Μια από τις πιο αξέχαστες εμπειρίες της ζωής του περιγράφει ο αρχιτέκτονας Φρανκ Γκέρι την ημέρα που πρωτοσυνάντησε τη διάσημη Αμερικανίδα χορογράφο Λουσίντα Τσάιλντς. Ηταν πριν από πολλά χρόνια όταν τη δεκαετία του ’80 είχαν συνεργαστεί για ένα έργο με τίτλο «Available Light» που επρόκειτο να γράψει ιστορία στο τοπίο του μεταμοντέρνου χορού.
Αύριο, την Κυριακή και τη Δευτέρα το βράδυ στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση θα έχουμε την ευκαιρία να γυρίσουμε πίσω στον χρόνο για να δούμε το εμβληματικό «Available Light» της Λουσίντα Τσάιλντς, φέτος, τριάντα χρόνια μετά, σε μια φιλόδοξη αναβίωση του έργου στην οποία συμμετείχε και η Στέγη ως συμπαραγωγός.
Η Λουσίντα Τσάιλντς στα εβδομήντα πέντε της χρόνια έχει ακόμη καλή μνήμη, κυρίως λόγω των πολλών και καθαρών σχεδιαγραμμάτων της χορογραφίας της. «Χάρη σε εκείνες τις σημειώσεις και στην ταινία της πρώτης εκδοχής του έργου, κατάφερα να μείνω πιστή σε αυτό», ανέφερε μεταξύ άλλων σε συνομιλία που είχε με την «Κ». «Δεν σημαίνει βέβαια ότι το κοινό του 2015 θα το εκλάβει με τον ίδιο τρόπο. Τότε οι θεατές είχαν σοκαριστεί», εξηγεί η Τσάιλντς. «Τώρα δεν μπορεί να συμβεί αυτό γιατί ο κόσμος έχει μια ιδέα του τι θα δει». Δώδεκα χορευτές (στην πρώτη εκδοχή χόρευε και η Λουσίντα Τσάιλντς) ντυμένοι με μαύρες, κόκκινες και άσπρες ολόσωμες φόρμες κινούνται, δίχως ποτέ να φεύγουν από τη σκηνή, στη μινιμαλιστική μουσική του Αμερικανού συνθέτη Τζον Ανταμς. Μοτίβα που επαναλαμβάνονται με πολλές ανεπαίσθητες αλλαγές καθώς ο χορός κινείται στους διαδρόμους που σχηματίζει το λιτό, πολυεπίπεδο σκηνικό του Φρανκ Γκέρι. Οι κριτικές στις πρώτες παραστάσεις που είχαν γίνει σε ένα ερειπωμένο εργοστάσιο του Μπρούκλιν μιλούσαν για την πρωτοπορία του έργου όπου ο χορός ήταν μια «αφαιρετική έκφραση του χώρου και του χρόνου». Να σημειώσουμε ότι το έργο ήταν παραγγελία του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης του Λος Αντζελες το οποίο κατά την περίοδο ανακαίνισής του υλοποιούσε site-specific παραγωγές ενθαρρύνοντας συνεργασίες μεταξύ ανερχόμενων αλλά και καταξιωμένων καλλιτεχνών.
Τα έργα της Λουσίντα Τσάιλντς, η οποία υπήρξε σημαντικό μέλος της πρωτοποριακής χορευτικής ομάδας Judson στις αρχές του ’60, κατέρριψαν τους μέχρι τότε κανόνες του χορού. «Υπάρχει ένα αυξημένο ενδιαφέρον στη σημερινή εποχή για αναβιώσεις αντίστοιχων έργων. Ομως είναι πολύ δύσκολο, παρά τα βίντεο που έχουμε, να μπορέσουν να επανασυντεθούν, ακόμη κι αν τα έχεις χορέψει. Για το συγκεκριμένο έργο νιώθω πως είμαι η μόνη αυτή τη στιγμή που θα μπορούσα να το αναβιώσω», επισημαίνει η Λουσίντα Τσάιλντς.
5, 6, 7/12, 8.30 μ.μ. Λ. Συγγρού 107-109, 210-90.05.800. Την Κυριακή μετά την παράσταση θα πραγματοποιηθεί συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές, ενώ την ίδια ημέρα η Λουσίντα Τσάιλντς θα δώσει ένα masterclass.