Η ουσιαστική επικοινωνία πέρα από τα λόγια, η ικανότητα της τέχνης, και συγκεκριμένα του χορού, να παρεμβαίνει με τους πιο απρόβλεπτους και «θεραπευτικούς τρόπους» είναι τα μηνύματα που κρύβει μια παράσταση πολύ διαφορετική από τις συνηθισμένες.
Την Κυριακή το απόγευμα (13/12, 7 μ.μ.) στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών θα ανέβουν μαμάδες με βρέφη, παιδιά και νέοι, όλοι τους φιλοξενούμενοι και υποστηριζόμενοι από τα Παιδικά Χωριά SOS, στο πλαίσιο του προγράμματος «Χορεύω, άρα επικοινωνώ».
«Πολλές φορές δεν σκεφτόμαστε ότι κάποιες ομάδες ανθρώπων βρίσκονται στη δύσκολη θέση να μην τους δίνεται η ευκαιρία να ελπίζουν για μια προσπάθεια ένταξης και αποδοχής τους από την κοινωνία, μια ευκαιρία στην ελεύθερη διατύπωση των συναισθημάτων τους», λέει σε συνομιλία του με την «Κ» ο Αντώνης Στρούζας, ένας από τους χορευτές που έχει εκπαιδεύσει τα τελευταία τρία χρόνια η Στέγη, ώστε να υλοποιούν το πρόγραμμα το οποίο μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιηθεί σε δημόσια σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Αθήνα και στην περιφέρεια. Να σημειώσουμε ότι το «Χορεύω, άρα επικοινωνώ» βασίζεται στο «Dancing to Connect», μια πρωτοπόρα δράση που δημιούργησε η Battery Dance Company της Νέας Υόρκης.
«Για πρώτη φορά η Στέγη αποφάσισε να υλοποιήσει αυτό το πρόγραμμα χορού όχι στα σχολεία αλλά σε συνεργασία με έναν κοινωνικό οργανισμό που επιτελεί σημαντικό ανθρωπιστικό έργο», αναφέρει η Μυρτώ Λάβδα, υπεύθυνη των εκπαιδευτικών προγραμμάτων της Στέγης. Τρεις χορογραφίες δημιουργήθηκαν με παιδιά από τα Παιδικά Χωριά SOS, τη Στέγη Νέων στο Παλαιό Φάληρο και το Κέντρο Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας στην Κυψέλη.
«Η αρχή των προβών πριν από δύο μήνες έγινε με επιφύλαξη από τους συμμετέχοντες, συναίσθημα που γρήγορα εξελίχτηκε σε ανυπομονησία για την επόμενη πρόβα», λέει από την πλευρά του ο Γιώργος Πρωτόπαπας, γενικός διευθυντής των Παιδικών Χωριών SOS Ελλάδος. Πέρασε καιρός, έγιναν πολλές ζυμώσεις, τα παιδιά έμαθαν να συνεργάζονται, να ακούν, βρήκαν τον τρόπο να γίνουν ομάδα. «Απαίτησε κόπο και μικρές ή πιο μεγάλες θυσίες, όμως τα μικρά θαύματα που έγιναν με πρωταγωνιστές τα παιδιά δικαιώνουν την προσπάθεια όλων», προσθέτει ο Πέτρος Παπαδάκης, διευθυντής του Παιδικού Χωριού SOS Βάρης και της Στέγης Νέων.
«Μέσα από τη δουλειά μας οι χορευτές προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε. Αυτός είναι ένας μεγάλος αγώνας που συχνά τον χάνει κανείς και κάποιες άλλες λίγες φορές τον κερδίζει», είναι τα λόγια του χορευτή Γιάννη Νικολαΐδη, ενός εκ των δασκάλων. Και συμπληρώνει: «“Το Χορεύω, άρα επικοινωνώ” και άλλες τέτοιες μορφές δημιουργικής παρέμβασης είναι ίσως η πιο πετυχημένη εφαρμογή της τέχνης στην καθημερινή ζωή, καθώς δίνει τα εργαλεία για την επίλυση ζητημάτων που προκύπτουν σε μια ομάδα και τα επιλύει με εφόδια λέξεις που αγαπάμε να χρησιμοποιούμε αλλά στις μέρες μας ξεχνάμε ή αδυνατούμε να κάνουμε πράξη, όπως αλληλεγγύη, κατανόηση, συμπαράσταση, συντροφικότητα και εμπιστοσύνη».