Τα ιστιοπλοϊκά που λικνίζονταν στην ασφάλεια του Μικρολίμανου δεν θύμιζαν σε τίποτε το καράβι που πρωταγωνιστεί στο μυθιστόρημα του Φαίδωνα Ταμβακάκη «Το τελευταίο ποστάλι» από τις εκδόσεις της Εστίας. Το επιβατηγό έπλευσε από το Κέιπ Τάουν, με προορισμό το ηφαιστειακό νησάκι που εξορίστηκε ο Μέγας Ναπολέων, την Αγία Ελένη, μια κουκκίδα στη μέση του Ατλαντικού. Παρ’ όλα αυτά ο Ναυτικός Ομιλος Ελλάδος (ΝΟΕ) ήταν γεωγραφικά το καλύτερο μέρος για να παρουσιαστεί την Τρίτη το βράδυ το πιο πρόσφατο συγγραφικό εγχείρημα του Αλεξανδρινού. Με φόντο τον μπλε ορίζοντα είχαμε και εμείς την αίσθηση πως κάπου ταξιδεύαμε μαζί με τον ήρωα του βιβλίου, τον Αντώνη Μάρκελλο, έναν χρεοκοπημένο τσιμεντοβιομήχανο που έμελλε να δει μια επιχείρηση 100 ετών να ναυαγεί επί της εποχής του.
Ο Ταμβακάκης γεννημένος στην Αίγυπτο το 1960 σε μια οικογένεια που συνέδεσε το όνομά της με το περίφημο ξενοδοχείο Metropole, ήρθε στην Ελλάδα μόλις τριών ετών. Σπούδασε οικονομικά και αγγλική φιλολογία και με έναν μαεστρικό τρόπο τα υπηρέτησε πιστά και τα δύο. Από τη μια αφιέρωσε πολλά χρόνια της ζωής του για να μεταφράσει στα ελληνικά τον Φόουλς αλλά και να γράψει δικά του μυθιστορήματα και νουβέλες. Από την άλλη ίδρυσε μια εξαιρετικά επιτυχημένη εταιρεία διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων. Κοινός παρονομαστής σε όλη την πορεία του η αγάπη για τη θάλασσα και την ιστιοπλοΐα (σήμερα είναι πρόεδρος του Ναυτικού Ομίλου Ανδρου). Ολα του τα βιβλία άλλωστε έχουν στον φόντο το υγρό στοιχείο. Αυτήν τη φορά, στο «Τελευταίο ποστάλι» κατάφερε να συγκεντρώσει στις 350 σελίδες αφομοιωμένη γνώση από τις δύο επαγγελματικές του ασχολίες, τα διαβάσματα και τα ταξίδια του σε όλον τον κόσμο, με ή δίχως πλεούμενα. Διότι η ιστορία του Μάρκελλου και της βιομηχανίας του της Marenco είναι μια αφήγηση για την ιστορία της ίδιας της Ελλάδας του τελευταίου αιώνα μέσα από το επιχειρείν. Στο ολιγοήμερο ταξίδι μέχρι την Αγία Ελένη, ο πρωταγωνιστής συναντά στο σαλόνι του πλοίου πραγματικούς συνεπιβάτες αλλά και πολλούς που είναι βγαλμένοι από τις αναμνήσεις του. Μέσα από αυτήν τη συνεχή διέλευση προσωπικοτήτων (πολλές είναι απολύτως υπαρκτές και θυμίζουν πολλά στον αναγνώστη, αλλά ο Ταμβακάκης ευγενώς τους έχει αλλάξει όνομα) σχηματίζεται το οικονομικό και κοινωνικό μωσαϊκό της χώρας μας από το 1920 μέχρι και την οικονομική κρίση.
Στο πάνελ συντρόφευσαν τον συγγραφέα ο εγκάρδιος φίλος του επιχειρηματίας και τέως επικεφαλής του ΣΕΒ, Θεόδωρος Φέσσας και o φιλόλογος και κριτικός λογοτεχνίας Αριστοτέλης Σαΐνης, που μίλησαν τόσο για τον Ταμβακάκη όσο και για το τελευταίο του πόνημα. Την παράσταση βέβαια έκλεψε η Νινέτα Βαφειά που διάβασε αποσπάσματα από το βιβλίο, κάνοντάς μας να πιστεύουμε ότι είμαστε και εμείς στο κατάστρωμα πλάι στον Μάρκελλο να μας φυσάει στο πρόσωπο ο αέρας του Ατλαντικού.
