«Disorder»: Αντιμέτωποι με το σκληρό πρόσωπο της Ιστορίας

«Disorder»: Αντιμέτωποι με το σκληρό πρόσωπο της Ιστορίας

Η θεατρική παράσταση του Γιώργου Αδαμαντιάδη, κινείται στα όρια του δικαστικού και του κατασκοπικού θρίλερ παρουσιάζοντας παράλληλα δύο υποθέσεις που συμβαίνουν σε διαφορετικό χρόνο

3' 19" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είναι αρχές της δεκαετίας του 1980, στην Αθήνα. Ενας εργαζόμενος στην Εθνική Τράπεζα συλλαμβάνεται παράνομα λίγο πριν τις εθνικές εκλογές, με την κατηγορία ότι πρόκειται για μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης. Ο ίδιος θα ανακριθεί από πράκτορα της ασφάλειας. 

Δεκαπέντε χρόνια μετά, μια σειρά από δολοφονίες απόστρατων αξιωματούχων της αστυνομίας, θα συγκλονίσει τη χώρα, η κατηγορούμενη για τους φόνους παραδίνεται και αναμένεται να δικαστεί. Η δίκη αυτή θα φέρει στο φως μία από τις πλέον σκοτεινές συνωμοσίες της μεταπολίτευσης ζωντανεύοντας τα πιο απάνθρωπα χρόνια της σύγχρονης ιστορίας μας. Η θεατρική παράσταση «Disorder» του Γιώργου Αδαμαντιάδη στο θέατρο Καλλιρρόης, παρουσιάζει παράλληλα δύο ξεχωριστές υποθέσεις που συμβαίνουν σε διαφορετικό χρόνο. 

«Το 1968 συλλαμβάνεται μια γυναίκα, βασανίζεται πολύ άγρια από τους ανακριτές του καθεστώτος, βιάζεται κιόλας και μένει έγκυος. Από τον βιασμό αυτό γεννιέται ένα παιδί, το οποίο γνωρίζοντας την ιστορία της μητέρας του αποφασίζει να εκδικηθεί τους βασανιστές», λέει στην «Κ» ο Γιώργος Αδαμαντιάδης. Το σενάριο ξεκινά με τη δίκη της γυναίκας. 

Το έργο κινείται στα όρια του δικαστικού και του κατασκοπικού θρίλερ. Ο μόνος συνδετικός κρίκος αυτών των υποθέσεων είναι η δικαιοσύνη που δεν αποδίδει ευθύνες για ένα έγκλημα του παρελθόντος

«Disorder»: Αντιμέτωποι με το σκληρό πρόσωπο της Ιστορίας-1
Στιγμιότυπο από την παράσταση «Disorder». Φωτ. Ειρήνη Κατσινούλα

Οι έξι χαρακτήρες του θεατρικού παλεύουν μεταξύ τους σαν νηστικά θεριά για ένα κομμάτι αλήθειας, στις αρένες ενός δικαστηρίου και ενός μυστικού κέντρου κράτησης. Αντιμετωπίζουν τους δαίμονές τους σε μια μάχη που είναι άνιση και προβάλλουν ερωτήματα σχετικά με τα όρια της δικαιοσύνης, την επιβίωση ενός αδίστακτου παρακράτους, τις πράξεις αυτοδικίας. «Κάθε τι δικαστικό θεωρώ ότι έχει τρομακτική δραματουργική αξία. Τι είναι ένα δικαστήριο στην τελική; Είναι η ανάλυση μιας ιστορίας, ο τρόπος με τον οποίο έγινε μια εγκληματική πράξη. Αυτό από μόνο του έχει ενδιαφέρον», τονίζει ο ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας των έργων «Ανάθεμα» (2022), «Τα Μπάσταρδα του Σίσυφου» (2020), «Bonnie & Clyde» (2016). 

Οι έξι χαρακτήρες του θεατρικού παλεύουν μεταξύ τους σαν νηστικά θεριά για ένα κομμάτι αλήθειας, στις αρένες ενός δικαστηρίου κι ενός μυστικού κέντρου κράτησης.

Πώς προέκυψε η ιδέα για τη δημιουργία μιας τέτοιας συναρπαστικής και ταυτόχρονα σημαντικής ιστορίας; «Το πρώτο μου θεατρικό αφορούσε τη ληστοκρατία στην Ελλάδα, τους ληστές το 1920. Επειδή πήγε καλά, προσπαθούσα κι εγώ να δοκιμάζω γεγονότα τα οποία ανήκουν στη γκρίζα ζώνη της Ιστορίας της χώρας μας. Μόλις αυτό ολοκληρώθηκε, μια φίλη μου με ρώτησε: “γιατί δεν γράφεις για τη δίκη των βασανιστών και μετά, τη γέννηση της τρομοκρατίας στην Ελλάδα;”. Στην αρχή μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον επειδή οι γονείς μου που είναι εκείνης της γενιάς, έχουν ζήσει αυτές τις καταστάσεις. Ολο αυτό άρχισε να μου κινεί την περιέργεια».

Ο δημιουργός του «Disorder» αναφέρει ότι όσα παρακολουθούμε μερικές φορές στις ταινίες, κυρίως αφηγήσεις που έχουν έντονο το στοιχείο της κατασκοπίας, συνέβαιναν στην Αθήνα καθημερινά. Μετά από έρευνα, ξεκίνησε η συγγραφή του σεναρίου. 

«Disorder»: Αντιμέτωποι με το σκληρό πρόσωπο της Ιστορίας-2
Στιγμιότυπο από την παράσταση «Disorder». Φωτ. Ειρήνη Κατσινούλα

«Οργασμός δημιουργίας» στο θέατρο

Η συζήτησή μας οδηγείται στις ελληνικές θεατρικές σκηνές, τις νέες δουλειές και την εντυπωσιακή προσέλευση του κόσμου, κυρίως μετά την πανδημία του κορωνοϊού. «Θεωρώ ότι το θέατρο αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα καλύτερά του. Ανεβαίνουν τόσες πολλές παραστάσεις, υπάρχει ένας οργασμός δημιουργίας. Ολοι βρίσκονται κάπου, κάνουν πρόβες και παρουσιάζουν το κομμάτι της τέχνης που επιθυμούν, κάτι που είναι εξαιρετικό. Υπάρχει μαγιά και ποιοτικά, το θέατρο είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο». Βέβαια, ο Γ. Αδαμαντιάδης σημειώνει ότι παρόλο που τα μέσα είναι λιγοστά, πάντα υπάρχει τρόπος για μια καλοφτιαγμένη παράσταση. «Μπορούμε να μετατρέψουμε τη “φθηνή” παραγωγή σε πλούσια, με δικές μας δημιουργικές ιδέες». 

«Θεωρώ ότι το θέατρο αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα καλύτερά του. Ανεβαίνουν τόσες πολλές παραστάσεις, υπάρχει ένας οργασμός δημιουργίας. Ολοι βρίσκονται κάπου, κάνουν πρόβες και παρουσιάζουν το κομμάτι της τέχνης που επιθυμούν, κάτι που είναι εξαιρετικό».

______________________________________________________________________

Info

Θέατρο Καλλιρρόης (Καλλιρρόης 10, Αθήνα)

Συντελεστές

  • Κείμενο: Γιώργος Αδαμαντιάδης
  • Σκηνοθέτης Α & Επιμέλεια Ηχου: Αλεξάν Σαριγιάν
  • Σκηνοθέτις Β & Επιμέλεια Κίνησης: Ειρήνη Κατσινούλα
  • Σχεδιασμός φωτισμού: Δημήτρης Λογοθέτης
  • Coaching: Παύλος Ιορδανόπουλος
  • Μουσική: Transistor
  • Σκηνικά: Στέλιος Μοίρας, Γιώργος Αδαμαντιάδης
  • Φωτογραφίες – Trailer: Ειρήνη Κατσινούλα
  • Σχεδιασμός Αφίσας: Γιάννης Ζαφείρης
  • Υπεύθυνος παραγωγής: Γιάννης Γκουντάρας
  • Παραγωγή: Η ΠΑΝΔΗΜΟΣ ΗΩΣ
Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή