Ακούγοντας τα επιτεύγματά του σίγουρα τον θαυμάζεις, και από την άλλη τον λες και παλαβό. Oμως ο υπεραθλητής Μάριος Γιαννάκου έχει αυτό το είδος τρέλας που αφενός συμβαδίζει με τη νιότη και αφετέρου μπαίνει στην υπηρεσία της ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για έναν ιερό σκοπό, εν προκειμένω την προστασία του περιβάλλοντος. Ο νεαρός Δραμινός, που έχει διακριθεί σε αγώνες εκατοντάδων χιλιομέτρων στη ζούγκλα, στην έρημο και στους πάγους, ετοιμάζει τις βαλίτσες του και τον εξοπλισμό του για τον Aρκτικό Kύκλο από την πλευρά της Σουηδίας. Εκεί από τις 6 έως και τις 16 Μαρτίου θα κληθεί να καλύψει απόσταση 500 χιλιομέτρων στο ψύχος, σέρνοντας ένα ειδικό έλκηθρο που θα έχει επάνω τη σκηνή του, τροφή και εργαλεία.
Μαζί του –αλλά όχι κοντά του– θα είναι και η ομάδα υποστήριξής του, με οκτώ άτομα, με τους οποίους θα έρχεται σε επαφή μία φορά την ημέρα για να διαπιστώνουν ότι είναι υγιής και ασφαλής. Ο αγώνας αυτός, με συμμετοχή άλλων 23 αθλητών από όλο τον κόσμο, ονομάζεται Lapland Arctic Ultra. Η ιστορία του Μάριου Γιαννάκου είναι συγκινητική. Δεν ήταν ένα παιδί που αγαπούσε τον αθλητισμό και ούτε ξεκίνησε από μικρός να τρέχει. Αντιθέτως, κάποια στιγμή είχε καταλήξει υπέρβαρος και βαριά καπνιστής. Εκείνη την εποχή, ένας καλός του φίλος κλήθηκε να αντιμετωπίσει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας. Αυτό ήταν και το έναυσμα που τον έκανε να αλλάξει εντελώς τη ζωή του. Αντί να γραφτεί σε ένα γυμναστήριο, άρχισε να προπονείται για τρέξιμο αντοχής, και μάλιστα σε ακραίες συνθήκες: ανεβαίνοντας στο βουνό, αθλούμενος με πολλή ζέστη ή με κρύο. Τον Φεβρουάριο του 2018 πήρε μέρος σε έναν αγώνα 150 χιλιομέτρων στην Αρκτική και τερμάτισε, όπως αργότερα έλαβε μέρος σε άλλον αγώνα 270 χιλιομέτρων στην έρημο. Τον Φεβρουάριο του 2020 ολοκλήρωσε αγώνα 250 χιλιομέτρων σε ζούγκλα της Κεντρικής Αμερικής.
Μέσα σε όλα αυτά ανέβηκε στον Ολυμπο, κουβαλώντας στην πλάτη του, σε ειδικά τροποποιημένο σακίδιο, την 22χρονη Ελευθερία που είχε κινητικά προβλήματα. Και τώρα επιστρέφει στους πάγους για μία ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση. Ενα από τα κίνητρά του είναι η αγάπη του για τη φύση αλλά και η γενικότερη ευαισθησία που έχει η γενιά του με την κλιματική αλλαγή και τις καταστροφές στο περιβάλλον. Αυτός είναι και ο λόγος που θεωρεί πως η δημοσιότητα που παίρνει ως υπεραθλητής μπορεί στο τέλος να ωφελήσει την κοινωνία και να παρακινήσει και άλλους νέους να τρέχουν για κάποιον ιερό σκοπό. Στην κανονική του ζωή, πάντως, έχει διαφημιστική εταιρεία και ζει στη Θεσσαλονίκη. Κλείνοντας το τηλέφωνο, δεν κρατήθηκα να μη ρωτήσω: «Και η μαμά σου τι λέει για όλα αυτά;». «Ε, μετά από 9 χρόνια ανησυχεί, αλλά ξέρει ότι δεν μπορεί να με σταματήσει», μου απάντησε.
