Για τον συλλέκτη Αντώνη Χατζηιωάννου, η επαφή με την τέχνη ήρθε εξ απαλών ονύχων. Ο πατέρας του Βασίλης άνοιξε σε νεαρή ηλικία ένα καφενείο στην οδό Κορνάρου αλλά είχε μεγάλο μεράκι με τον φιλοτελισμό. Εκεί σύχναζε ο περίφημος Πίτσος, που τότε έφτιαχνε γκαζιέρες. Εγιναν φίλοι και κάθε απόγευμα ο επιχειρηματίας του χάριζε τα κομμένα γραμματόσημα από τους φακέλους της εμπορικής αλληλογραφίας του. Λίγο αργότερα, ο Βασίλης Χατζηϊωάννου αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με την εμπορία γραμματοσήμων και να ανοίξει κατάστημα. Ανάμεσα στα ράφια μεγάλωσε και ο γιος του, που έβλεπε στα μικροσκοπικά χαρτάκια δημιουργίες μεγάλων χαρακτών, Ελλήνων και ξένων. Ηταν έργα τέχνης εν σμικρώ που προγύμνασαν το βλέμμα του και ακόνισαν τις γνώσεις του. Αργότερα ανακάλυψε τις εκδόσεις της Μέλισσας που ήταν αφιερωμένες στους μεγάλους ζωγράφους και άρχισε κάθε μήνα να αγοράζει τα τεύχη. Στα φοιτητικά του χρόνια, γνώρισε τη μετέπειτα σύζυγό του Αζια και μαζί ξεκίνησαν τόσο τις επισκέψεις στις γκαλερί αλλά και μια συλλογή με επίκεντρο τη σύγχρονη ελληνική παραστατική ζωγραφική.
Η αρχή έγινε με τα έργα που θα κοσμούσαν το κοινό τους σπίτι. Σήμερα το corpus αυτό αριθμεί 1.200 αποκτήματα. Περίπου εκατό θα εκτεθούν στην έκθεση που εγκαινιάζεται στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, με αφορμή τα 40 χρόνια από την έναρξη της συλλογής. Το αφιέρωμα θα εγκαινιαστεί το Σάββατο 28 Μαΐου με τίτλο «Το πάθος του ορατού» με επιμελήτρια την Ελισάβετ Πλέσσα και διοργάνωση από τον Δήμο Χανίων. Πρόκειται για τη δεύτερη έκθεση της συλλογής που γίνεται στα Χανιά, ιδιαίτερη πατρίδα της Αζιας Χατζηιωάννου, με την πρώτη να έχει πραγματοποιηθεί 15 χρόνια πριν. Σίγουρα θα αποτελέσει μια χορταστική γεύση ποιοτικής ζωγραφικής, αντιπροσωπευτικής της ελληνικής εικαστικής παραγωγής από το 1980 μέχρι και σήμερα, καθώς δίνουν το «παρών» 64 καλλιτέχνες. Αυτούς θέλει να τιμήσει η οικογένεια Χατζηιωάννου αλλά και να δώσει μια ευκαιρία στους Χανιώτες να δουν ένα ιδιαίτερα αξιόλογο σύνολο έργων: «Επιθυμία όλης της οικογένειας και κυρίως των παιδιών μου, του Βασιλόγιαννη και της Ξένης είναι αυτή η συλλογή να εκτίθεται συχνά σε δημόσια θέα, αφού όλοι μας πιστεύουμε πως η τέχνη ανήκει σε όλους», λέει ο Αντώνης Χατζηιωάννου στη στήλη.
Από τον Γουναρόπουλο μέχρι τον Μποστ, από τον Παναγιώτη Τέτση και τον Χρόνη Μπότσογλου στον Νίκο Στεφάνου, τη Μαρία Φιλοπούλου, τον Στέφανο Δασκαλάκη, τον Γιώργο Ρόρρη, τον Αλέξη Βερούκα, τον Τάσο Μαντζαβίνο, τον Παναγιώτη Μπελτέκο αλλά ακόμα και νεότερους, η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων φιλοξενεί μια καλειδοσκοπική παρουσίαση. «Τα κριτήρια της επιλογής των έργων και αντίστοιχα της διαμόρφωσης της συλλογής μας είναι απλά: διαλέγουμε έργα τα οποία αρέσουν στα μάτια μας, και αυτό είναι όλο», σημειώνουν ο δικηγόρος Αντώνης Χατζηιωάννου και η εκπαιδευτικός Αζια. Στα Χανιά θα δούμε νέα αποκτήματα αλλά και μερικά έργα που αποτελούν πυλώνες και γύρω από αυτά δομείται όλο το αφήγημα της έκθεσης. «Μέσα από την ανίχνευση της ματιάς των ανθρώπων που τα συγκέντρωσαν αυτά στη διάρκεια των τελευταίων σαράντα χρόνων προκύπτει μοιραία και ένα ειδικό πανόραμα της ελληνικής παραστατικής ζωγραφικής από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα», λέει η Ελισάβετ Πλέσσα που έφτιαξε τρεις ενότητες έργων, όχι χάρις στα εξωτερικά τους στοιχεία, στο θέμα τους ή στην ηλικία τους, αλλά στον κοινό αέρα που τα ενώνει, στις εκλεκτικές συγγένειες ανάμεσά τους. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τα τέλη Σεπτεμβρίου.
