Αιθέρια ύπαρξη, αλλά και εξαίρετη ηθοποιός, που έδωσε γήινη διάσταση σε ανάλαφρους ρόλους τους οποίους κλήθηκε να παίξει, η Οντρεϊ Χέπμπορν (1929-1993) προσέδωσε στο Χόλιγουντ φινέτσα εφάμιλλη της γαλλικής.
Στην κινηματογραφική βιομηχανία, μέχρι τη Χέπμπορν, ο θρίαμβος της γυναίκας ήταν συνήθως η συντριβή του άνδρα. Στα χρόνια της δικής της δόξας, που ήταν και τα καλύτερα χρόνια του σταρ σίστεμ, η γυναίκα επιβλήθηκε αθόρυβη και ειλικρινής αφοπλίζοντας τον άνδρα με τα συναισθήματά της και το μυαλό της, αλλά και με μια αθωότητα σαν του παιδιού.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα; Το «Funny Face». Δεν είναι το αριστούργημά της, άντεξε όμως στον χρόνο και παραμένει ένα απολαυστικό μιούζικαλ. Ο Φρεντ Αστέρ, ζωντανό σήμα κατατεθέν του είδους, συμπρωταγωνιστεί δίπλα στην πιο σοβαρή κουκλίτσα του Χόλιγουντ.
Η Ιρλανδοολλανδή Χέπμπορν γεννήθηκε στις Bρυξέλλες, σπούδασε κλασικό μπαλέτο, έλαμψε όμως στο σινεμά. Πήγε στο Χόλιγουντ την εποχή που μεσουρανούσε εκεί η Μέριλιν Μονρόε, το πιο διαχρονικό, όπως αποδείχθηκε, sex symbol. Ηταν μια κοσμοπολίτισσα που κέρδισε Οσκαρ για το «Διακοπές στη Ρώμη» του Γουίλιαμ Γουάιλερ το 1953.
Στο Παρίσι…
Το ταξίδι στη Ρώμη, στο πλευρό του Γκρέγκορι Πεκ, της χάρισε Οσκαρ, τα σπουδαιότερα κινηματογραφικά της ταξίδια όμως ήταν στο Παρίσι. Στο «Ραντεβού στο Παρίσι» του Στάνλεϊ Ντόνεν, στην καλύτερη ταινία της, εισβάλλει σαν πειρασμός στην καρδιά ενός κατασκοπικού θρίλερ. Μια Αμερικανίδα, που βρίσκεται στην Πόλη του Φωτός, μαθαίνει ξαφνικά πως έγινε χήρα. Μέχρι να πέσουν οι τίτλοι του τέλους θα ζήσει μια περιπέτεια α λα Χίτσκοκ στις όχθες του Σηκουάνα και στο πλευρό του γκριζομάλλη πια Κάρι Γκραντ.
Στο «Σαμπρίνα» του Μπίλι Γουάιλντερ, ένα «ασχημόπαπο», η κόρη του σοφέρ μιας οικογένειας Αμερικανών μεγιστάνων, πηγαίνει στο Παρίσι για σπουδές και επιστρέφει γοητευτική κυρία. Εδώ η Χέπμπορν θα σαγηνεύσει τον σκληρό Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ.
Το Παρίσι έγινε σκηνικό και για το «Funny Face», επίσης του Ντόνεν. Η Τζο, βιβλιοπώλις στο Γκρίνουιτς Βίλατζ, η οποία σνομπάρει τα περιοδικά μόδας, πείθεται από έναν διάσημο φωτογράφο να ποζάρει ως μοντέλο για την αποκλειστική φωτογράφιση της νέας κολεξιόν ενός σπουδαίου Γάλλου μόδιστρου. Το ταξίδι στο Παρίσι, όπου θα δώσει διάλεξη ένας φιλόσοφος, τον οποίο η Τζο λατρεύει, ήταν το δόλωμα για να δεχτεί την πρόταση του φωτογράφου. Τα περισσότερα κοστούμια της ταινίας σχεδιάστηκαν από την Εντιθ Χεντ, αυτά που όμως που έμειναν στην ιστορία ήταν του Ζιβανσί. Η άποψη που είχαν αυτός και η Χέπμπορν για την κομψότητα και το απέριττο στυλ τούς έκανε μόνιμους συνεργάτες.
Το «Funny Face» προβάλλεται στους θερινούς κινηματογράφους.