Την ώρα που μου μιλούσε από την άλλη άκρη της γραμμής ο Γιώργος Βάρσος (φωτό αριστερά), άκουγα τους γνώριμους ήχους από την κουζίνα του ιστορικού ζαχαροπλαστείου του στην Κηφισιά, τα πλαταγίσματα από τα ταψιά και τις φόρμες. Το κατάλαβε από τον τόνο της φωνής μου και σχολίασε με χιούμορ: «Μακάρι να μπορούσατε να μυρίσετε και το γαλακτομπούρεκο που μόλις βγήκε από τον φούρνο». Οχι, το θέμα της συζήτησής μας δεν είχε να κάνει με τα γλυκίσματα, αλλά με το γεγονός ότι μία φορά τον χρόνο ο ιδιοκτήτης του καταστήματος ανοίγει τον κήπο του σπιτιού του για μια εκδήλωση σε συνεργασία με τον σύλλογο Οι Φίλοι της Ορχήστρας Ποικίλης Μουσικής Κηφισιάς. Λάτρης της κλασικής μουσικής ο ίδιος, συλλέκτης τέχνης και γενναιόδωρος από τη φύση του, σκέφτηκε πως θα ήταν κρίμα να μην αξιοποιήσει αυτό το κομμάτι της παλαιάς κηφισιώτικης έπαυλης που περιήλθε στην κατοχή του πριν από χρόνια.
Ετσι, υπό τον τίτλο «Sprezzatura», καλεί εδώ και χρόνια τους φιλόμουσους σε μια ωραία βραδιά, η οποία όμως αναβλήθηκε πέρυσι εξαιτίας της πανδημίας. «Εφέτος αποφασίσαμε να το διοργανώσουμε, σε συνεργασία μάλιστα με την πρεσβεία του Βελγίου, και να καλέσουμε τον διάσημο Φλαμανδό φλαουτίστα Μαρκ Γκράουελς. Τηρήθηκαν όλα τα μέτρα ασφαλείας, βέβαια, και το κοινό απόλαυσε αυτόν τον μοναδικό σολίστ», λέει ο κ. Βάρσος.
«Το σπίτι που αγόρασα το 1997 έχει ένα μικρό πέτρινο διατηρητέο οικοδόμημα που ανηγέρθη από μια οικογένεια Αιγυπτιωτών, πριν από έναν αιώνα. Τότε δεν προβλέπονταν βεράντες και μπαλκόνια, αλλά ωραίοι περιβάλλοντες χώροι. Ετσι, η κατοικία διαθέτει έναν πολύ μεγάλο κήπο στον οποίο έχω τοποθετήσει γλυπτά Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών που συλλέγω εδώ και χρόνια. Με λουλούδια και δένδρα, είναι το ιδεώδες περιβάλλον για να ακούσει κανείς αυτού του τύπου το ρεπερτόριο και πιστεύω ότι οι άνθρωποι που ήρθαν πραγματικά το απόλαυσαν».
Τρίτης γενιάς ιδιοκτήτης του παλαιού γαλακτοπωλείου και ζαχαροπλαστείου, θέλει να προσφέρει στη γειτονιά του και να «γλυκάνει» τον κόσμο που περνάει δύσκολα με τους περιορισμούς τον τελευταίο καιρό. «Ο παππούς μου, ο πατέρας μου, εγώ και τώρα ο γιος μου έχουμε μάθει να είμαστε στην πρώτη γραμμή και να εξυπηρετούμε τους πάντες». Κλείσαμε με την υπόσχεση να περάσω για να μυρίσω εκείνο το γαλακτομπούρεκο από κοντά.