Στο ισόγειο του Μουσείου Λαλαούνη στη σκιά της Ακρόπολης υπάρχει μια ωραιότατη προσωπογραφία του αείμνηστου Ηλία Λαλαούνη (1920-2013), με το καλοραμμένο του κοστούμι και το διεισδυτικό –αλλά συνάμα γλυκό– βλέμμα του. Κοιτάζοντας το ζωγραφικό πορτρέτο την περασμένη Τετάρτη, την ώρα που δεκάδες κομψότατες Αθηναίες είχαν γεμίσει τον χώρο της εισόδου λίγο πριν από το μεσημεριανό εορταστικό γεύμα για την επέτειο των 30 ετών από τη δημιουργία του φορέα, αναρωτήθηκα πώς θα αισθανόταν σήμερα αν ήταν κι αυτός κοντά μας: «Ο παππούς σίγουρα θα είχε τεράστια υπερηφάνεια», μου απάντησε η εγγονή του Λάουρα Μακροπούλου-Λαλαούνη, κόρη της Αικατερίνης και σύζυγος του Γιάννη Δράγνη. «Θα καμάρωνε για την ωραία εμπειρία που έχει προσφέρει το Μουσείο ως πρεσβευτής του ελληνικού πολιτισμού σε εκατοντάδες χιλιάδες ξένους που το έχουν επισκεφθεί, αλλά ταυτόχρονα θα χαιρόταν ακόμη περισσότερο για το γεγονός ότι υπάρχει ένας φορέας που διδάσκει τα Ελληνόπουλα την ιστορία του κοσμήματος και των διακοσμητικών τεχνών στην Ελλάδα και την Ευρώπη με τρόπο άρτιο και καλαίσθητο».
Η σύζυγος του Λαλαούνη, Λίλα, ήταν η καλύτερη συνοδοιπόρος και μούσα του μαζί τις θυγατέρες του Αικατερίνη, Δήμητρα, Μαρία και Ιωάννα. Συνεχίζουν όλες να υπηρετούν το όραμά του με αξιοσύνη, αγάπη και δέσιμο, που σπανιότατα συναντά κανείς στη δεύτερη γενιά στην Ελλάδα. Η Ιωάννα ήταν εκείνη που ασχολήθηκε περισσότερο με το Μουσείο, το οποίο έχει πρωτοπορήσει σε πολλούς τομείς, κυρίως της πολιτισμικής εκπαίδευσης, της μουσειακής αγωγής με αξιοζήλευτα προγράμματα και δράσεις. Ανέλαβε λοιπόν να πει δυο λόγια στις παρευρισκόμενες, με προεξάρχουσα και τιμώμενο πρόσωπο τη σύζυγο του πρωθυπουργού Μαρέβα Γκραμπόφσκι-Μητσοτάκη. Το γεύμα παρατέθηκε στον χώρο όπου φιλοξενείται η πολύ ενδιαφέρουσα περιοδική έκθεση, αφιερωμένη στον ιδρυτή του φορέα με τίτλο ««Ηλίας Λαλαούνης: αναδρομή στην καινοτομία».
Εστιάζοντας στην εφευρετικότητά του αλλά και ένα είδος «αισθητικού και καλλιτεχνικού πατριωτισμού» που τον χαρακτήριζε, η έκθεση αποτελεί μια αναδρομική επισκόπηση του έργου και της συμβολής του τόσο στην τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας όσο και στην πολιτισμική κληρονομιά της Ελλάδας. Ηταν ο σχεδιαστής που έδωσε άλλη δυναμική στην αναβίωση του αρχαίου ελληνικού κοσμήματος και το αφιέρωμα παρουσιάζει ιστορικά άρθρα, προσωπικές σημειώσεις, σχέδια και επιστολές, εργαλεία, πρωτότυπα μοντέλα αντικειμένων και επιλεγμένα μοναδικά κοσμήματα. Εβδομήντα ολόκληρα χρόνια χώρεσαν στις βιτρίνες που ήταν γύρω μας. «Δεν ήταν απλώς ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, δημιουργός και ακαδημαϊκός. Ηταν ένας άνθρωπος που μεταπολεμικά έφτιαξε μια αγορά για το κόσμημα, που τότε δεν υπήρχε, πολλαπλασιάζοντας τις θέσεις εργασίας μέσα σε λίγα χρόνια, ενώ κατάφερε να εξάγει σε όλο τον κόσμο για επτά ολόκληρες δεκαετίες», τόνισε η θυγατέρα του Ιωάννα σε ένα κοινό που αποτελείτο από γυναίκες του πολιτισμού, των επιχειρήσεων, της ναυτιλίας, των ΜΜΕ. «Από την ίδρυσή του το Μουσείο έχει προσφέρει καινοτόμα προγράμματα σε παιδιά, από το νηπιαγωγείο έως το λύκειο, σε νέους επαγγελματίες, αλλά και σε άτομα με ειδικές ανάγκες που εμείς πρώτοι υποδεχθήκαμε», συμπλήρωσε. Το πλέον σημαντικό είναι ότι πρόκειται για ένα αυτοχρηματοδοτούμενο Μουσείο, δίχως επιδοτήσεις από το κράτος, αλλά και χωρίς κληροδότημα. Κοντολογίς, πρόκειται για έναν φορέα που δείχνει πώς μπορεί να επιβιώσει και να λάμψει μια ιδιωτική προσπάθεια, χάρις στην καλή διαχείριση, αλλά και το έργο ενός οικουμενικού Ελληνα. Ευχή μας να τα εκατοστίσει.