Ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της για την προεδρία του ΣΕΒ στις 3 Aπριλίου από το βήμα του ετήσιου συνεδρίου του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων, αιφνιδιάζοντας τα μέλη του ιστορικού εργοδοτικού Συνδέσμου. Για την κ. Ιουλία Τσέτη, διευθύνουσα σύμβουλο του Ομίλου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Τσέτη (ΟΦΕΤ) και γενική γραμματέα του διοικητικού συμβουλίου του ΣΕΒ, η επιλογή του συγκεκριμένου βήματος δεν ήταν τυχαία.
«Ηταν το κατάλληλο βήμα, να δώσω το στίγμα μου για το όραμα που έχω και αφορά στην εξωστρέφεια της ελληνικής βιομηχανίας», τονίζει σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Κ». Η ίδια βλέπει τη διεκδίκηση της προεδρίας του ΣΕΒ ως μια φυσική συνέχεια της μέχρι σήμερα πορείας της σε θέσεις ευθύνης και ενεργού συμμετοχής σε θεσμούς. Ηταν, όπως λέει, μια απόφαση που «άρχισε να ωριμάζει κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όπου κυριάρχησαν τα θέματα υγείας και βιομηχανίας». Η εμπειρία εκείνης της περιόδου βοήθησε στο να αντιληφθεί «την προτεραιοποίηση της βιομηχανίας ως προϋπόθεση για την αυτάρκεια και την ανεξαρτησία της χώρας μας» και σε αυτόν τον στόχο θα ρίξει το βάρος από τη θέση της προέδρου του ΣΕΒ.
«Πιστεύω στις γέφυρες και όχι στη ρήξη. Πιστεύω στη συνέχεια, στη συνέπεια, στη συναίνεση», δηλώνει απαντώντας εμμέσως σε επικριτικά σχόλια που δέχθηκε εκ των έσω περί διχασμού και ελλείμματος συλλογικότητας. Με τη διεκδίκηση της προεδρίας του ΣΕΒ η κ. Τσέτη ανέτρεψε τη μακρά παράδοση της μιας υποψηφιότητας που έφτανε στα μέλη, αφού προηγουμένως είχε επιλεγεί από ένα άτυπο «συμβούλιο γερόντων» και άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στις εκλογικές διαδικασίες του Συνδέσμου. «Είναι καιρός να ξεδιαλύνουμε ότι δεν υπάρχουν Αρχοντες των Δαχτυλιδιών στον ΣΕΒ», τονίζει με σκωπτικό ύφος.
Η κ. Ιουλία Τσέτη θα είναι η πρώτη γυναίκα που θα διεκδικήσει την προεδρία του ιστορικού εργοδοτικού Συνδέσμου στις εκλογές της 18ης Ιουνίου, έχοντας απέναντί της ένα πρόσωπο ευρείας αποδοχής και με δεκαετή θητεία αντιπροέδρου στον ΣΕΒ, τον κ. Σπύρο Θεοδωρόπουλο, διευθύνοντα σύμβουλο της Respoke SGA Holdings.
– Πώς πήρατε την απόφαση να διεκδικήσετε την προεδρία του ΣΕΒ;
– Για μένα ήταν μια φυσική συνέχεια της μέχρι σήμερα πορείας μου μέσα από θέσεις ευθύνης και ενεργoύ συμμετοχής σε θεσμούς. Εκτός από γενική γραμματέας του ΣΕΒ σήμερα, και πρώτη εκλεγμένη πρόεδρος του UN Global Compact Network Greece, στο παρελθόν υπήρξα αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας και μέλος στο Δ.Σ. του ΕΒΕΑ.
Η απόφαση διεκδίκησης της προεδρίας άρχισε να ωριμάζει κατά τη διάρκειας της πανδημίας, όπου κυριάρχησαν τα θέματα υγείας και βιομηχανίας. Την περίοδο εκείνη, η εμπειρία που αποκομίσαμε όλοι με οδήγησε να αντιληφθώ την προτεραιοποίηση της βιομηχανίας ως προϋπόθεση για την αυτάρκεια και την ανεξαρτησία της χώρας μας.
– Πιστεύετε ότι δεν υπάρχει αυτή η προτεραιοποίηση;
– Ιδρυτικά ο ΣΕΒ έχει ως προτεραιότητά του τη βιομηχανία και εξακολουθεί να την έχει. Αλλά σήμερα ο σημερινός ΣΕΒ έχει μετεξελιχθεί σε Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών και έχει πλέον ως μέλη του εταιρείες μη βιομηχανικές, όπως π.χ. νεοφυείς και τράπεζες. Στόχος μου είναι η περαιτέρω ενδυνάμωση του ΣΕΒ για το καλό της βιομηχανίας και της χώρας.
– Ανακοινώσατε, ωστόσο, την υποψηφιότητά σας εκτός οργάνων, θα λέγαμε. Από το βήμα ενός συνεδρίου, κάτι ασυνήθιστο για τον ΣΕΒ. Γιατί αυτή η επιλογή;
– Η επιλογή του συγκεκριμένου βήματος δεν ήταν τυχαία· αντίθετα, η ανακοίνωση της υποψηφιότητάς μου στο συγκεκριμένο συνέδριο –του Συνδέσμου Εξαγωγέων– ήταν το κατάλληλο βήμα, να δώσω το στίγμα μου για το όραμα που έχω και αφορά στην εξωστρέφεια της ελληνικής βιομηχανίας.
– Σε μια οικονομία όπου εννέα στις δέκα επιχειρήσεις είναι μικρές και πολύ μικρές, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι ο ΣΕΒ είναι ο φορέας εκπροσώπησης της επιχειρηματικής ελίτ;
– Δεν συμφωνώ με αυτό. Ο ΣΕΒ είναι ένας φορέας που δίνει τις δυνατότητες στις μικρές επιχειρήσεις να εξελιχθούν σε μεσαίες με συγκεκριμένα εργαλεία. Απλά υπάρχουν μεγάλες επιχειρήσεις, υπάρχουν πρωταγωνιστές της ελληνικής οικονομίας που έχω την τύχη να είμαι μαζί τους στο Δ.Σ., αλλά και όλα τα υπόλοιπα μέλη σε έναν αγώνα στο πλαίσιο του επιχειρείν να μετεξελιχθούν.
– Εσείς τι θα προσθέσετε αν εκλεγείτε; Πού θα διαφοροποιηθείτε;
– Πιστεύω στις γέφυρες και όχι στη ρήξη. Πιστεύω στη συνέχεια, στη συνέπεια, στη συναίνεση. Θα προσθέσω μια μεγαλύτερη προτεραιοποίηση στη βιομηχανία και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις όσον αφορά στην επαφή τους με τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Είναι ένα παράπονο που το ακούω συχνά και αυτό μπορεί εύκολα να ικανοποιηθεί με τα μέσα τεχνολογίας που διαθέτουμε σήμερα και με τη συχνότερη επαφή. Είμαι εκεί για σύνθεση και να φέρω στον ΣΕΒ τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που μεθαύριο θα είναι οι πρωταγωνιστές της ελληνικής οικονομίας. Γιατί πιστεύω στο ελληνικό επιχειρείν, πιστεύω στην εφευρετικότητα των Ελλήνων, πιστεύω στη συμπεριληπτική οικονομία η οποία αναδύεται ισχυρότερη παρά ποτέ σήμερα και σε αυτό μπορώ να αφήσω το λιθαράκι μου, έχοντας την εμπειρία τόσων ετών μέσα από τα μετερίζια των βιομηχανιών μας στην Κηφισιά. Θεωρώ αναγκαία όσο ποτέ την επανίδρυση του υπουργείου Βιομηχανίας, όπως και την ενίσχυση της δικτύωσης των μελών μας και την επαφή με τα κέντρα λήψης αποφάσεων των Βρυξελλών, αξιοποιώντας το εκεί γραφείο του ΣΕΒ.
– Ωστόσο, ταράξατε τα νερά με την υποψηφιότητά σας και τουλάχιστον αυτό που έφτασε στα δημοσιογραφικά γραφεία ήταν ότι υπήρξε μια δυσαρέσκεια στο εσωτερικό από αυτό που σχηματικά αποκαλείται «συμβούλιο των γερόντων». Πόσο δεδομένη είναι αυτή η συλλογικότητα και η σύνθεση που πρεσβεύετε;
– Σας ευχαριστώ παρά πολύ γι’ αυτήν την ερώτηση που μου κάνετε και μου δίνετε το βήμα να τοποθετηθώ. Δεν θεωρώ ότι τάραξα κάποια νερά, ούτε υπάρχει κανένα ενδεχόμενο κρίσεων. Απλώς και μόνον θεωρώ ότι ήταν η συνέχεια μιας πορείας μετά τη θέση της γενικής γραμματέως του Συνδέσμου και μια φυσική εξέλιξη να διεκδικήσω τη θέση της προέδρου, βεβαίως με όλο τον σεβασμό και τον θαυμασμό απέναντι στους συναδέλφους μου, χωρίς κανένα ίχνος αναστάτωσης, δεν είχα κανένα τέτοιο σκοπό. Πέραν αυτού, να συμπληρώσω ότι το ηλικιακό κατεστημένο του Δ.Σ. του ΣΕΒ δεν συνάδει με… γέροντες. Ισα ίσα, είναι νέοι άνθρωποι πολύ ενεργητικοί, που συμμετέχουν στα δρώμενα της χώρας και είναι καιρός να ξεδιαλύνουμε ότι δεν υπάρχουν Αρχοντες των Δαχτυλιδιών στον ΣΕΒ. Απλά, υπάρχουν ισχυροί επιχειρηματίες που μας κάνουν υπερήφανους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου.
– Είστε επικεφαλής του ΣΕΒ στην επιτροπή για την ισότητα, τη διαφορετικότητα, τη συμπερίληψη και έχετε μια πλούσια εμπειρία από τη διαδρομή σας στο επιχειρείν σε τέτοια ζητήματα, ως γυναίκα. Εάν εκλεγείτε, θα είστε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του ΣΕΒ. Πόσο ψηλά στην ατζέντα σας είναι αυτά τα θέματα;
– Είχα την τιμή να τεθώ επικεφαλής της ομάδας εργασίας για την ισότητα, διαφορετικότητα και συμπερίληψη από τον πρόεδρο. Θεωρώ ότι κάναμε μια στοχευμένη δουλειά, με επιστέγασμα την έρευνα του ΣΕΒ σχετικά με το μισθολογικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών στην αγορά εργασίας. Να σημειωθεί, βέβαια, ότι δεν αποκλίναμε σε μεγάλο βαθμό από άλλες χώρες της Ε.Ε. Αντίθετα, είμαστε και πιο μπροστά από μερικές. Αυτή η έρευνα, αν και αποτύπωσε πιο διεξοδικά όσα ήδη γνωρίζαμε, στάθηκε αφορμή να μου υπενθυμίσει όσα κάνω πράξη στην καθημερινότητά μου, δηλαδή να μην εφησυχάζουμε σε θέματα ισότητας και τα ζητήματα αυτά να αποτελούν διαρκώς προτεραιότητά μας.
– Μιλάτε εσείς, μιλάει ο ΣΕΒ και όλοι για βιώσιμη ανάπτυξη. Ηθελα να το οριοθετήσουμε όχι μόνο σε σχέση με το περιβάλλον. Μπορούμε να μιλάμε για βιώσιμη ανάπτυξη όταν διευρύνονται οι κοινωνικές ανισότητες;
– Οι μισθοί στην Ελλάδα είναι χαμηλοί γιατί η παραγωγικότητα των επιχειρήσεων είναι χαμηλή. Στο επίκεντρο της υποψηφιότητάς μου βρίσκεται ο στόχος της αύξησης των επενδύσεων στη βιομηχανία, που θα φέρει αυξημένη παραγωγικότητα και διευρυμένα περιθώρια αυξήσεων στα εισοδήματα των εργαζομένων. Ιδιαίτερα στην εποχή μας οι νέες επενδύσεις θα ενσωματώσουν τα επιτεύγματα της ψηφιακής τεχνολογίας και της τεχνητής νοημοσύνης και προσβλέπουμε με αυτές σε ένα άλμα και όχι σε απλή αύξηση της παραγωγικότητας.
Ο υψηλός πληθωρισμός δεν οφείλεται στα κέρδη των ελληνικών επιχειρήσεων
– Η Tράπεζα της Ελλάδος διαπίστωσε ότι ένα μέρος του πληθωρισμού είναι πληθωρισμός απληστίας, αποτέλεσμα της διεύρυνσης των περιθωρίων κέρδους των επιχειρήσεων. Συμφωνείτε;
– Φυσικά και διαφωνώ. Η Τράπεζα της Ελλάδος δεν λαμβάνει υπόψη της τις απανωτές κρίσεις που έχουμε ζήσει, όπως επίσης την κλιματική αλλαγή που στοίχισε τόσο πολύ στην παραγωγή των πρώτων υλών και τη μεταποίηση, καθιστώντας τις απαραίτητες πρώτες ύλες δυσεύρετες. Οπως γνωρίζετε, στη Θεσσαλία –ένα παράδειγμα που είναι δίπλα μας– παραμένει ακαλλιέργητη μια τεράστια έκταση. Ο Θεσσαλικός κάμπος υπήρξε ο τροφοδότης της χώρας, οπότε αντιλαμβάνεστε ότι σε βασικά είδη δεν είναι θέμα απληστίας, αλλά δυσκολίας εξεύρεσης προϊόντων, κάτι που προκαλεί δυσλειτουργίες στην αγορά και εξωθεί τις τιμές προς τα πάνω. Το ίδιο ισχύει και για τα κρίσιμα, όπως τα ονομάζει τώρα η Κομισιόν, απαραίτητα φάρμακα. Οπως είναι τα βασικά αγαθά διατροφής έτσι είναι και τα βασικά φάρμακα.
– Πολλά ζητήματα του επιχειρείν συνδέονται με τις ευρωπαϊκές πολιτικές. Μετά τις ευρωεκλογές θα αναδειχθεί μια νέα Επιτροπή. Τι αναμένετε;
– Η Ευρώπη δεν έχει κατανοήσει τα σοβαρά προβλήματα της βιομηχανικής παραγωγής, γεγονός που το διαπιστώνουν και κορυφαίοι αξιωματούχοι της Ε.Ε., όπως ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Ενρίκο Λέτα.
Η πράσινη ανάπτυξη θα πρέπει να προχωρήσει με τρόπο που θα δώσει τα περιθώρια επανεκκίνησης της πραγματικής οικονομίας.
Οι μισθοί στην Ελλάδα είναι πολύ χαμηλότεροι συγκριτικά με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και πρέπει να αυξηθούν σε συνάρτηση με την παραγωγικότητα.
Το θέμα της ανταγωνιστικότητας και της δημιουργίας της νέας ευρωπαϊκής πολιτικής με τη θέσπιση κινήτρων, ώστε να μεγαλώσουν οι επιχειρήσεις, κυριαρχεί ξεκάθαρα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Ετσι η Ευρώπη θα διασφαλίσει την επάρκεια και προμήθεια πρώτων υλών, προκειμένου να σταματήσει η εξάρτηση από τρίτες χώρες και να εξαλειφθούν οι πολυποίκιλες καθυστερήσεις που παρεμβάλλονται από εξωτερικά γεγονότα, τοπικά ή γεωπολιτικά, και επιβραδύνουν σημαντικά την παραγωγή τα τελευταία χρόνια.
– Αν έπρεπε να επιλέξετε ένα μέτρο για τη βιομηχανία, ποιο θα ήταν αυτό;
– Απομείωση του μη μισθολογικού κόστους. Υπάρχουν βεβαίως κι άλλα πολύ σοβαρά ζητήματα, όπως η έλλειψη επενδυτικών κινήτρων για όλους, ώστε να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, που είναι προ των πυλών.
– Η Ελλάδα επέστρεψε στην κανονικότητα μετά τα μνημόνια. Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, όχι ακόμη. Θεωρείτε ότι έχει έρθει η ώρα;
– Είναι γεγονός ότι οι μισθοί στην Ελλάδα είναι πολύ χαμηλότεροι συγκριτικά με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Καθώς έχουμε αφήσει πίσω μας τα δύσκολα μνημονιακά χρόνια, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι μισθοί πρέπει να αναπροσαρμοστούν προς τα πάνω, πάντοτε όμως σε συνάρτηση με την αύξηση της παραγωγικότητας, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και της οικονομικής θέσης των επιχειρήσεων, οι οποίες δρουν σ’ ένα εξαιρετικά απαιτητικό, ρευστό και απρόβλεπτο περιβάλλον.
Ο ΣΕΒ ήδη το έχει πράξει, υπογράφοντας σχετικές συμβάσεις που αφορούν γενικούς και επιμέρους τομείς της επιχειρηματικής δραστηριότητας, με γνώμονα τη δημιουργία συνθηκών εργασιακής ειρήνης και την ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας και προόδου.
