Η αλήθεια είναι ότι ο Αύγουστος δεν έχει έλλειψη μόνο από ειδήσεις, έχει έλλειψη και από εκδηλώσεις. Ολοι διακόπτουν, έστω και για λίγες μέρες. Για να δούμε σχήματα των περιοδειών θα πρέπει να περιμένουμε μετά τις 25 Αυγούστου, οπότε αρχίζουν τα περιφερειακά φεστιβάλ ή οι Γιορτές Πολιτισμού ανά την Αττική.
Αν κανείς έχει ξεμείνει στην Αθήνα ή σε δήμους της Αττικής δεν θα έχει πολλές εναλλακτικές διεξόδους και εξόδους. Οι περισσότεροι φίλοι και γνωστοί λείπουν επίσης. Θέατρα κλειστά. Συναυλίες γιοκ. Αγαπημένα στέκια φαγητού εντός κέντρου, κλειστά επίσης – για λίγες μέρες. Πώς περνάει κανείς την ώρα του αυτές τις «δύσκολες μέρες του Αυγούστου»; Μπορεί να τακτοποιήσει διάφορα που όλο αφήνει για άλλη στιγμή. Μπορεί να ξεκινήσει βιβλία που όλο αφήνει στην άκρη για μιαν άλλη φορά – αυτά που έχει στο σπίτι του όμως, γιατί όλο και πληθαίνουν οι γνωστοποιήσεις βιβλιοπωλείων που θα κλείσουν την εβδομάδα που έρχεται. Οπότε μόλις που προλαβαίνετε για να αγοράσετε κάτι που σας λείπει από βιβλία…
Μπορεί να δει κάποιες από τις ταινίες που έχασε τον χειμώνα. Μπορεί να ξεχάσει, όσο είναι δυνατόν, τα κλειστά παντζούρια των απέναντι και των διπλανών, και να κάνει ό,τι δεν προλαβαίνει τις μέρες που η καθημερινότητα τον εγκλωβίζει στον ρυθμό της.
Αυτό που πάντα αναβάλλουμε και πάντα υποσχόμαστε στον εαυτό μας ότι θα κάνουμε είναι να περπατήσουμε την περιοχή μας, την πόλη μας. Να γνωρίσουμε σημεία που προσπερνούμε καθημερινά και όλο θέλουμε να γνωρίσουμε καλύτερα. Ή να ξαναθυμούμε. Προσωπικά, έχω πολλά χρόνια να περπατήσω τον Εθνικό Κήπο. Ολο υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι θα διασχίσω τον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού, από τους ωραιότερους της Αθήνας. Και στον Λυκαβηττό χρόνια έχω να πάω. Αφήστε τον Πειραιά, το άγνωστο σε πολλούς επίνειο της Αθήνας (που επιπλέον έχει και ωραία ταβερνάκια). Οι προκλήσεις πολλές, όσα και τα μέρη της πόλης που νομίζουμε ότι ξέρουμε, αλλά αγνοούμε. Είναι καλή παρέα!