Στο χειρότερο σημείο από τον Ιανουάριο του 2014 βρέθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο ο δείκτης κύκλου εργασιών στο λιανεμπόριο, υποχωρώντας κατά 3,3% σε σύγκριση με τον Φεβρουάριο του 2014. Πρόκειται για την περίπτωση που η στατιστική έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που αποτελεί κοινό μυστικό στην αγορά: το λιανεμπόριο από τον Σεπτέμβριο και έπειτα βουλιάζει στη δίνη αφενός της αβεβαιότητας που επιφέρει πλήγμα στην καταναλωτική εμπιστοσύνη και αφετέρου της υποχώρησης του ευρώ που καθιστά τις εισαγωγές πιο ακριβές. Ακόμη και ιστορικές επιχειρήσεις στον χώρο της ένδυσης αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα στην προμήθεια νέων ειδών, με συνέπεια να μην μπορούν να ανανεώσουν τα προϊόντα στα καταστήματά τους.
Στη δίνη αυτή δεν βρίσκονται μόνο μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, αλλά και μεγάλες αλυσίδες με ηγετικά μερίδια στην κατηγορία που δραστηριοποιούνται, στους κλάδους των επίπλων, ειδών ένδυσης-υπόδησης, αλλά και των παιχνιδιών. Οι τραπεζίτες παρακολουθούν με ανησυχία την εξέλιξη αυτή, καθώς φοβούνται νέα «κανόνια» που μπορεί να δημιουργήσουν συνθήκες ντόμινο στην αγορά.
Οι δύο κλάδοι όπου εντοπίζονται τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι της ένδυσης-υπόδησης και των επίπλων και γενικότερα των ειδών οικιακού εξοπλισμού. Το ότι αποτελούν αυτή τη στιγμή τον «αδύναμο κρίκο» του λιανεμπορίου επιβεβαιώνεται τόσο από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) όσο και από την έντονη φημολογία που αναπτύσσεται, κυρίως σε τραπεζικούς και επιχειρηματικούς κύκλους, για σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν μεγάλες αλυσίδες που δραστηριοποιούνται σε αυτούς. Τον Φεβρουάριο του 2015 (πρόκειται για τον τελευταίο μήνα για τον οποίο υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία από την ΕΛΣΤΑΤ) οι πωλήσεις στα καταστήματα επίπλων και εν γένει ειδών οικιακού εξοπλισμού υποχώρησαν κατά 9,7% σε σύγκριση με ένα χρόνο πριν. Πρόκειται δε για τον κλάδο που σωρευτικά από το 2010 έχει υποστεί τεράστιο πλήγμα, με τις πωλήσεις να έχουν υποχωρήσει πάνω από 50%.
Ο τζίρος στον κλάδο ένδυσης-υπόδησης αυξήθηκε σημαντικά μεν τον Φεβρουάριο του 2015 σε σύγκριση με τον Φεβρουάριο του 2014, κατά 8,6%, αντιμετωπίζει όμως δυσχέρειες λόγω των συσσωρευμένων προβλημάτων που προκάλεσε η μείωση της ζήτησης τα προηγούμενα χρόνια. Η μείωση του τζίρου από το 2010 είναι της τάξης του 44%.
Λανθασμένοι χειρισμοί και διεύρυνση δραστηριοτήτων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, χωρίς την απαιτούμενη μελέτη της αγοράς, έχουν προκαλέσει την υπερχρέωση αρκετών λιανεμπορικών αλυσίδων και αποτελούν ίσως την κύρια αιτία της δεινής θέσης στην οποία βρίσκονται σήμερα. Η ρευστότητα που χαρακτηρίζει την πολιτική σκηνή και την εθνική οικονομία, ειδικά από το τρίτο τρίμηνο του 2014, και συνεχίζεται μέχρι σήμερα -με μια μικρή διακοπή τον Ιανουάριο λόγω των προσδοκιών που καλλιεργήθηκαν στους καταναλωτές- επιδείνωσε την κατάσταση των επιχειρήσεων.
Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η καθοδική πορεία που ακολουθεί το ευρώ τους τελευταίους μήνες, καθιστώντας τις εισαγωγές πιο ακριβές. Η επίδραση του παράγοντα αυτού αναδεικνύει με οδυνηρό τρόπο για μια ακόμη φορά τις αρνητικές επιπτώσεις της αποδιάρθρωσης της παραγωγής στην Ελλάδα και της τεράστιας εξάρτησης από τις εισαγωγές. Τα στοιχεία του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων (ΠΣΕ) είναι αποκαλυπτικά: κατά την περίοδο 2008-2014 οι ελληνικές εξαγωγές δεν κατάφεραν να σπάσουν -εξαιρουμένων των πετρελαιοειδών- το φράγμα των 18 δισ. ευρώ. Οι εισαγωγές από την άλλη -επίσης εξαιρουμένων των πετρελαιοειδών- ήταν κάτι λιγότερο από διπλάσιες, στα επίπεδα των 32 δισ. ευρώ.