Ερωτας στον ήλιο με… αναισθητικό

Ερωτας στον ήλιο με… αναισθητικό

3' 50" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το suntan, αγγλική λέξη που φέρνει στον νου εικόνες με κορμιά ξαπλωμένα στον ήλιο, ηχεί όπως αυτή του διαβόλου. Ο σκηνοθέτης, Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, τη διάλεξε για τίτλο της τελευταίας του ταινίας, η οποία έχει γυριστεί στην Αντίπαρο. Είναι μια ηλιόλουστη ταινία για το σκοτάδι που ρουφάει σα μαύρη τρύπα έναν δυσλειτουργικό σαραντάρη, ο οποίος αναπολεί μια ξέφρενη νιότη που δεν έζησε ποτέ.

Το «Suntan» φαντάζει σαν ένα αλλόκοτο δράμα που πυροδοτήθηκε από ένα θρίλερ-κλισέ. Σαν ένα ταξίδι στην καρδιά μιας μακριάς και κρύας νύχτας, στοιχειωμένης από το άπλετο φως του πιο καυτού μεσημεριού. Θα μπορούσε να ’ναι φανταστική περιπέτεια, που τη ζει στο μυαλό του ο ήρωας της ταινίας, ο Κωστής, ο γιατρός που έφτασε Χριστούγεννα στο νησί του χαμένου ονείρου του. Σε ένα νησί γερόντων, αλλά και αγέραστων «βαμπίρ» που περιμένουν τις ηδονές του καλοκαιριού. Ο τίτλος αργεί, πέφτει σαν σφήνα μετά το πρώτο τέταρτο. Ο Κωστής βρίσκεται ήδη έγκλειστος στην καρδιά του χειμώνα. Ο,τι ζει στη συνέχεια μπορεί να ’ναι και ψέμα. Ενα «φλας μπακ» από το… μέλλον, που διακόπτει τη ρουτίνα του, με αναφορές στη «Λολίτα», στον «Γαλάζιο άγγελο», αλλά και στα αμερικανικά θρίλερ με κατά συρροήν δολοφόνους.

Ο ξανθός άγγελος

Το καλοκαίρι, που μπαίνει ξαφνικά στην ταινία, είναι σαν ηλεκτροσόκ. Επαναφέρει στη ζωή έναν «νεκρό», δίνει όμως στην καρδιά του λάθος ρυθμό που μάλλον δεν θα μπορέσει ν’ αντέξει. Η 20χρονη Αννα και οι φίλοι της μπαίνουν στο ιατρείο του νησιού με την αυθάδεια της νιότης, στην οποία κανείς δεν αντιστέκεται. Το φλερτ χωρίς όρια, μέρος ενός παιχνιδιού που φτάνει μέχρι τον εξευτελισμό, ρίχνει τον Κωστή σε ίλιγγο. Ο έρωτας, όταν πρόκειται για την Αννα, είναι σαν τον ήλιο: πρέπει να προσέξεις για να μην καείς. Το αντηλιακό δεν σώζει. Σε ένα νησί, όπου το σεξ είναι εύκολο και απενοχοποιημένο, ο Κωστής ερωτεύεται αληθινά μια Λολίτα. Εναν ξανθό άγγελο, που ήρθε μαζί με την ψευδαίσθηση πως υπάρχει και γι’ αυτόν σωτηρία. Ο Παπαδημητρόπουλος σκηνοθετεί σαν ταχυδακτυλουργός ένα συμπαγές σενάριο (από τον ίδιο και τον Σύλλα Τζουμέρκα).

Θα μπορούσαμε να πούμε πως το «Suntan» είναι μια ιστορία για την κρίση μέσης ηλικίας. Το θρίλερ ενός σαραντάρη, που ξεσπάει παράλογα τρομοκρατημένος από τα γυμνά κορμιά των νεαρών ανδρών στην παραλία (πιο straight κινηματογραφική ματιά στο αντρικό σώμα δεν έχει υπάρξει). Θα λέγαμε, επίσης, πως είναι μια ταινία για έναν συνεσταλμένο άνδρα, έναν Ελληνα νευρικό εραστή, που όταν βγαίνει από τον παράδεισο (το κάμπινγκ και τις ερημικές παραλίες) κινείται σαν loser ανάμεσα σε ξέφρενα πάρτι των επιτυχημένων της γενιάς του και σε παλιές ντίσκο που ξεσαλώνουν άπαντες. Το «Suntan» είναι, επίσης, μια ιστορία για έναν έρωτα με…αναισθητικό, αλλά και μια ευφυής ανακύκλωση του «Wasted Youth», της προηγούμενης ταινίας του σκηνοθέτη, για τη γενιά που σπαταλά ανέξοδα τη νιότη της ή που απλώς βαριέται.

Ο Παπαδημητρόπουλος δημιούργησε μια από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες της τελευταίας δεκαετίας, ευφορική και πολυεπίπεδη, χωρίς γόρδιους δεσμούς ή περίτεχνα σχήματα. Πρεμιέρα στις 31/3.

Το πρόσωπο: Μάκης Παπαδημητρίου

Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου, αλλά και αιώνιος φοιτητής του Φυσικού της Αθήνας, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους ηθοποιούς της γενιάς του. Παίζει στην τηλεόραση, αποφεύγοντας με τρόπο μαγικό την τυποποίηση. Κάνει ποιοτικό θέατρο ενώ διαπρέπει και στον κινηματογράφο. Πριν από μερικούς μήνες τον είδαμε στο «Chevalier» της Αθηνάς Τσαγγάρη, σήμερα τον απολαμβάνουμε ως πρωταγωνιστή στο «Suntan». Είναι ο Κωστής, ο μοναδικός επιβάτης του πλοίου που μπήκε καταχείμωνο στο λιμάνι της Αντιπάρου. Ο γιατρός, που ήρθε να αντικαταστήσει τον «καημένο» συνάδελφό του, όπως λέει ο δήμαρχος του νησιού. Ο Κωστής θα καεί για τα καλά το επόμενο καλοκαίρι. Ο Παπαδημητρίου είναι άριστος ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, αυτό το ξέραμε ήδη. Στο «Suntan» μας δείχνει πόσο σωστά μπορεί να κρατηθεί στο χείλος ενός θρίλερ, στο οποίο ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος παίζει και με στερεότυπα.

Nα δω επισης

Στην Αθήνα του Αυγούστου

Wasted Youth (2010)

Η προηγούμενη ταινία του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου φέρει και την υπογραφή του Γιαν Φόγκελ. Δύο ιστορίες κλιμακώνονται παράλληλα, αυγουστιάτικα στη σύγχρονη Αθήνα. Στη μία, ο 16χρονος Χάρης, εκπρόσωπος μιας «απολίτικης» γενιάς, σπαταλά την ενέργειά του εδώ και εκεί. Στην άλλη, ένας σαραντάρης αστυνομικός νιώθει αφόρητη πίεση από παντού: η γυναίκα του τον απορρίπτει σιωπηρά, η κόρη του έχει διαρκώς τα ακουστικά του mp3 στα αυτιά της, η ηλικιωμένη μητέρα του τον ξεκουφαίνει με την τηλεόραση στη διαπασών, ο «κολλητός» του τον μουντζώνει. Ο έφηβος και ο άντρας θα συναντηθούν σε λάθος μέρος και σε λάθος στιγμή.

Σε αυτή την ταινία ο αστυνομικός, του οποίου δεν ακούμε ποτέ τ’ όνομά του, έχει ξεφύγει από το στερεότυπο του «μπάτσου», ενώ ο νεαρός Χάρης είναι ένας ήρωας πιο πολύπλοκος από έναν επαναστάτη χωρίς ή με αιτία. Με τον Χάρη Μάρκου και τον Ιερώνυμο Καλετσάνο. (Σε dvd)

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή