Ο ξένος και η οικογένεια είναι μόνιμα θεματικά μοτίβα στις ελληνικές ταινίες τα τελευταία χρόνια, σε μια από τις πρόσφατες, «Στο σπίτι», η διαύγεια των εικόνων και η διεισδυτική κοινωνική ματιά του Αθανάσιου Καρανικόλα κάνουν τη διαφορά. Σχηματικά, ίσως και αυθαίρετα, θα λέγαμε πως ο Καρανικόλας τοποθετεί μια σημερινή εκδοχή του «Προξενιού της Αννας» (μια σύγχρονη ηθογραφία γύρω από την «ένταξη» και τον διωγμό μιας Γεωργιανής υπηρέτριας σε μια οικογένεια νεόπλουτων) σε σκηνικό που θυμίζει «Κυνόδοντα» (ένα μοντέρνο σπίτι σκαρφαλωμένο σε έναν ερημικό ξερό τόπο). Στόχος του είναι ένα κοινωνικό δράμα, με τη γυναίκα και τον ρευστό συναισθηματικό της κόσμο στο επίκεντρο της μυθοπλασίας.
Η Νάντια υπηρετεί εδώ και 12 χρόνια την οικογένεια του Στέφανου και Εύης, που την βλέπει σαν «αδελφή» της. Κάνει όλες τις δουλειές στο σπίτι και μεγαλώνει την κόρη τους. Το σπάσιμο της οικονομικής φούσκας, αληθινός σεισμός για το όνειρο των νεόπλουτων, προκαλεί ρήγμα στην φαινομενική ευτυχία αυτής της διαταξικής «οικογένειας». Η μοίρα, βηματοδότης του μελοδράματος, διευρύνει το ρήγμα φανερώνοντας πλήρως την ηθική γύμνια της Εύης και του Στέφανου. Αποκαλύπτει και την αληθινή σχέση τους με την Νάντια: σχέση αφεντικού – υπηρέτη. Μόλις μαθαίνουν ότι η Νάντια πάσχει από μια σπάνια αρρώστια τη διώχνουν από το σπίτι. Αυτή φεύγει με αξιοπρέπεια.
Η σκηνοθεσία του Καρανικόλα δουλεύει διαρκώς με την αίσθηση του αδιεξόδου. Είτε όταν η Νάντια κοιτάζει από το μεγάλο γυάλινο άνοιγμα του σαλονιού του σπιτιού τον μακρινό ορίζοντα, είτε όταν το βλέμμα της διαπερνά τον γυάλινο άθραυστο τοίχο του δωματίου υπηρεσίας για να σταματήσει στον σκαμμένο βράχο του οικοπέδου. Ξένη σε μια, φαινομενικά διόλου ξενοφοβική, «ευρωπαϊκή» οικογένεια Ελλήνων. Φόρμα και περιεχόμενο συντίθενται από το μπετόν της βίλας, τη σπασμένη πέτρα που υπαινίσσεται έρημο, το κορμί της υπηρέτριας και από το βλέμμα της που πέφτει διαρκώς σε ορατούς και αόρατους τοίχους.
«The Equalizer». Ρεαλιστική κατάβαση σε πραγματική κόλαση για τη σωτηρία μιας πόρνης. Του Αντουάν Φουκουά με τον Ντένζελ Ουάσινγκτον.
«Ενας πύργος στην Ιταλία». Η κρίση, ψυχολογική και οικονομική, μιας σαραντάχρονης που μάταια προσπαθεί να γίνει μητέρα. Σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί η Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι.
«Το παιδί με την κουρδιστή καρδιά». Αnimation που θα εκπλήξει ευχάριστα μικρούς και μεγάλους.
«Ο αξέχαστος μήνας». Ηθογραφία του Καναδού Ντον ΜακΚέλαρ. Η ζωή σε ένα ψαροχώρι που μαστίζεται από την οικονομική κρίση.