ΣΟΦΙΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ
Στο τέλος νικάω εγώ
εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 304
Καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Συγγραφέας με πλούσιο έργο. Μόλις κυκλοφόρησε το τελευταίο της μυθιστόρημα με θέμα πώς η εκπαιδευτική διαδικασία γίνεται το υλικό για την ύφανση της Ιστορίας της Ελλάδας τα τελευταία 100 χρόνια. Η ιστορία εκτυλίσσεται στη γενέθλια για τη Σοφία Νικολαΐδου Θεσσαλονίκη. Οι ήρωες, προικισμένοι με ταλέντα, παθιασμένοι, αδυσώπητοι. Η γλώσσα τους, εύχυμη, κινηματογραφικά πλασμένη. Ολοι τους έχουν αναδυθεί από τη μήτρα της παθογένειας που διαχρονικά κατατρύχει την Ελλάδα. Την Ελλάδα των νέων που φεύγουν μαζικά τα χρόνια της κρίσης. Αλλά και εκείνων που μένουν και βιώνουν αδιέξοδα.
Το «Στο τέλος νικάω εγώ» λειτουργεί αυτόνομα, αλλά και συμπληρώνει τα «Απόψε δεν έχουμε φίλους» (2010) και «Χορεύουν οι ελέφαντες» (2012). Η νέα γενιά εκπροσωπείται στο βιβλίο της Νικολαΐδου από μια νεανική ομάδα που δουλεύει για τη διοργάνωση ημερίδας σχετικά με την επέτειο της Απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης, το Μακεδονικό Μέτωπο και την ενσωμάτωση των Νέων Χωρών στο ελληνικό κράτος. Τα νήματα πίσω από τη διοργάνωση κινεί ένας δαιμόνιος καθηγητής του ΑΠΘ, ικανός να εξασφαλίζει ευρωπαϊκά κονδύλια για ερευνητικά προγράμματα και μέσω κατάλληλων γνωριμιών να τα διαχειρίζεται ιδιοτελώς, καταφέρνοντας ποτέ να μην εκτίθεται.
Στο άλλο άκρο είναι ο καθηγητής των μαθητών στο λύκειο, ο οποίος «διαμόρφωνε μυαλά», ο Μαρίνος Σουκιούρογλου, ο «Σουκ», ένας λογοτεχνικός ήρωας, με καταλυτική παρουσία στη διαμόρφωση των παιδιών. Ελληνες και ξένοι (δανειστές) στα τέλη του 19ου αιώνα επί Τρικούπη, Εθνικός Διχασμός στις αρχές του 20ού αιώνα και στην είσοδο της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καλοκαίρι του 2015, με το δημοψήφισμα του Αλέξη Τσίπρα. Και το παρελθόν της πόλωσης έχει θαυμάσιους πρωταγωνιστές: έναν βενιζελικό χωροφύλακα, έναν επιτυχημένο επαγγελματικά κουτσό ζαχαροπλάστη, μια ακτινοβόλα καμπαρετζού, μια αποκηρυγμένη κόρη χωροφύλακα από την Πελοπόννησο και έναν Γάλλο γιατρό βετεράνο του Βερντέν. Παρακολουθούμε την πορεία τους παράλληλα με την ιστορία της παρέας των νέων.
Το «Οχι» χωρίς διχασμό
Τα κεφάλαια για τα χρόνια 1912-1916 εναλλάσσονται με τα κεφάλαια για το 2012-2015 και εκβάλλουν στην πρωτεύουσα μυθιστορηματική πόλη, τη Θεσσαλονίκη, όπου οι μαθητές στη συντροφιά της ημερίδας θα ψηφίσουν «Οχι», αλλά δεν θα υποκύψουν στο τραγούδι των σειρήνων του διχασμού. Θα προσπαθήσουν να γράψουν ενωμένοι τη δική τους ιστορία.