Αν δίναμε ένα πρόσωπο στον έρωτα; Μια μορφή στη ζήλια, τη διαβολή και τη συκοφαντία; Αν προσωποποιούσαμε την αγάπη; Αν ο ύπνος είχε ανθρώπινα χαρακτηριστικά; Στο Μουσείο της Ακρόπολης μας περιμένει μια μεγαλειώδης έκθεση που ιχνηλατεί το πώς ο άνθρωπος, ήδη από την αυγή του χρόνου, προσπάθησε να αποδώσει εικονογραφικά τα συναισθήματά του αλλά και ό,τι έβλεπε γύρω του. Τίτλος του αφιερώματος, «Νοήματα. Προσωποποιήσεις και αλληγορίες από την αρχαιότητα έως σήμερα», με έργα από μάρμαρο, πηλό, μέταλλο, καμβά και χρώμα. Τα περισσότερα ταξιδεύουν για πρώτη φορά στην πατρίδα μας, όπου ενώνονται για να σχηματίσουν ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον αφήγημα το οποίο επιμελήθηκε ο διευθυντής του μουσείου, Νίκος Σταμπολίδης. Εγκαινιάστηκε με λαμπρότητα από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου πριν από λίγες ημέρες.
Ως επικεφαλής για πολλά έτη του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, ο αρχαιολόγος και ανασκαφέας της Ελεύθερνας στην Κρήτη είχε κάνει το 2009 μια πρωτοπόρα έκθεση για τον Ερωτα, πρώτο μέρος μιας ολόκληρης τριλογίας που συμπεριελάμβανε επίσης τον Θάνατο και την Ιαση. Ηταν μια διαφορετική, πολύ πιο ελεύθερη ματιά στο πώς η αρχαιότητα μπορεί να μιλήσει στη δική μας εποχή. Αυτή η εμπειρία της τριλογίας και ακόμη ενός αφιερώματος για την ομορφιά με τίτλο «Κάλλος» άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίον γίνονταν τα αρχαιολογικά αφιερώματα στη χώρα μας. Παράλληλα, το κύρος που απολαμβάνει ο Σταμπολίδης ως διευθυντής ενός μουσείου διεθνούς βεληνεκούς συνέβαλε στο να έρθει στην Αθήνα ένα μοναδικό corpus εκθεμάτων.
Ανάμεσά τους το έργο του ζωγράφου του Μειδία σε ένα αγγείο από το Βρετανικό Μουσείο, ο Κρόνος-Χρόνος που τρώει τα παιδιά του, έργο του Ρούμπενς από το Μουσείο Πράδο της Μαδρίτης, η προσωποποιημένη ζωγραφική του Μπουρντόν από ιδιωτική συλλογή της Ρώμης, το χάλκινο αγαλμάτιο του Υπνου από το Kunsthistorisches Museum της Βιέννης, τα «Ψηφιδωτά της Θάλασσας και του Ωκεανού» από το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, η «Αλληγορία της Θείας Μετάληψης» από το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, ο «Ερωτας και η Ψυχή» από τα Musei Capitolini της Ρώμης, οι «Ωρες Εποχές» από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, μαζί με τις «Εποχές» του Γιάννη Τσαρούχη από ιδιωτική συλλογή και την «Αλληγορία της συκοφαντίας» του Απελλή. Αυτό βεβαίως που κλέβει την παράσταση είναι ο επίλογος της έκθεσης, η χάλκινη Χίμαιρα του 400 π.Χ. από το Αρχαιολογικό Μουσείο Φλωρεντίας.
Κάπως έτσι ο θεατής περιηγείται μπροστά από 164 αγάλματα, ανάγλυφα και αγγεία, νομίσματα, κοσμήματα, εικόνες και πίνακες ζωγραφικής, ενώνοντας για πρώτη φορά τις νοητές κουκκίδες από την αρχαιότητα και το Βυζάντιο με την Αναγέννηση και τη νεότερη τέχνη, για να πιάσει το νόημα της προσωποποίησης. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 14 Απριλίου.