Οι κύκλοι του χρόνου φέρνουν και παίρνουν μορφές του παρελθόντος και αυξομειώνουν τις κλίμακες της δημόσιας προσοχής. Σε ένα μικρό βιβλίο με τίτλο «Στις όχθες του Σάβου», που περιέχει τρία διηγήματα ενός από τους μεγάλους της Σερβίας, του Λάζα Λαζάρεβιτς, μας φέρνει ενώπιον σημαντικών ερωτημάτων. Πώς μπορεί ο αναγνώστης να αποσπαστεί από τον καταιγισμό της νέας παραγωγής και να εντοπίσει σημαντικά κείμενα του χθες. Και πώς μπορεί ένας μικρός εκδότης (και στην Ελλάδα έχουμε πολλούς και καλούς) να δικαιώσει τον ρόλο του αλλά και να «διασωθεί» με ένα ιδιαίτερο εκδοτικό στίγμα.
Το μικρό βιβλίο με τα διηγήματα του Σέρβου Λάζα Λαζάρεβιτς (1851-1891) είναι ο πρώτος τίτλος της σειράς ξένης λογοτεχνίας του εκδοτικού οίκου «Ενύπνιο» που εκδίδει ο ποιητής και πεζογράφος Στάθης Ιντζές. Ο Λαζάρεβιτς, που πέθανε μόλις 40 ετών από φυματίωση, έγραψε λίγο αλλά αγαπήθηκε πολύ και έμεινε στη μνήμη ως ο Σέρβος Τουργκένιεφ. Ηταν ψυχίατρος σε μια εποχή αλματωδών αλλαγών και η πεζογραφία του, τόσο ατμοσφαιρική και μοντέρνα, ήταν διαποτισμένη από τις ψυχιατρικές εξελίξεις.
Αλλά πλέον αυτού, τα τρία διηγήματα μας παραδίδονται σε μια μετάφραση του 1894, σε μια γλώσσα δημοτική που διαβάζεται χωρίς πρόβλημα. Την υπογράφει ο, επίσης Σέρβος, γεννημένος στο Μοναστήρι, Βλάνταν Τζόρτζεβιτς, μεγαλωμένος σε περιβάλλον με Ελληνες και Βλάχους. Σπουδαία μορφή της Σερβίας και αυτός, δήμαρχος Βελιγραδίου, πολύγλωσσος και διπλωμάτης, ο Τζόρτζεβιτς σπούδασε ιατρική στη Βιέννη και στην Αθήνα, τελειοποίησε τα ελληνικά του, συνδέθηκε με επιφανείς της ελληνικής κοινωνίας, και μετέφρασε και τον Λαζάρεβιτς στα ελληνικά. Περιλαμβάνεται δε, και ο δικός του πρόλογος από το 1894.
Μια μικρή έκδοση για έναν μεγάλο συγγραφέα.