Λίγοι αθηναϊκοί δρόμοι διατηρούν την ατμόσφαιρα, την ησυχία αλλά και μια σπάνια για την πόλη αρχιτεκτονική αρμονία όπως η οδός Ζαλοκώστα. Οχι ότι σε αυτό το μικρό κομμάτι γης που εκβάλλει στην πολύβουη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας δεν υπήρξαν απώλειες. Αλλά, μάλλον περισσότερο από τύχη, διασώθηκαν προπολεμικές κατασκευές που συντηρούν αυτήν τη σχεδόν άχρονη αίσθηση του δρόμου, ενώ και οι νεότερες προσθήκες δεν κατάφεραν να αλλοιώσουν το τόσο αθηναϊκό μικροκλίμα του.
Γι’ αυτό και η είδηση ότι η διατηρητέα πολυκατοικία στα νούμερα 7 και 9 ετοιμάζεται να εγκαινιάσει έναν νέο κύκλο ζωής γεμίζει με χαρά κάθε γνήσιο φίλο της πρωτεύουσας. Πόσο μάλλον που πριν από σχεδόν 15 χρόνια μια απόπειρα αποχαρακτηρισμού του κτιρίου σήμανε συναγερμό, καθώς κυκλοφόρησαν πληροφορίες που έκαναν λόγο για σχέδια κατεδάφισής του. Ηταν μια από τις πρώτες (και επιτυχημένες) εκστρατείες της Monumenta, του μη κερδοσκοπικού φορέα που μάχεται για τη διάσωση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Αθήνας.
Η τελική και ομόφωνη απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων, στη συνεδρίαση της 3ης Φεβρουαρίου 2011, για συνολικό χαρακτηρισμό του κτιρίου, ήταν η θρυαλλίδα που μας οδήγησε στις εξελίξεις των τελευταίων ετών. Η προπολεμική πολυκατοικία, με σαφείς επιρροές από το μοντέρνο κίνημα, που σχεδίασε στα τέλη της δεκαετίας του 1930 ο πολιτικός μηχανικός Αδριανός Λαζαρίμος, εκμισθώθηκε για 30 χρόνια από τον ΕΦΚΑ στον ξενοδοχειακό όμιλο Λάμψα με στόχο να ενταχθεί στο δυναμικό του παρακείμενου ξενοδοχείου πέντε αστέρων Athens Capital Hotel – MGallery Collection (Πανεπιστημίου και Κριεζώτου), προσθέτοντας αναβαθμισμένες υπηρεσίες με μια σειρά από σουίτες και διαμερίσματα. Πιο συγκεκριμένα, η νέα διαρρύθμιση προβλέπει τη διαμόρφωση 17 διαμερισμάτων, από 31 τ.μ. έως 123 τ.μ., που αναπτύσσονται από το ισόγειο έως και τον πέμπτο όροφο. Οι εργασίες έχουν ήδη ξεκινήσει.
Σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του υπουργείου Πολιτισμού, δίνεται έμφαση στα μορφολογικά στοιχεία της όψης του κτιρίου και ειδικότερα στις χαρακτηριστικές αρχιτεκτονικές προεξοχές «έρκερ», στα διακοσμητικά ανάγλυφα στοιχεία (κυκλικός διάκοσμος με άγκυρα και δελφίνι), κατατάσσοντας το κτίριο στις πρώτες αξιόλογες προπολεμικές πολυκατοικίες της Αθήνας. Η είσοδος και οι κοινόχρηστοι χώροι είναι επενδεδυμένοι με λευκό μάρμαρο που συνδυάζεται με τη χρήση του ξύλου στην είσοδο και στην κουπαστή του κλιμακοστασίου. Νεωτερικό στοιχείο της κατασκευής αποτελεί και η χρήση ξύλινων ρολών που αντικαθιστούν τα παραδοσιακά ξύλινα παντζούρια.
Εκτός από την αρχιτεκτονική αίγλη υπάρχει και σημαντική ιστορική διάσταση του κτιρίου: σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες, η πολυκατοικία χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής ως κρησφύγετο αλλά και ως τόπος ανάκρισης και βασανιστηρίων από τους Γερμανούς. Τα κελιά του πρώην κρατητηρίου βρίσκονται στο δεύτερο υπόγειο. Στη νέα εποχή του κτιρίου ευτυχώς διατηρούνται και καθίστανται προσβάσιμα σε επισκέπτες από την κύρια είσοδο επί της οδού Ζαλοκώστα. Ενα διαφορετικό ξενοδοχείο γεννιέται στην καρδιά της Αθήνας.
