Ενώπιον νέων διοικητικών και μετοχικών αλλαγών βρίσκεται ο όμιλος Ελλάκτωρ, δυόμισι χρόνια μετά την επικράτηση των αδελφών Καλλιτσάντση στην «εμφύλια» διαμάχη με την πλευρά των κ. Λ. Μπόμπολα και Δ. Κούτρα. Οι επί δύο μήνες διαπραγματεύσεις της διοίκησης Καλλιτσάντση με την πλευρά του ολλανδικού fund Reggeborgh Invest, που εμφανίζεται ως ισχυρός ενδιαφερόμενος για την ανάληψη της τύχης του ομίλου, ήταν άκαρπες και οι δύο πλευρές οδηγούνται πλέον σε μετωπική σύγκρουση, εξαπολύοντας κατηγορίες η μία εναντίον της άλλης.
Η αποτυχία των συνομιλιών για την επίτευξη ενός «βελούδινου διαζυγίου» ήταν και ο λόγος για τον οποίο, την Πέμπτη, η πλευρά της Reggeborgh Invest αιτήθηκε, με τη σύμπραξη και των κ. Αγγελου Γιόκαρη και Χρήστου Παναγιωτόπουλου, τη σύγκληση έκτακτης γενικής συνέλευσης των μετόχων, όπου θα κληθούν να αποφασίσουν για παύση της παρούσας και εγκαθίδρυση νέου διοικητικού συμβουλίου, τη συγκρότηση νέας επιτροπής ελέγχου και τη διενέργεια διαχειριστικού ελέγχου για τις δύο τελευταίες χρήσεις. Η κίνηση αυτή ήρθε και ως αποτέλεσμα του, κατά πληροφορίες, εκνευρισμού της πλευράς των Ολλανδών επενδυτών, οι οποίοι πριν από περίπου δύο εβδομάδες είχαν θεωρήσει ότι η συμφωνία με την πλευρά Καλλιτσάντση ήταν προ των πυλών, έχοντας εισπράξει τα σχετικά μηνύματα.
Εντέλει, πηγές που πρόσκεινται στη Reggeborgh Invest σημειώνουν ότι δεν είχαν αξιόπιστο συνομιλητή, λόγω των εσωτερικών διαφωνιών των ίδιων των αδελφών Καλλιτσάντση, Σάκη και Δημήτρη, που δεν τήρησαν κοινή στάση ούτε στο συγκεκριμένο θέμα. Δεν αποκλείεται όμως και αυτή η κωλυσιεργία να ήταν προσχεδιασμένη από την πλευρά τους, ώστε να κερδίσουν τον απαιτούμενο χρόνο για να προετοιμάσουν τη δική τους αντεπίθεση, «χτίζοντας» συμμαχίες ενόψει της τελικής «μάχης». Μεταξύ άλλων, άνθρωποι που πρόσκεινται στη διοίκηση Καλλιτσάντση ανέφεραν το προηγούμενο διάστημα ότι ένας από τους όρους που είχαν θέσει στην πλευρά των Ολλανδών είναι να λάβουν έγγραφες (πέραν των προφορικών) διαβεβαιώσεις ότι ο όμιλος Ελλάκτωρ θα διατηρήσει την αυτονομία και την αυτοτέλειά του. Πάντως, θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι στα πλάνα της Reggeborgh Invest να επιδιώξει «πάντρεμα» δραστηριοτήτων της Ελλάκτωρ με αντίστοιχες της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, όπου διατηρεί ποσοστό 30,26%.
Η έκτακτη γενική συνέλευση αναμένεται να συγκληθεί εντός 45 ημερών το αργότερο, δεν αποκλείεται όμως αυτό να συμβεί και νωρίτερα. Η πλευρά του ολλανδικού fund εκφράζει τη βεβαιότητά του ότι «το αίτημα εκλογής νέου διοικητικού συμβουλίου συμμερίζονται επενδυτές και μέτοχοι στην εταιρεία, σε αριθμό που εγγυάται κατ’ απόλυτο τρόπο την έγκρισή του από τη γενική συνέλευση, όταν αυτή συγκληθεί». Η σιγουριά αυτή απορρέει από το γεγονός ότι η Reggeborgh Invest εμφανίζεται να ελέγχει άμεσα και έμμεσα (μέσω συμμαχιών με άλλους επενδυτές και θεσμικά χαρτοφυλάκια που έχουν θέσεις στην Ελλάκτωρ) ποσοστό μεγαλύτερο του 35%. Ηδη, μέσω και αγορών που πραγματοποιήθηκαν τις προηγούμενες ημέρες, η Reggeborgh Invest ενίσχυσε το μέχρι πρότινος 5,4% του μετοχικού κεφαλαίου που διέθετε μέχρι πρότινος, προσεγγίζοντας πλέον το 9%. Σημειωτέον ότι το αίτημα για σύγκληση έκτακτης γενικής συνέλευσης στηρίζεται από μετόχους που ελέγχουν 22.094.903 μετοχές, ή το 10,31% της Ελλάκτωρ. Η πλειονότητα των μετοχών αυτών ανήκει στο ολλανδικό fund.
Επιπλέον, η Reggeborgh Invest έχει τη δυνατότητα να ασκήσει το δικαίωμα προαίρεσης που έχει εξασφαλίσει για τις μετοχές ενός ακόμα μέλους της προηγούμενης διοίκησης, του κ. Λεωνίδα Μπόμπολα. Πρόκειται για ποσοστό 12,55% της Ελλάκτωρ. Μαζί με τους υπόλοιπους «συμμάχους», που υπολογίζεται ότι ελέγχουν ένα επιπρόσθετο 13%-15% της Ελλάκτωρ, το ολλανδικό fund της οικογένειας Βέσελς φέρεται να είναι σε θέση ισχύος. Αλλωστε, εφόσον το απαιτήσει η περίσταση, στελέχη της εταιρείας αναφέρουν ότι δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να δαπανήσουν όσα χρήματα χρειαστούν για να εξασφαλίσουν ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά.
Με τη σειρά τους, οι αδελφοί Καλλιτσάντση, παρότι διατείνονται ότι δεν συζητούν με καμία «ομάδα επιχειρηματιών» την πώληση του ποσοστού που ελέγχουν στον όμιλο (25,5%), αναφέροντας ότι τις σχετικές συζητήσεις τις «τρέχει» το επενδυτικό fund Farallon, το οποίο έχει ενεχυριασμένες τις εν λόγω μετοχές, στο πλαίσιο δανείου που είχε χορηγήσει το 2018, με την πρωτοβουλία Change4Ellaktor για την τότε αλλαγή διοίκησης. Ακόμα όμως κι αν τελικά επέλθει συμφωνία και συγκροτηθεί το έτερο «μπλοκ» επενδυτών που ενδιαφέρονται για την ανάληψη του ελέγχου του ομίλου, είναι πιθανό να είναι αδιάφορο, δηλαδή να μην είναι εφικτό να συγκεντρωθεί το απαιτούμενο ποσοστό για να μην περάσει η Ελλάκτωρ υπό τη «σκέπη» της Reggeborgh Invest. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο έχουν κυκλοφορήσει σενάρια περί απόπειρας της ομάδας επιχειρηματιών (σε αυτήν περιλαμβάνεται και το εφοπλιστικό «δίδυμο» των κ. Καϋμενάκη και Μπάκου) να αποκτήσουν δικαίωμα προαίρεσης επί των μετοχών των αδελφών Καλλιτσάντση και όχι να τις αποκτήσουν άμεσα. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούν να υπαναχωρήσουν αν διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν να επικρατήσουν, ώστε να μη δαπανήσουν ένα ποσό της τάξεως των 55-65 εκατ. ευρώ χωρίς κάποιο άμεσο αντίκρισμα.
Βρόχος τα άδεια ταμεία της επιχείρησης
Οποιος κι αν είναι ο τελικός νικητής, το ζητούμενο είναι να μπορεί να εξασφαλίσει ρευστότητα για την «Ακτωρ», τη θυγατρική του τομέα των κατασκευών, η οποία, παρά το πλάνο εξυγίανσης που εφαρμόζεται, συνεχίζει να παράγει ζημίες. Η Reggeborgh Invest δεσμεύεται ότι, μόλις αποκτήσει τον έλεγχο του ομίλου, θα δρομολογήσει αύξηση κεφαλαίου, ενώ εκτιμά ότι θα υπάρξει και στήριξη από τις τράπεζες (έκδοση εγγυητικών, νέος δανεισμός κ.λπ.), ακριβώς λόγω της ανάκτησης της εμπιστοσύνης προς τη διοίκηση του ομίλου.
Η πρόκληση
Αυτή ακριβώς η απώλεια εμπιστοσύνης από την αγορά προς τη διοίκηση του ομίλου Ελλάκτωρ φαίνεται να αποτελεί και τη μεγαλύτερη πρόκληση για όποιον αναλάβει να διαχειριστεί τις τύχες της εισηγμένης. Πηγές που πρόσκεινται στη διοίκηση Καλλιτσάντση σημειώνουν ότι δεν έτυχαν της υποστήριξης που προσδοκούσαν από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, παρότι προχώρησαν σε μια ευρείας κλίμακα αναδιάρθρωση της «Ακτωρ», με την έγκριση και των ίδιων των τραπεζών. Υπενθυμίζεται ότι στην «Ακτωρ» τρέχει πρόγραμμα μείωσης των λειτουργικών εξόδων και εξορθολογισμού των λειτουργιών της, που θα αποδώσει πάνω από 100 εκατ. ευρώ σε βάθος τριετίας. Από την άλλη πλευρά, όταν αποτελούν κοινό μυστικό οι καθημερινές διαφωνίες των αδελφών Καλλιτσάντση και η «Ακτωρ» συνεχίζει να παράγει ζημίες, ενώ διαρκώς ανακαλύπτονται νέοι «σκελετοί» από έργα του παρελθόντος, είναι προφανές ότι το όποιο απόθεμα εμπιστοσύνης είχε παρασχεθεί αρχικά θα εξαντλούνταν αργά ή γρήγορα. Το ευτύχημα στην περίπτωση του ομίλου Ελλάκτωρ είναι ότι πλέον φαίνεται ότι τα χειρότερα ανήκουν στο παρελθόν, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την εκκαθάριση των ζημιογόνων έργων του παρελθόντος (αν και απαιτήθηκαν περί τα 400 εκατ. ευρώ για να συμβεί αυτό). Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι αδελφοί Καλλιτσάντση εμφανίζονται να έχουν «ήσυχη τη συνείδησή τους» και να είναι ενοχλημένοι με το αίτημα περί διαχειριστικού ελέγχου.
Σήμερα, η εταιρεία βρίσκεται σε δεινή θέση, καθώς οι τράπεζες αρνούνται να εκδώσουν νέες εγγυητικές επιστολές, γεγονός που καθιστά αδύνατη τη διεκδίκηση νέων έργων, σε μια περίοδο κατά την οποία πολλαπλασιάζονται οι διαγωνισμοί ενόψει και των κονδυλίων που αναμένονται από το Ταμείο Ανάκαμψης και το νέο ΕΣΠΑ.
Παραμένει «ασθενής»
Τον Ιούνιο του 2018 ήταν οι αδελφοί Καλλιτσάντση εκείνοι που είχαν εμφανιστεί ως μια δύναμη εξυγίανσης του «μεγάλου ασθενούς», ήτοι της «Ακτωρ», που τελούσε υπό τη διοίκηση του κ. Κούτρα, υποσχόμενοι την αναδιάρθρωση της εσωτερικής δομής του ομίλου και την ουσιαστική αναβάθμιση της εταιρικής διακυβέρνησης. Ωστόσο, όπως φάνηκε στη συνέχεια, οι ζημίες της «Ακτωρ» ήταν πολύ μεγαλύτερες των αρχικών εκτιμήσεων.
Η αναδιάρθρωση της «Ακτωρ» ξεκίνησε όντως από την αποχώρηση από ζημιογόνα έργα και αγορές. Στην πρώτη φάση, η οποία είχε διάρκεια ενός έτους μέχρι και τον Ιούνιο του 2019, στόχος ήταν να αποφευχθεί η κατάρρευση, καθώς η εταιρεία είχε υπό κατασκευή 9 συμβάσεις έργων στα Βαλκάνια, με κίνδυνο ζημίας άνω των 400 εκατ. Διατέθηκαν 350 εκατ. ευρώ για την ολοκλήρωση των έργων και την έξοδο από άλλα ζημιογόνα έργα στο Κατάρ και συνολικά στη Μέση Ανατολή. Στη δεύτερη φάση της αναδιάρθρωσης, αποφασίστηκε ότι ο τομέας της κατασκευής θα περιοριστεί σε δύο βασικές αγορές, της Ελλάδας και της Ρουμανίας. Παράλληλα, πουλήθηκαν περιουσιακά στοιχεία. Η θυγατρική στην αιολική ενέργεια εταιρεία «Ανεμος» συγχωνεύθηκε με τη μητρική και δόθηκε έμφαση στην ανάπτυξη νέων αιολικών πάρκων, με αποτέλεσμα, σήμερα, ο κλάδος των ΑΠΕ να εμφανίζει 55% υψηλότερα έσοδα, «συντηρώντας» ουσιαστικά, μαζί με τον αντίστοιχο των παραχωρήσεων, τον όμιλο. Ολη όμως η προσπάθεια αυτή εκτροχιάστηκε, λόγω της εμφάνισης έκτακτης ζημίας άνω των 170 εκατ., από έργα φωτοβολταϊκών.