Αυτές τις ημέρες οδεύει στο τέλος του ο δεύτερος χειμώνας που πέρασε η Ευρώπη χωρίς ρωσικό φυσικό αέριο και οι ταμιευτήρες της παρουσιάζουν ρεκόρ πληρότητας καθώς είναι γεμάτοι κατά 59%. Σύμφωνα με την εταιρεία δεδομένων ICIS, κρίνοντας από τα υφιστάμενα επίπεδα πληρότητας συμπεραίνουμε πως τον Σεπτέμβριο οι ταμιευτήρες της Ευρώπης θα έχουν πληρότητα 95%, δηλαδή σαφώς μεγαλύτερη από τον στόχο που έχει θέσει η Ε.Ε. για να έχει τον Νοέμβριο πληρότητα 90%. Τα υψηλά ποσοστά πληρότητας έχουν δικαιολογημένα οδηγήσει σε υποχώρηση των τιμών κοντά στα επίπεδα προ του πολέμου στην Ουκρανία. Και δεδομένης της άφθονης προσφοράς, λογικά οι τιμές του φυσικού αερίου θα εξακολουθήσουν να υποχωρούν.
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, η τιμή του φυσικού αερίου στην Ευρώπη θα υποχωρήσει τους θερινούς μήνες, από τον Απρίλιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο, σε έναν μέσο όρο γύρω στα 28,32 ευρώ η μεγαβατώρα. Στην περίπτωση αυτή θα είναι 17% χαμηλότερη από την αντίστοιχη του περασμένου καλοκαιριού αλλά θα παραμένει υπερδιπλάσια εκείνης του καλοκαιριού του 2019 όταν βρισκόταν κατά μέσον όρο στα 11,58 ευρώ η μεγαβατώρα. Σε ό,τι αφορά τις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας, η τιμή αναφοράς εκτιμάται πως στο διάστημα Απριλίου – Σεπτεμβρίου θα έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το 1/3 της τιμής στην οποία βρισκόταν το περασμένο καλοκαίρι, δηλαδή σε έναν μέσο όρο 63,18 ευρώ η μεγαβατώρα που θα είναι και το χαμηλότερο επίπεδο τη θερινή περίοδο από το 2020.
Τίποτε από όλα αυτά όμως δεν σημαίνει πως έχει λήξει η ενεργειακή κρίση της Ευρώπης. Μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα The Guardian, ο Τόμας Μάρζεκ-Μάνσερ, επικεφαλής του τομέα αναλύσεων της αγοράς αερίου στην εταιρεία ICIS, η πρόσφατη υποχώρηση των τιμών της ενέργειας οφείλεται εν μέρει στη μείωση της κατανάλωσης, συνεπακόλουθο ακριβώς της ενεργειακής κρίσης. Οπως τονίζει, η ενεργειακή κρίση δεν έχει λήξει, απλώς τη χειριζόμαστε αποτελεσματικά.
Με τον δεύτερο χειμώνα στην Ευρώπη χωρίς ρωσικό φυσικό αέριο να οδεύει στο τέλος του, οι ευρωπαϊκοί ταμιευτήρες παρουσιάζουν ρεκόρ πληρότητας, στο 59%.
Από την αρχή της ενεργειακής κρίσης, η άνοδος των τιμών της ενέργειας οδήγησε σε επιτάχυνση του πληθωρισμού σε όλες τις μεγάλες οικονομίες και στη συνεπακόλουθη εκτόξευση του κόστους ζωής που μοιραία περιόρισε τη ζήτηση. Αναπόφευκτα ακολούθησε η μείωση της οικονομικής δραστηριότητας σε όλες τις βιομηχανικές περιοχές της Ευρώπης, που με τη σειρά της κράτησε σε σχετικά χαμηλά επίπεδα τη ζήτηση από τη βαριά βιομηχανία. Ετσι, ο Τόμας Μάρζεκ-Μάνσερ εκτιμά πως φέτος στο σύνολο του έτους η ζήτηση θα παραμείνει μειωμένη κατά 20%.
Οπως επισημαίνει ο ίδιος στη βρετανική εφημερίδα, «ναι μεν είναι φτηνότερο το φυσικό αέριο, αλλά η ζήτηση παραμένει χαμηλή εξαιτίας του υψηλού κόστους διαβίωσης». Είναι αυτονόητο ότι μόλις ανακάμψει η ζήτηση από τις βιομηχανίες οι τιμές του αερίου δεν θα υποχωρούν πλέον και δεν θα επιστρέψουν στα προ της πανδημίας επίπεδα.
Και επομένως δεν θα υπογραμμίζουν πόσο πιο ακριβές είναι οι προμήθειες φυσικού αερίου στις οποίες έχει στραφεί η Ευρώπη όταν σταμάτησαν οι ροές του καυσίμου από τη Ρωσία. Ο λόγος για το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) στο οποίο έχουν στραφεί οι χώρες της Ε.Ε. και προκειμένου να το εισάγουν διά θαλάσσης έχουν αποδυθεί σε μια εκστρατεία επενδύσεων σε τερματικούς σταθμούς αερίου. Στο μεταξύ, οι οπαδοί της πράσινης ενέργειας ασκούν πιέσεις στις κυβερνήσεις για να υποκαταστήσουν με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μεγαλύτερο μέρος από το ρωσικό αέριο που άλλοτε τους προμήθευε η Ρωσία. Ισως όμως οι σχετικά χαμηλές τιμές των ευρωπαϊκών αγορών να δυσχεραίνουν όσες βιομηχανίες αναπτύσσουν καθαρές μορφές ενέργειας στις προσπάθειές τους να απαλλάξουν τις ευρωπαϊκές οικονομίες από τα ορυκτά καύσιμα.