Η πρόσφατη κρίση της πανδημίας της COVID-19 δικαίωσε με τον πιο δραματικό τρόπο τις φωνές για ενίσχυση του κλάδου της μεταποίησης, οι οποίες δεν βρήκαν ευήκοα ώτα εδώ και μία δεκαετία. Η ανάγκη για ενίσχυση του ρόλου της μεταποίησης στο νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας δείχνει πλέον να αποτελεί κοινό τόπο, με την πλευρά της βιομηχανίας να θέτει επιτακτικά ζητήματα που συνδέονται με την ανταγωνιστικότητα του κλάδου.
Ο στόχος
Ο νέος πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Παπαλεξόπουλος, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά του, έθεσε πρωταρχικό στόχο του συνδέσμου την αύξηση της συμμετοχής της μεταποίησης από το 10% στο 15% του ΑΕΠ. Τον στόχο αυτό συνέδεσε με την εξασφάλιση ανταγωνιστικού κόστους ενέργειας, θέτοντας στην πρώτη γραμμή ένα βασικό αίτημα της εξαγωγικής βιομηχανίας της χώρας που εξακολουθεί να δείχνει αντοχές στον διεθνή στίβο, παρότι πληρώνει πολλαπλάσιο ενεργειακό κόστος από τους ανταγωνιστές της στην Ευρώπη. «Η μείωση του ενεργειακού κόστους της ελληνικής βιομηχανίας θα πρέπει να βρεθεί στο επίκεντρο της πολιτικής που θα ακολουθηθεί το επόμενο διάστημα για την αντιμετώπιση της βαθιάς κρίσης που προκαλεί η COVID-19, παράλληλα με τη διαμόρφωση ενός νέος παραγωγικού μοντέλου για τη χώρα», δήλωνε λίγες ημέρες νωρίτερα, από το βήμα του Φόρουμ των Δελφών, ο διευθύνων σύμβουλος της Mytilineos Ευάγγελος Μυτιληναίος.
Μεταφέροντας την εμπειρία από τον ανταγωνισμό μέσω της «Αλουμίνιον της Ελλάδος», ο κ. Μυτιληναίος αναφέρθηκε στη Γερμανία, η οποία όπως είπε «στηρίζει με φανερούς και αφανείς τρόπους τις επιχειρήσεις της και έτσι έχουν τις χαμηλότερες τιμές ενέργειας». Το ίδιο θα πρέπει να κάνει και η Ελλάδα, τόνισε, και με έμφαση σημείωσε ότι «ένα σοβαρό μέρος του ευρωπαϊκού πακέτου για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να κατευθυνθεί στη μείωση του ενεργειακού κόστους».
Η «Αλουμίνιον της Ελλάδος», που απασχολεί άμεσα 1.500 άτομα και 4.500 έμμεσα, αποτελεί τη μοναδική παραγωγό αλουμινίου στη χώρα και ταυτόχρονα τη μόνη πλήρως καθετοποιημένη επιχείρηση αλουμινίου στην Ευρώπη. Στο καθετοποιημένο μοντέλο λειτουργίας της, καθώς και στις συνεχιζόμενες πρωτοβουλίες για τη βελτιστοποίηση του κόστους, οφείλεται και η ισχυρή ανθεκτικότητα που έδειξε η εταιρεία στο πρώτο τρίμηνο του έτους, το οποίο χαρακτηρίστηκε από τον αρνητικό αντίκτυπο της πανδημίας στις τιμές των εμπορευμάτων. Οι τιμές του αλουμινίου ήταν σε καθοδική πορεία από τα μέσα του 2018 και βρέθηκαν σε νέα χαμηλά με την κρίση της πανδημίας. Toν Απρίλιο οι αναλυτές πίστευαν ότι η αγορά των βασικών μετάλλων και ειδικά του αλουμινίου έχει μπει σε φάση διόρθωσης και θεωρούσαν πως θα χρειαστούν τουλάχιστον 4-8 εβδομάδες για να ισχυριστεί κάποιος ότι είδαμε τα «χαμηλά» των τιμών.
Παρ’ όλα αυτά, όπως αναφέρει σε έκθεσή της στις 9 Ιουνίου η GS, η διόρθωση των τιμών έγινε σε μικρότερο χρονικό διάστημα, αλλά και η ανάκαμψη της τιμής έγινε σε μεγαλύτερο βαθμό από τον αναμενόμενο (από τα 1.460 δολάρια στα μέσα Απριλίου έφτασε περίπου στα 1.625 δολάρια την προηγούμενη εβδομάδα). Η GS άλλαξε την τιμή πρόβλεψής της για το αλουμίνιο (3/6/12 μήνες) από 1.400/1.500/1.700 σε 1.700/1.750/1.800 δολάρια. Η GS εκτιμά ότι τα περισσότερα bad news έχουν ήδη περάσει στην τιμή και προβλέπει σταδιακή ανάκαμψη της παγκόσμιας ζήτησης. Η μείωση της ζήτησης έχει ανοίξει έναν κύκλο εξορθολογισμού της παγκόσμιας αγοράς αλουμινίου, δοκιμάζοντας τις αντοχές των επιχειρήσεων του κλάδου.
Αντέχει η «Aλουμίνιον»
Πριν από 15 ημέρες, το μεγαλύτερο και τελευταίο εργοστάσιο αλουμινίου στη Ισπανία ξεκίνησε υποχρεωτική διαβούλευση με τα συνδικάτα για να κλείσει εντός του Ιουνίου. Το πρώτο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου ανακοινώθηκε και δεύτερο κλείσιμο μεγάλου εργοστασίου (Ιntalco). H «Aλουμίνιον της Ελλάδος» επιδεικνύει αντοχές μέσω της εφαρμογής προγραμμάτων μείωσης του κόστους. Το ενεργειακό κόστος ωστόσο παραμένει μια σημαντική παράμετρος για την ανταγωνιστικότητα της εταιρείας, η οποία εξαρτάται από την πολιτεία.