Σε αποτιμήσεις αισθητά χαμηλότερες των περισσότερων ευρωπαϊκών τραπεζών εξακολουθούν να διαπραγματεύονται οι μετοχές των εγχώριων τραπεζών, παρά τα μεγάλα κέρδη που έχουν αποκομίσει τις τελευταίες 7 εβδομάδες. Με βάση τον δείκτη τιμής προς λογιστική αξία, οι εγχώριες τράπεζες βρίσκονται στα χαμηλότερα επίπεδα και μάλιστα με σημαντική διαφορά από τις περισσότερες ευρωπαϊκές τράπεζες, δηλαδή παραμένουν με ιδιαίτερα ελκυστικές αποτιμήσεις.
Χθες, οι μετοχές των τραπεζών, και γενικότερα η χρηματιστηριακή αγορά, αποκόμισαν νέα μεγάλα κέρδη με τους επενδυτές να προεξοφλούν τη θετική ολοκλήρωση της αξιολόγησης και την ενεργοποίηση μιας σειράς ιδιαίτερα θετικών εξελίξεων για την εγχώρια οικονομία αμέσως μετά. Από τις 11 Φεβρουαρίου μέχρι σήμερα ο δείκτης των τραπεζών έχει αποκομίσει κέρδη 109% (έναντι 31% του Γενικού Δείκτη), ενώ κατά 182,7% έχει ενισχυθεί η τιμή της μετοχής της Τράπεζας Πειραιώς, κατά 175,5% της Eurobank, κατά 107% της Εθνικής και κατά 69,8% της Apha Bank. Ετσι οι μετοχές των τραπεζών έχουν καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των μεγάλων απωλειών που σημείωσαν μετά τις αυξήσεις κεφαλαίου στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης. Χθες, η μετοχή της Alpha έκλεισε στα 1,97 ευρώ μια «ανάσα» χαμηλότερα της τιμής της πρόσφατης αύξησης κεφαλαίου (2 ευρώ), ενώ η Εθνική στα 0,249 ευρώ έναντι 0,3 ευρώ που έγινε η αύξηση, η Eurobank στα 0,81 ευρώ (1 ευρώ η ΑΜΚ) και η Πειραιώς στα 0,229 ευρώ (0,3 ευρώ η ΑΜΚ).
Ωστόσο, παρά τα κέρδη οι μετοχές των εγχώριων τραπεζών εξακολουθούν να βρίσκονται σε πολύ ελκυστικά επίπεδα σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές. Η Πειραιώς διαπραγματεύεται με δείκτη τιμής προς λογιστική αξία στο 0,22, η Εθνική με δείκτη 0,27, η Alpha με 0,31 και η Eurobank με 0,32. Δηλαδή, η τρέχουσα χρηματιστηριακή αξία είναι κατά πολύ χαμηλότερη των ιδίων κεφαλαίων των τραπεζών. Μόνο μια ιταλική τράπεζα, η Banca Monte Dei Paschi Siena, διαπραγματεύεται σε επίπεδα χαμηλότερα των ελληνικών, ενώ σε αποτίμηση ανάλογη των ελληνικών τραπεζών διαπραγματεύονται ακόμα η επίσης ιταλική Banco Popolare καθώς και οι γερμανικές Commerzbank και Deutsche Bank. Σημειώνεται, πάντως, ότι οι περισσότερες ευρωπαϊκές τράπεζες διαπραγματεύονται με δείκτη τιμής προς λογιστική αξία χαμηλότερο του 1, δηλαδή η χρηματιστηριακή τους αξία είναι χαμηλότερη των κεφαλαίων των τραπεζών. Σε ένα δείγμα 45 μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών μόνο 13 διαπραγματεύονται με δείκτη τιμής προς λογιστική αξία μεγαλύτερο του 1, 23 βρίσκονται με δείκτη που κυμαίνεται από 0,4 έως 0,95 και οι υπόλοιπες με δείκτη μικρότερο του 0,4. Οι χαμηλές αποτιμήσεις αποτυπώνουν τους ευρύτερους προβληματισμούς των επενδυτών για την πραγματική κατάσταση των τραπεζών και την οικονομική καχεξία στην Ευρώπη.
Επιπλέον προβληματισμοί και αστερίσκοι υπάρχουν για τις ελληνικές τράπεζες αναφορικά με την ποιότητα των κεφαλαίων τους. Ενα μεγάλο μέρος της σημερινής κεφαλαιακής βάσης προέρχεται από τον αναβαλλόμενο φόρο που πολλοί αναλυτές αμφιβάλλουν αν οι τράπεζες εμφανίσουν τα επόμενα χρόνια ικανή κερδοφορία ώστε να μπορέσουν να τον καρπωθούν. Επιπλέον, μεγάλη εστία ανησυχίας για τις εγχώριες τράπεζες αποτελούν τα «κόκκινα» δάνεια που βρίσκονται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα. Αν δεν επιτευχθεί η αποκλιμάκωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και δεν υποχωρήσει η αβεβαιότητα στην οικονομία, η περαιτέρω αύξηση των «κόκκινων» θα μπορούσε γρήγορα να εξανεμίσει ακόμα και τη σημερινή ισχυρή κεφαλαιακή βάση των τραπεζών.