την απαράμιλλη ομορφιά και πληρότητα της κερκυραϊκής διαλέκτου ήταν σε ένα ιδιαίτερο οικογενειακό τραπέζι: «Θυμάμαι στιγμές αμηχανίας την πρώτη φορά που γνώρισα την οικογένεια της Κερκυραίας συντρόφου μου και μου μιλούσε η μητέρα της. Κάθε τόσο έσκυβα στο αυτί της να τη ρωτήσω τι μου έλεγε».
Παρά την αρχική ακατανοησία, τα κερκυραϊκά άρχισαν να του αρέσουν και στεναχωριόταν που έβλεπε ότι είναι μια διάλεκτος με μεγάλη ιστορία η οποία σιγά σιγά σβήνει. «Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα να τα χρησιμοποιήσουμε και στην ιστοσελίδα μας. Βέβαια, θα έπρεπε να βρεθεί κάποιος να κάνει όλη τη “μεταφραστική” δουλειά. Και ευτυχώς που η Βίρτζι Βλαχοπούλου ανασκουμπώθηκε για ένα διάστημα και αντεπεξήλθε στο έργο. Οταν τη ρώτησα πού θα βρει όλους αυτούς τους όρους, με αποστόμωσε: “Ελα, καλά, θα πάρω τη θυγατέρα του παπά που τα μιλεί” για να βοηθήσει».
Η Βίρτζι Βλαχοπούλου, γέννημα-θρέμμα Παξινή και Κερκυραία, κράτησε τη λαλιά και της έδωσε ακόμη μία πνοή –σαν τη δεύτερη ζωή των πανιών– στο site της Salty Bag. Εκεί, αν πατήσει κανείς επιλογή CFU στη γλώσσα, τότε θα διαβάσει για την εταιρεία: «Το 2013, σε κονσούλτο στον Ιστιοπλοϊκό Ομιλο Κέρκυρας, εκάμαμε τη Salty Bag. Το λοιπόν, η Salty Bag με τη δική της φατούρα, παναπεί του χεριού, ματαχρησιμοποιεί παγιά ιστία και σκεδιάζει σάκες και άλλα ογκέτα, πάντοτε στην υπόψη τση κυκλικής οικονομίας». Εγώ λέω εύγε, πάντως.
[email protected]