«Ξεκινήσαμε με μια ιδιόμορφη κατάσταση πολλά χρόνια πριν και τώρα πληρώνουμε τα απόνερα», λένε στην «Κ» πηγές που βρίσκονται κοντά στο υπουργείο Πολιτισμού και παρακολουθούν στενά το ζήτημα της ΑΕΠΙ με αφορμή τη νομοθετική πρωτοβουλία που αναλαμβάνει το υπουργείο προκειμένου, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωσή του, να αντιμετωπιστεί το κενό που θα δημιουργηθεί «σε περίπτωση ανάκλησης της άδειας της ΑΕΠΙ».
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του σωματείου «ΑΣΜΑ 450», που χαρακτηρίζει «ιδιαίτερα θετική» την εξέλιξη, φαίνεται ότι προωθείται άμεσα νομοθετική ρύθμιση για τη δημιουργία μιας «ειδικής υπηρεσίας διαχείρισης δικαιωμάτων» που θα τεθεί υπό τη σκέπη του Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Σκοπός της θα είναι να εισπράττει και να διανέμει τα δικαιώματα των δημιουργών για διάστημα δύο ετών και μέχρι εκείνοι να συστήσουν έναν νέο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης προς αντικατάσταση της ΑΕΠΙ. Ερώτημα ωστόσο παραμένει ο τρόπος σύστασης της υπηρεσίας, η λειτουργία και η στελέχωσή της, κάτι που καίει τους εργαζομένους της ΑΕΠΙ, οι οποίοι έφυγαν από τη συνάντηση με μια αόριστη υπόσχεση για απορρόφηση ορισμένων υπαλλήλων.
Να υπενθυμίσουμε πως σκοπός του ΟΠΙ είναι να εποπτεύει τους υπόλοιπους οργανισμούς διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων και πρόσφατα μάλιστα το διοικητικό του συμβούλιο αποφάσισε να μην επιβάλει αναστολή λειτουργίας στην ΑΕΠΙ και να εξετάσει εκ νέου το ζήτημα στα τέλη Απριλίου –μετά τη λήξη της θητεία της προσωρινής επιτρόπου– και αφού κατατεθεί το business plan για την εξυγίανση της εταιρείας που ετοιμάζει η Ernst & Young.
Η πρωτοβουλία του υπουργείου αλλάζει τα δεδομένα. Σε συνάντηση της κ. Κονιόρδου με τους δημιουργούς, η υπουργός σημείωσε ότι η επίμαχη ρύθμιση θα κατατεθεί σήμερα Πέμπτη στη Βουλή, αν και ζητήθηκε από σωματεία δημιουργών και την Ενωση Εκδοτών Μουσικής μια πίστωση χρόνου προκειμένου να δουν το κείμενο της ρύθμισης και να καταθέσουν τις απόψεις τους.
Από τη συνάντηση αποχώρησαν τα σωματεία Μέτρον και ΣΩΜΣΕ, κάνοντας λόγο για «κρατικοποίηση» και «συριζοποίηση» του δικαιώματος.
Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο της ρύθμισης που θα καθορίσει και τη συμβατότητά της με το ευρωπαϊκό δίκαιο, τόσο η λειτουργία της «οικογενειακής» ΑΕΠΙ όσο και η σύσταση μιας «ειδικής υπηρεσίας» από έναν κρατικό φορέα είναι φαινόμενα made in Greece.