Ενα από τα αριστουργήματα της κινεζικής λογοτεχνίας, το έργο «Ο ορφανός Τζάο», έκανε πρεμιέρα, για 11 παραστάσεις έως τις 2 Δεκεμβρίου, στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου την Κυριακή. Η παράσταση παρουσιάζεται στο πλαίσιο διμερούς διακρατικής συμφωνίας των Εθνικών Θεάτρων Ελλάδας και Κίνας, σκηνοθετημένη από τον διακεκριμένο Κινέζο Wang Xiaoying και με Ελληνες και Κινέζους ηθοποιούς, ενώ οι βασικοί συντελεστές της (σκηνικά, κοστούμια, κ.λπ.) είναι Κινέζοι.
Ο ήρωας χαρακτηρίζεται ο Αμλετ της κλασικής κινεζικής λογοτεχνίας. Το έργο γράφτηκε τον 13ο αιώνα και αποδίδεται στον Ζι Ζουν Ζιανγκ. Ο Του Αν Γκου σφαγιάζει τον πρίγκιπα της δυναστείας των Τζιν και τους ανθρώπους του. Χάρη στην αυτοθυσία ενός γιατρού, διασώζεται ο νεογέννητος γιος του πρίγκιπα, ο οποίος, έπειτα από χρόνια, θα εκδικηθεί για την εξόντωση της οικογένειάς του.
Το έργο αναδεικνύει αριστοτεχνικά τα θέματα της εξουσίας και της απόδοσης δικαιοσύνης, της απώλειας και της αυτοθυσίας. Πρόκειται για το πρώτο δράμα της Κίνας που μεταφράστηκε σε ευρωπαϊκές γλώσσες και ενέπνευσε δεκάδες διασκευές, μεταξύ των οποίων, του Βολταίρου και του Μεταστάζιο, αλλά και μια ημιτελή εκδοχή από τον Γκαίτε. Η ιστορία γνώρισε, επίσης, αναρίθμητες αναβιώσεις σε θέατρο, όπερα, χορό και κινηματογράφο.
Στην παράσταση της πρεμιέρας οι θεατές είχαν την τύχη να δουν στον κεντρικό ρόλο του γιατρού (παίζεται σε διπλή διανομή) τον Hou Yansong, ο οποίος ανέδειξε τον ψυχισμό και τα διλήμματα του ήρωα φέροντας στην ταυτότητα, στις σπουδές και στην καλλιτεχνική διαδρομή του την παράδοση του κινεζικού θεάτρου. Αντιθέτως, οι Ελληνες ηθοποιοί έμοιαζαν ανένταχτοι στην ερμηνευτική αισθητική του έργου, με μόνη την Τζίνη Παπαδοπούλου (γυναίκα του γιατρού) να προσφέρει ρίγη συγκίνησης. Φταίει που ο Κινέζος σκηνοθέτης δεν γνωρίζει τη γλώσσα για να καθοδηγήσει τους Ελληνες ηθοποιούς ή μήπως οι Ελληνες βοηθοί του και οι ηθοποιοί που δεν διαθέτουν την πείρα και το καλλιτεχνικό βάρος να σηκώσουν ένα τέτοιο εγχείρημα;