Η «Εκρηξη» έχει φόντο τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και ξαναφέρνει στο προσκήνιο τον Σύλλα Τζουμέρκα, έναν από τους πιο ταλαντούχους σκηνοθέτες του νέου κύματος. Ο Τζουμέρκας εμπιστεύεται το βλέμμα του και το ένστικτό του, δεν αμπελοφιλοσοφεί. Η ένταση, ο θυμός και η απελπισία ενσωματώνονται στη φόρμα της ταινίας χάρη στον καλύτερο σύμμαχό του, την Αγγελική Παπούλια, που δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας.
Η «Εκρηξη» είναι η ιστορία μιας γυναίκας που εξομολογείται μπροστά στον κινηματογραφικό φακό. Η ανάσα της αυξομειώνει τον ρυθμό της ταινίας. «Ο άντρας μου μ’ αγαπάει πολύ, αλλά για κάποιο λόγο αυτό δεν έχει καμιά απολύτως σημασία για μένα. Είμαι απόλυτα δυστυχισμένη, έχω ζήσει μια γελοία ζωή. Δεν θέλω να ξαναδώ τα παιδιά μου ούτε τον άντρα μου. Προτιμώ τις τύψεις που νιώθω γι’ αυτό, από τη ζωή που ζω τώρα». Η Μαρία (η ηρωίδα) πετάει το κινητό της από το παράθυρο του αυτοκινήτου της και βγαίνει στην εθνική οδό. Η ιστορία της είναι ένα φλας μπακ, στο οποίο ενώνονται σιγά σιγά τα θρύψαλα ενός γυάλινου κόσμου.
Η «Εκρηξη» έχει μια εμμονή με νοσηρές καταστάσεις γύρω από την οικογένεια, το βάρος της οποίας σηκώνει η γυναίκα, αλλά και μια διαύγεια πρωτόγνωρη για ελληνική ταινία. Ο άντρας είναι ευνουχισμένος, κρυφοανώμαλος και κρυφοναζί, ή μονίμως απών. Ο Τζουμέρκας ανακαλύπτει απίστευτη ενέργεια στο πρόσωπο και στο κορμί της ηρωίδας του, δεν είναι όμως σίγουρος πώς να τη διαχειριστεί: η ελευθερία κρατιέται από μια κλωστή για να μη γίνει αυτοκαταστροφή. Ανακαλύπτει επίσης τη λυτρωτική σκληράδα που φέρνει το ελληνικό φως στο αστικό τοπίο. Ούτε εδώ το ένστικτό του τον προδίδει. Σπάνιο χάρισμα για σκηνοθέτη. Μακάρι να τον βοηθούσε περισσότερο το σενάριο, να ήταν πιο πυκνό, να έλειπαν οι υπερβολές και η υστερία όταν μιλούν μεταξύ τους οι ήρωες.
Η «Εκρηξη», σχηματικά αν τη δούμε, είναι η προσγείωση της ηθογραφίας, τύπου «Λευτέρης Δημακόπουλος», στον τραχύ κόσμο της «Ευδοκίας» του Δαμιανού. Η πληθωρικότητά της και οι εμμονές της μετατρέπονται όμως σε παγίδα.
Τα «Θαύματα» (****).
Ιταλικό σινεμά των εκπλήξεων, εξαίρετο φιλμ της Αλίτσε Ρορβάχερ γύρω από την παιδική ηλικία και την αθωότητα ενός κόσμου που χάνεται. Μπορεί να είναι ένας φανταστικός, παρωχημένος κόσμος ή και ο πραγματικός, διογκωμένος στη φαντασία του παιδιού. Η Τζελσομίνα ζει με την οικογένειά της σε μια απομακρυσμένη περιοχή της Τοσκάνης. Οι γονείς της ασχολούνται με τη μελισσοκομία. Ο κόσμος της ξαφνικά αλλάζει. Η «εισβολή» ενός νεαρού, που θα τον φιλοξενήσουν στο πλαίσιο ενός προγράμματος κοινωνικής επανένταξης ανηλίκων με παραβατική συμπεριφορά, αλλά και ένα ριάλιτι, που γυρίζεται σε ένα ακατοίκητο νησάκι, θα σημάνουν το τέλος της αθωότητας.
«Samba» (***). Δραματική κομεντί από τους δημιουργούς των «Αθικτων», Ολιβιέ Νακάς και Ερίκ Τολεντανό. Ενας νεαρός άνδρας, μετανάστης χωρίς χαρτιά στο Παρίσι, αλλάζει τη ζωή μιας μοναχικής γυναίκας, που βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάθλιψης. Πρωταγωνιστούν: Ομάρ Σι, Σαρλότ Γκενσμπούρ.
«Αφεντικά για σκότωμα 2» (***). Το καλύτερο κινηματογραφικό ποπ κορν της εβδομάδας. Η παρέα της προηγούμενης ταινίας μπλέκει σε μια απίθανη περιπέτεια.