Μια απίθανη συμμαχία τραπεζών, εκπροσώπων κοινοτήτων και οργανώσεων κατά των φυλετικών διακρίσεων ασκεί πιέσεις στις ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ ζητώντας να επανεξετάσουν το σχέδιό τους για επιβολή αυστηρότερων κανόνων στις αμερικανικές τράπεζες που θα τις προστατεύουν από τυχόν ζημίες. Οι ρυθμιστικές αρχές ζητούν να αυξηθεί το ύψος των αποθεματικών κεφαλαίων που θα πρέπει να διατηρούν οι τράπεζες ώστε να είναι θωρακισμένες σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης και να μη χρειαστεί να διασωθούν με χρήματα των φορολογουμένων όπως έγινε στη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Εχουν πειστεί πως είναι ανάγκη να έχουν μεγαλύτερα αποθεματικά μετά την κατάρρευση που προκάλεσαν οι αυξήσεις των επιτοκίων σε τρεις μεσαίου μεγέθους αμερικανικές τράπεζες και σε μια μικρότερη το 2023.
Οι τράπεζες υποστηρίζουν μονίμως πως η υποχρέωση να διατηρούν μεγαλύτερο αποθεματικό υπονομεύει την ανταγωνιστικότητά τους και περιορίζει τον δανεισμό με αποτέλεσμα να πλήττεται η ανάπτυξη. Το ενδιαφέρον είναι πως αυτή τη φορά οι τράπεζες έχουν με το μέρος τους ομάδες που παραδοσιακά δεν συντάσσονται με τον κλάδο. Ανάμεσά τους συνταξιοδοτικά ταμεία, όμιλοι πράσινης ενέργειας και άλλοι που ανησυχούν για τις οικονομικές παρενέργειες.
Η Fed, η Ομοσπονδιακή Αρχή Ασφάλισης Καταθέσεων και το Γραφείο Ελέγχου του Νομίσματος, οι υπηρεσίες που θα καθορίσουν τους τελικούς κανόνες, θέλουν να εναρμονίσουν τους κανόνες που θα διέπουν τις αμερικανικές τράπεζες με εκείνους της διεθνούς Επιτροπής της Βασιλείας για την τραπεζική εποπτεία. Η Επιτροπή της Βασιλείας δεν έχει άμεση εξουσία αλλά οι ρυθμιστικές αρχές ακολουθούν τις συστάσεις της ελπίζοντας πως η συμφωνία για το ύψος των αποθεματικών που θα διατηρούν οι τράπεζες θα αποτρέψει μια νέα κρίση.
Οι επίμαχοι κανόνες θα ισχύουν μόνον για όσα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν ενεργητικό τουλάχιστον 100 δισ. δολαρίων, ενώ ορισμένοι από αυτούς είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα των πολύ μεγάλων τραπεζών που θεωρούνται συστημικά κρίσιμες. Οι ρυθμιστικές αρχές όπως και παράγοντες του κλάδου χαρακτηρίζουν τους κανόνες «Βασιλεία ΙΙΙ Το τέλος του Παιχνιδιού», επειδή είναι η προσπάθεια της αμερικανικής κυβέρνησης να εφαρμόσει όσα πρότεινε η Επιτροπή της Βασιλείας το 2017.
Τα λόμπι των τραπεζών υποστηρίζουν πως υπονομεύεται η ανταγωνιστικότητά τους και περιορίζεται ο δανεισμός, με αποτέλεσμα να πλήττεται η ανάπτυξη.
Την Τρίτη δύο λόμπι των τραπεζών έστειλαν στις Αρχές επιστολή 300 σελίδων στην οποία απαριθμούν τους λόγους που οι προτεινόμενοι κανόνες θα στρέψουν τον δανεισμό στις σκιώδεις τράπεζες, θα μειώσουν τη ρευστότητα στην αγορά και θα προκαλέσουν «σημαντική και μόνιμη μείωση του ΑΕΠ και της απασχόλησης». Οι τράπεζες ανησυχούν ιδιαιτέρως για τους νέους κανόνες που αφορούν τα στεγαστικά δάνεια καθώς θα τις υποχρεώσουν να δίνουν πολύ μεγαλύτερη προσοχή στα χαρακτηριστικά κάθε δανείου και σε ορισμένες περιπτώσεις να καταχωρίζουν ορισμένα δάνεια ως πολύ πιο επισφαλή σε σύγκριση με την τρέχουσα τακτική τους. Διαμαρτύρονται πως έτσι θα αναγκαστούν να διακόψουν τον δανεισμό προς όποιον επίδοξο δανειολήπτη δεν θεωρούν επαρκώς αξιόχρεο.
Στην περίπτωση αυτή θα πληγούν όσοι θέλουν να αγοράσουν σπίτι για πρώτη φορά και όσοι δεν έχουν σταθερή συνεργασία με τράπεζες μεταξύ των οποίων και οι μαύροι που συνήθως υφίστανται ρατσιστικές διακρίσεις. Ετσι, η Εθνική Συμμαχία Επενδύσεων στην Κοινότητα που ασκεί πιέσεις στις τράπεζες για να δραστηριοποιηθούν περισσότερο στις γειτονιές των μαύρων και των ισπανόφωνων προειδοποιεί πως οι «απροκάλυπτα επιθετικές απαιτήσεις κεφαλαιακής επάρκειας στις προτάσεις της Βασιλείας ΙΙΙ θα μειώσουν σημαντικά τα στεγαστικά δάνεια στα χαμηλά εισοδήματα».
Τα συνταξιοδοτικά ταμεία υποστηρίζουν πως οι νέοι κανόνες θα αναγκάσουν τις τράπεζες να τα χειριστούν κατά αθέμιτο τρόπο, θεωρώντας ότι είναι πιο επισφαλή από όσο είναι στην πραγματικότητα. Οι παρατηρητές εκτιμούν ότι οι επικρίσεις θα αναγκάσουν τελικά τις ρυθμιστικές αρχές να προχωρήσουν σε ουσιαστικές αλλαγές στις προτάσεις. Δεν συμφωνούν, πάντως, όλοι για το πώς θα είναι το μέλλον με τους νέους κανόνες. Η οργάνωση «Αμερικανοί για τη χρηματοπιστωτική μεταρρύθμιση» επικαλείται έρευνα, σύμφωνα με την οποία οι τράπεζες δανείζουν περισσότερο, όχι λιγότερο, όταν διαθέτουν περισσότερα αποθεματικά κεφάλαια.